Σάββατο 27 Δεκεμβρίου 2014

116. Η επαρχία δεν είναι για τους gay...

Κακά τα ψέμματα, η επαρχία δεν είναι για τους gay. Το παραδέχομαι, όχι και πολύ φρέσκια διαπίστωση. Απλά σήμερα, ένας καφές με μια παλιά συμφοιτήτρια και συγχωριανή, μου το θύμισε. 
Τώρα τα Χριστούγεννα, κατέβηκα στο χωριό μου (πιο πολύ προς κωμόπολη είναι με 10000 κατοίκους, αλλά έχει νοοτροπία χωριού), και αποφασίσαμε να βγούμε για ένα καφέ με μια συμφοιτήτριά μου και συγχωριανή μου, που μου έλεγε καιρό και όλο αρνιόμουν...

"Σε πειράζει να έρθει και το αγόρι μου?", με ρώτησε τη στιγμή που κανονίζαμε το καφέ. Δεν με πείραζε κι αφού πέρασα και τους πήρα με το αμάξι, κατευθυνθήκαμε προς τη παραλία σε ένα όμορφο καφέ. Καθίσαμε και αρχίσαμε να συζητάμε. Η φίλη μου αυτή ξέρει για μένα(καλά γενικώς όλο το χωριό ξέρει, απλά με αυτή τα συζητάμε κιόλας) και είχαμε ανοίξει συζήτηση με το ομολογουμένως όμορφο αγόρι της για την ομοφυλοφιλία. 

Τετάρτη 24 Δεκεμβρίου 2014

115. Αύριο είναι μια καλύτερη μέρα



Χριστούγεννα. Για πολλούς, μέρες κατάθλιψης. Οι οικογενειακές υποχρεώσεις, οι ανεπιθύμητοι συγγενείς, τα κιλά των εορτών, η ψυχαναγκαστική ευθυμία που πρέπει να επιδεικνύεις... Σίγουρα τα Χριστούγεννα δεν είναι η αγαπημένη γιορτή πολλών. Για μένα είναι κάπου στη μέση. Παλαιότερα δεν μου άρεσαν, πλέον όμως τα εκτιμώ, ίσως γιατι δεν βλέπω κάθε μέρα την οικογένειά μου, ίσως γιατί πλέον περνάμε τα Χριστούγεννα πιο ουσιαστικά, με λιγότερους ανθρώπους αλλά και λιγότερη προσποίηση. Μ' αρέσουν επίσης γιατί τα Χριστούγεννα, και η αλλαγή του χρόνου φέρνουν έναν απολογισμό μαζί τους...

Παρασκευή 12 Δεκεμβρίου 2014

114. Καφεμαντείες, προβλέψεις και ο ...... Χορταρέας!

        Οι κοινωνιολόγοι έχουν κάνει λεπτομερείς αναλύσεις για το φαινόμενο. Πάντα οι άνθρωποι, λένε, είχαν μια αγωνία για το αύριο και προσπαθούσαν να βρουν ένα τρόπο να το προβλέψουν. Αυτό τους έδινε την αίσθηση ενός κάποιου ελέγχου πάνω στο κατεξοχήν ανεξέλεγκτο και αόρατο, το μέλλον. Στους καιρούς της κρίσης όμως, όταν οι παραδοσιακές αξίες ανατρέπονται και οι άνθρωποι νιώθουν πως δεν έχουν πια μπούσουλα για να πορεύονται, ανθούν οι καφεμαντείες, αβγομαντείες, χαρτομαντείες και λοιπά. Μεταξύ μας, δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσες μαντείες υπάρχουν! Γι’ αυτό, δεν μου προξένησε μεγάλη εντύπωση όταν μια θεία μου, με παρακάλεσε να τη συνοδέψω σε καφέ στην Κυψέλη που προσφέρει τέτοιες υπηρεσίες. «Είναι το μαγαζί του Χορταρέα, και το διαφημίζει κάθε βράδυ στην εκπομπή του», μου εξήγησε με περισπούδαστο ύφος, ελπίζοντας πως το όνομα του Χορταρέα θα προσέδιδε το απαραίτητο κύρος στο επιχείρημά της ώστε να με πείσει. Δεν θέλοντας να την αφήσω μόνη και για την εμπειρία που λένε, πήγα!

Τετάρτη 10 Δεκεμβρίου 2014

113. Αγοραφοβία στην παράσταση "Ευτυχία της Μελωδίας"

             
               


Χθες το βράδυ, ένας καλός μου φίλος, με πήρε να πάμε να δούμε την επίσημη πρεμιέρα της θεατρικής παράστασης «Μελωδία της Ευτυχίας». Ο φίλος μου αυτός είναι κριτικός θεάτρου, και γνωρίζοντας την αγάπη μου για την Αλίκη, σκέφτηκε να με πάρει μαζί του να δούμε την τελευταία παράσταση της Αλίκης, «παιγμένη» στο 2014. Η παράσταση ήταν τρομερή και καλύτερη από αυτή της Αλίκης(τουλάχιστον απ’ ότι έχω δει σε βίντεο), αλλά το θέμα μου είναι αλλού και όχι στη κριτική της παράστασης.

Παρασκευή 5 Δεκεμβρίου 2014

112. Love is not a "maybe" thing...

Ας το παραδεχτούμε:
Ο έρωτας είναι ένα θέμα που έχει αναλυθεί σε υπερθετικό βαθμό, έχει πολυσυζυτηθεί και δραματοποιηθεί σε βαθμό μαζικής υστερίας και αυταπάτης σε σχέση με το τι είναι και τι δεν είναι. Οι περισσότεροι από μας δεν μπορούμε να τον δούμε διότι έχουμε τις δικές μας προεγκατεστημένες ιδέες για το τί είναι (υποτίθεται πως πρέπει να σε συνταράξει, να σου αλλάξει τη ζωή και να σε κάνει ένα κινούμενο ερωτευμένο ζόμπι) και πως θα τον αναγνωρίσουμε (στη μορφή ενός ψηλού, έξυπνου, γοητευτικού πακέτου). Οπότε αν ο έρωτας δεν έρχεται τυλιγμένος με την προσωπική μας φαντασίωση, αποτυγχάνουμε να τον αναγνωρίσουμε.

Τετάρτη 3 Δεκεμβρίου 2014

111. Γιατί η "Ζίνα", σημαίνει τόσα πολλά για μένα...


           Οι σημερινοί εικοσάρηδες, τριαντάρηδες και κάποιοι νεώτεροι ή και "αρχαιότεροι", σίγουρα γνωρίζετε τη Xena, τη πριγκήπισσα του πολέμου όπως τη γνωρίσαμε ή Warrior Princess, μια γυναίκα πολεμίστρια, που περιδιαβαίνει την Ελλάδα (και όχι μόνο), και διορθώνει το άδικο, βοηθά ανθρώπους, πολεμά τέρατα, μάγους, θεούς κτλ. για το ευρύτερο καλό. Σύντροφος της στο ταξίδι η Gabrielle, μια ξανθιά αφελής χωριατοπούλα, που γίνεται τσιμπούρι στη Xena στα πρώτα επεισόδια. Σιγά σιγά αναπτύσσεται ένας δεσμός μεταξύ τους, που εξελίσσεται σε μια φιλία, που για άλλους ερμηνεύθηκε και ως έρωτας.

         Γιατί σας τα λέω όμως όλα αυτά? Και στην τελική, τι δουλειά έχει ένα ποστ για τη Xena, σε ένα γκέι μπλογκ?