Χριστούγεννα. Για πολλούς, μέρες κατάθλιψης. Οι οικογενειακές υποχρεώσεις, οι ανεπιθύμητοι συγγενείς, τα κιλά των εορτών, η ψυχαναγκαστική ευθυμία που πρέπει να επιδεικνύεις... Σίγουρα τα Χριστούγεννα δεν είναι η αγαπημένη γιορτή πολλών. Για μένα είναι κάπου στη μέση. Παλαιότερα δεν μου άρεσαν, πλέον όμως τα εκτιμώ, ίσως γιατι δεν βλέπω κάθε μέρα την οικογένειά μου, ίσως γιατί πλέον περνάμε τα Χριστούγεννα πιο ουσιαστικά, με λιγότερους ανθρώπους αλλά και λιγότερη προσποίηση. Μ' αρέσουν επίσης γιατί τα Χριστούγεννα, και η αλλαγή του χρόνου φέρνουν έναν απολογισμό μαζί τους...
Όχι, δεν θα κάνω τον απολογισμό μου πάλι εδώ μέσα. Έχω κάνει σε προηγούμενο ποστ. Απλά έκανα ένα flashback, σε Χριστούγεννα προηγούμενων ετών. Που ήμουν πέρυσι, πρόπερσι κτλ. Και είδα πως αν και υπήρχαν πολλές χρονιές που περνούσα πολύ καλά, δεν θα ήθελα να ξαναγυρίσω σε αυτές. Άλλος ένας χρόνος πέρασε από τη ζωή μου, που σημαίνει ότι διέσχισα νέα μονοπάτια, ξεπέρασα δυσκολίες και καταστάσεις που κάποτε θα μου φαινόταν ανυπέρβλητες, γνώρισα ανθρώπους που δεν φανταζόμουν ότι θα κάνω παρέα κ.α.
Γι' αυτό μ' αρέσουν τα Χριστούγεννα. Σηματοδοτούν το τέλος κάποιων δυσκολιών, εμπειριών και καταστάσεων και δίνουν την υπόσχεση για κάτι καινούριο, καλύτερο. Την ελπίδα πως η φετινή χρονιά θα είναι η καλύτερη απ' όλες τις προηγούμενες χρονιές. Δεν μιλάω για μια υπερφυσική αίσθηση "Ζήτα και θα σου δοθεί'. Απλά για την ευχαρίστηση και την ελπίδα που σου φέρνει το ανεξερεύνητο, το καινούριο, το άγραφο.
Ίσως φαίνεται υπεραισιόδοξο αυτό που λέω, αλλά μέχρι ενός βαθμού, το αν είμαστε ευτυχισμένοι είναι και δική μας επιλογή. Προσοχή! Δεν εννοώ πως προσελκύουμε τις καταστάσεις και τα γεγονότα στη ζωή μας, αλλά έχουμε την επιλογή να αξιολογούμε τα γεγονότα και τις καταστάσεις είτε θετικά είτε αρνητικά.
Οπότε όπου και να είμαστε, όταν είμαστε υγιείς και γνωρίζουμε πως υπάρχει ένα "αύριο" στη γωνία για μας, που μας περιμένει, μπορούμε να παραμένουμε θετικοί ακόμη και αν είμαστε άνεργοι, έχουμε χωρίσει, έχουμε αποτύχει σε κάτι κτλ. Γιατί αύριο είναι μια καινούρια μέρα, Σίγουρα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου