Τετάρτη 3 Δεκεμβρίου 2014

111. Γιατί η "Ζίνα", σημαίνει τόσα πολλά για μένα...


           Οι σημερινοί εικοσάρηδες, τριαντάρηδες και κάποιοι νεώτεροι ή και "αρχαιότεροι", σίγουρα γνωρίζετε τη Xena, τη πριγκήπισσα του πολέμου όπως τη γνωρίσαμε ή Warrior Princess, μια γυναίκα πολεμίστρια, που περιδιαβαίνει την Ελλάδα (και όχι μόνο), και διορθώνει το άδικο, βοηθά ανθρώπους, πολεμά τέρατα, μάγους, θεούς κτλ. για το ευρύτερο καλό. Σύντροφος της στο ταξίδι η Gabrielle, μια ξανθιά αφελής χωριατοπούλα, που γίνεται τσιμπούρι στη Xena στα πρώτα επεισόδια. Σιγά σιγά αναπτύσσεται ένας δεσμός μεταξύ τους, που εξελίσσεται σε μια φιλία, που για άλλους ερμηνεύθηκε και ως έρωτας.

         Γιατί σας τα λέω όμως όλα αυτά? Και στην τελική, τι δουλειά έχει ένα ποστ για τη Xena, σε ένα γκέι μπλογκ?

     


        Για μένα σημαίνει πολλά αυτή η σειρά. Όπως και πολλοί άλλοι γκέι, έτσι και γω, εθίστηκα στην εκρηκτική και πανέμορφη μελαχροινή, Lucy Lawless και γλυκειά και ζεστή ξανθιά, Renee O' Conor που σε κάθε επεισόδιο ζούσαν και μια ξεχωριστή περιπέτεια.. Το θέαμα μιας δυναμικής γυναίκας, που δεν χρειάζεται τους άντρες για να αυτοπροσδιορισθεί ή για να έχει νόημα η ζωή της, ήταν τρομερά γοητευτικό. Σ' αυτό βοηθούσε το γεγονός πως η σειρά είχε "camp" χιουμορκαθώς και μια queer αισθητική που οι ίδιοι οι παραγωγοί έχουν αναφέρει πως έγινε ηθελημένα

         Η σειρά στα 90s, ήταν παγκόσμια επιτυχία, και στα παιδικά μου μάτια φάνταζε ως υπερπαραγωγή. Μέχρι τότε, δεν είχα ξαναδεί σειρά, με τόσα εφέ, κοστούμια, τα φανταστικά τοπία της Νέας Ζηλανδίας και δράση με πρωταγωνίστρια μάλιστα δυο γυναίκες. Πολλοί αναλυτές, αποδίδουν στη Xena, το γεγονός πως "έστρωσε" το δρόμο, για πολλές άλλες ηρωίδες που μας απασχόλησαν στην οθόνη μας, κάτι που μέχρι τότε(μια γυναίκα πρωταγωνίστρια) ήταν σχεδόν ανήκουστο.

       Θυμάμαι ως παιδί, στο Δημοτικό, θα κατεβαίναμε στην παιδική χαρά, και θα παίζαμε με τα άλλα παιδιά Ζίνα και Ηρακλή. Μοιράζαμε ρόλους και πάντοτε εγώ και ο κολλητός μου είχαμε το ρόλο της Ζίνα, και της Γαβριέλλας. Ήταν τότε, που άρχισα να συνειδητοποιώ τη διαφορετικότητα μου, καθώς και αυτή του κολλητού μου. Ίσως το έχω αναφέρει και παλαιότερα αλλά ουσιαστικά με τον κολλητό μου, συζητήσαμε και ανακοινώσαμε πως είμαστε γκέι, μεταξύ μας, όταν εγώ ήμουν στη Πέμπτη και αυτός στη Τρίτη δημοτικού.

        Με τον κολλητό μου λοιπόν, είδαμε στη φιλία της Ζίνας με την Γαβριέλλα, τη δική μας φιλία. Εκείνες πολεμούσανε τέρατα και θεούς, εμείς πολεμούσαμε το Bullying, την βία προς τη διαφορετικότητα, τη στενόμυαλη κουλτούρα της επαρχίας. Εκείνες εξερευνούσαν φιλοσοφικά και θρησκευτικά μονοπάτια, και μεις εξερευνούσαμε τα μονοπάτια της σεξουαλικότητας και τα διάφορα στάδια της εφηβείας.

       Ήταν οικογένεια η μία για την άλλη. Και εγώ με τον κολλητό μου είμασταν και είμαστε οικογένεια ο ένας για τον άλλο. Πολλοί "έβλεπαν" μια ερωτική διάσταση στη φιλία τους, κάτι που και οι παραγωγοί προσπάθησαν να διατηρήσουν αμφίσημο. Και σε μας, άλλοι έβλεπαν μια ερωτική σχέση, όμως εμείς ξέραμε και ξέρουμε πως είμαστε πολύ καλοί φίλοι, σαν αδέλφια.

       Πολλοί πλέον σχολιάζουν κοροιδευτικά τη σειρά, τονίζοντας τους αναχρονισμούς της, την ασέβειά της προς κάθε ιστορική και μυθολογική πραγματικότητα. Θυμάμαι ότι ακόμη και στο σχολείο πολλοί δάσκαλοι μας τόνιζαν πόσο κακής ποιότητας σειρά είναι. Εγώ, αν και δάσκαλος, δεν συμμερίζομαι την άποψή τους. Η Ζίνα είναι μια μεταμοντέρνα "cult" σειρά, που μέσα από μία διασκεδαστική ανάμειξη διάφορων θρησκειών, μύθων, φιλοσοφικών ρευμάτων κτλ. σκιαγραφεί το ταξίδι μιας φιλίας, σε έναν εχθρικό κόσμο, μέσα από δυσκολίες και προκλήσεις. Παράλληλα, αν κάποιος δει τη σειρά, από την αρχή ως το τέλος, θα διαπιστώσει πως είχε πολλά ώριμα στοιχεία που ως παιδί δεν μπορούσε να διακρίνει.

      Αν και η σειρά ονομάζεται, "Xena, the Warrior Princess", ουσιαστικά μας αφηγείται το ταξίδι της Gabrielle, από ένα απλό, αθώο και αφελές χωριατοκόριτσο, στην νέα πριγκήπισσα του πολέμου.

      Αν και σήμερα πολλά από τα επεισόδια, "δείχνουν" την ηλικία τους, πιστεύω πως κάποιος μπορεί να την παρακολουθήσει άνετα, καθώς η πλοκή εκτυλισσόταν στην αρχαιότητα( ή σε μια χολυγουντιανή βερσιον της), και δεν συνοδεύεται από την μόδα των 90s που σήμερα μοιάζει απαρχαιωμένη.

     Πιστεύω πως τα πράγματα που γνωρίσαμε στην παιδική μας ηλικία, εντυπώνονται πολύ εντονότερα από πράγματα που βιώνουμε στην ενήλικη ζωή μας. Ίσως γι' αυτό, εγώ πάντα θα "κουβαλώ" στην καρδιά μου αυτή τη σειρά. Και για τον κολλητό μου ξέρω ότι ισχύει το ίδιο. Μια αγαπημένη μου ατάκα στη σειρά είναι όταν η Γαβριέλλα λέει στη Ζίνα, πως "Είδε το καλύτερο εαυτό της μέσα από τα μάτια της". Νομίζω αυτό είναι ευλογία στη ζωή. Να έχουμε ανθρώπους που βλέπουν, που θέλουν να βλέπουν, το καλύτερο εαυτό μας...

2 σχόλια:

Hfaistiwnas είπε...

Καλημέρα!
Δεν έβλεπα τη σειρά.. οπότε να σχολιάσω δεν θα θελα.. :)

Elementstv είπε...

Καλημέρα αγορίνα μου,

σοβαρά δεν την έβλεπες ούτε μικρός? Ντάξει τώρα δεν ξέρω αν θα είχε νόημα να στη προτείνω, μιας και υπάρχουν πολλές γαμάτες σειρές να δεις, απλώς σε μένα μιλά και ο συναισθηματικός παράγοντας. Φιλιά!