Τετάρτη 20 Απριλίου 2016

146. Βελούδινη οργή : Κολλημένοι στη ντροπή, ο ανελέητος κύκλος.

     

           Σε αυτό το κεφάλαιο, ο συγγραφέας επισημαίνει το γεγονός ό,τι τα στάδια 1 και 2 της ντροπής (έχουν αναλυθεί σε προηογύμενα ποστ), είναι πολύ δύσκολο να ξεπεραστούν. Πολλοί από μας, παραμένουμε κολλημένοι στα στάδια αυτά εφόρου ζωής, μη βλέποντας εναλλακτική. Η εσωτερική ντροπή που νιώθουμε, μας κάνει εύθραστους όχι μόνο στην κριτική των άλλων, αλλά και στη δική μας ανθρώπινη φύση. Αρνούμαστε να δεχτούμε πως κάνουμε λάθη, να αναλάβουμε την ευθύνη των πράξεων μας. Πολλές φορές είμαστε απάνθρωπα τελειομανείς και απαιτητικοί από τον ίδιο μας τον εαυτό. Ως αποτέλεσμα, δεν μαθαίνουμε από τα λάθη μας, παγιδευόμαστε σε αυτά, αρρωσταίνουμε αλλά αρνούμαστε να αναζητήσουμε θεραπεία...


Σάββατο 9 Απριλίου 2016

145. Είμαι άρρωστος...


          Έχω πλέον καταλήξει πως είμαι επιρρεπής στους εθισμούς. Έχω περάσει από πολλούς. Εθισμό σε σχέση, εθισμό σε φίλους, εθισμό σε υπολογιστή, εθισμό στο φαγητό, εθισμό σε τηλεοπτικές σειρές κ.α. Το '15 δεν ήταν καλή χρονιά για μένα. Ούτε το 14 αλλά το 15 ήταν χειρότερο. Στο τέλος του και στις αρχές του '16, άρχισαν τα πράγματα να παίρνουν μια ανηφόρα και πίστεψα πως τα δύσκολα τα είχα αφήσει πίσω μου. Αμ δε...