Παρασκευή 23 Ιανουαρίου 2015

118. Ο "Νόμος της Έλξης" και γιατί είναι κακός για σένα...

 Χθες το βράδυ, ήρθε μια καλή μου φίλη σπίτι μου να συζητήσουμε. Ο λόγος ήταν ότι το αγόρι στη δουλειά της που γούσταρε για τόσο καιρό της ξεκαθάρισε πως δεν υπάρχει περίπτωση να γίνει κάτι μεταξύ τους. Συνοπτικά η ιστορία έχει ως εξής. Η φίλη μου όταν ξεκίνησε να εργάζεται πέρυσι τέτοιο καιρό, γνώρισε στη δουλειά ένα συνάδελφο σε παρόμοια ηλικία με εκείνη, ο οποίος άρχισε να τη φλερτάρει. Γοητευτικός, όμορφος και μουσικός (αυτό που το πας), δεν ήθελε και πολύ για να υποκύψει στο φλερτ του. Ένα μήνα φλερτ, φιλιών και ραντεβού μετά, εκείνος σταμάτησε να ανταποκρίνεται και άρχισε να απομακρύνεται από εκείνη.




Και τότε ξεκίνησε ο ψυχικός Γολγοθάς της. Το παιδί αυτό αν και απομακρύνθηκε, δεν της ξεκαθάριζε ότι δεν την ήθελε πια. Πρότασσε προβλήματα με τον εαυτό του, ότι σκεφτόταν για τη ζωή του κτλ αλλά παράλληλα έκανε μικρές κινήσεις, τόσες όσες χρειαζόταν για να διατηρείται το ενδιαφέρον της ζωντανό. Η φίλη μου, έχοντας ξεκοκαλίσει βιβλία αυτοβοήθειας και φυσικά το the Secret, που πρεσβεύει ότι όταν θέλεις κάτι πάρα πολύ, και το πιστεύεις, κάποια στιγμή θα σου έρθει, συνέχισε να ασχολείται μαζί του, να έρμηνεύει την παραμικρή κίνησή του όπως ήθελε, να κάνει ό,τι της ζητήσει μπας και ξαναενδιαφερθεί για εκείνη.

Κάτι τέτοιο δεν συνέβη. Το παιδί αυτό σε μας τους απέξω φαινόταν πως ήταν ένας εγωκεντρικός νάρκισσος, που δεν ενδιαφερόταν καθόλου για τα συναισθήματα της φίλης μας. Τη συμβουλεύαμε πως πρέπει να πάει παρακάτω, αλλά επέμενε, πως με υπομονή και επιμονή θα ήταν κάποια στιγμή δικός της. Αυτό συνεχίστηκε για 9 ολόκληρους μήνες όπου η κοπέλα βασανιζόταν καθημερινά.

 Χθες μετά τη δουλειά βγήκανε για ένα καφέ, όπου της ανακοίνωσε πως δεν υπάρχει περίπτωση να γίνει κάτι μεταξύ τους και πως ήδη εδώ και κάποιο καιρό βλέπει μια άλλη κοπέλα. Περιττό ίσως να αναφέρω ότι ο κόσμος της κατέρρευσε. Όταν ήρθε σπίτι μου ήταν σε άσχημη ψυχολογική κατάσταση, απογοητευμένη, έφτασε στο σημείο να λέει ότι δεν έχει νόημα η ζωή της και πως θα ήθελε να αυτοκτονήσει. Σε αυτό συνετέλεσε το γεγονός πως μια φίλη της προηγουμένως, θιασώτρια και κείνη του Νόμου της Έλξης, της είπε πως απλά δεν το θελε αρκετά και πως δεν προσπάθησε αρκετά.

Όταν μου το 'πε αυτό, θύμωσα. Είναι δυνατόν μια έξυπνη, όμορφη κοπέλα να κατηγορεί τον εαυτό της επειδή δεν έγινε αυτό που ήθελε? Και μετά άρχισα να αναλογίζομαι το κακό που έχει κάνει ο νόμος της Έλξης και τα παραπλήσια με αυτόν προϊόντα, στον ψυχισμό μας ως κοινωνία. Μας μάθανε ότι για οποιαδήποτε αναποδιά μας συμβαίνει στη ζωή μας, φταίμε εμείς. Διαστρέβλωσαν την έννοια της ανάληψης ευθύνης για τον εαυτό μας και τη μετέτρεψαν σε μια βασανιστική αυτοκατηγορία για ο,οτιδήποτε μας συμβαίνει.

Δεν χρειάζεται να πάμε μακριά. Δείτε πόσο εύκολα περάσανε στην Ελληνική κοινωνία το παραμύθι πως εμείς φταίμε για τη Κρίση. Όλοι έχουμε ευθύνη, όλοι τα φάγαμε, εμείς φταίμε αν δεν καταφέρουμε να γίνουμε πλούσιοι όπως ο Λάτσης, ο Μπόμπολας και άλλοι και όχι το γεγονός πως οι ίδιοι και τα παιδιά τους έχουν πολύ περισσότερες ευκαιρίες από τον μέσο άνθρωπο, και σκατά να τα κάνουν, θα τους δοθεί ο χρόνος να τα διορθώσουν. Απευθύνθηκαν στον εγωκεντρισμό μας και μας έπεισαν πως εμείς, και μόνο εμείς, ως άτομα, έχουμε τη δύναμη να αλλάξουμε τη ζωή μας.

Ομολογώ ότι το 2007 όταν βγήκε το The Secret, ήμουν από αυτούς που παρασύρθηκα από τις υποσχέσεις του. Για πολύ καιρό κατηγορούσα τον εαυτό μου για ό,τι κακό μου συνέβαινε. Διάολε, στο βιβλίο αυτό, κατηγορούν ακόμη και τους αρρώστους ότι προσελκύουν την αρρώστια τους. Κάποια στιγμή άρχισα να αντιλαμβάνομαι ότι δεν ζούμε μόνοι μας, δεν είμαστε το κέντρο του σύμπαντος άρα και δεν γράφουμε μόνοι μας τη μοίρα μας. Κατάλαβα την αξία της συλλογικότητας, της συνεργασίας και αλληλεγγύης. Όχι δεν τα φάγαμε όλοι μαζί, όχι δεν φταίμε (απαραίτητα) εμείς γιατί δεν βρίσκουμε δουλειά, γκόμενο, φίλους, χρήματα κτλ.

Δεν ευαγγελίζομαι πως δεν έχουμε καμία ευθύνη. Φυσικά και έχουμε. Με τις πράξεις μας διαμορφώνουμε ένα μεγάλο μέρος της. Όμως πριν φτάσουμε να καταδικάσουμε τον εαυτό μας επειδή δεν καταφέραμε κάτι, ας κάτσουμε να συνυπολογίσουμε με λογική όλους τους παράγοντες που μας έφτασαν εδώ που είμαστε. Και να δεχτούμε ότι κάποιες φορές, κάποια πράγματα, απλά δεν μπορούμε να τα έχουμε. Να το αποδεχτούμε. Και να προχωρήσουμε.


2 σχόλια:

Adaman είπε...

Κι έπειτα (θα προσθέσω) κάθε εμπόδιο για καλό. Μπορεί στη φίλη σου να μην έκατσε αυτός που ήθελε αλλά αυτό δε σημαίνει ότι δεν θα της προκύψει κάτι καλύτερο στο μέλλον.

Μερικές φορές απλά πρέπει να αφήσουμε τις καταστάσεις να μας δείξουν το δρόμο και να μην πιέζουμε το χρόνο και να βιαζόμαστε για το αναμενόμενο αποτέλεσμα.

Adaman είπε...

Κι έπειτα (θα προσθέσω) κάθε εμπόδιο για καλό. Μπορεί στη φίλη σου να μην έκατσε αυτός που ήθελε αλλά αυτό δε σημαίνει ότι δεν θα της προκύψει κάτι καλύτερο στο μέλλον.

Μερικές φορές απλά πρέπει να αφήσουμε τις καταστάσεις να μας δείξουν το δρόμο και να μην πιέζουμε το χρόνο και να βιαζόμαστε για το αναμενόμενο αποτέλεσμα.