Στο φοιτητικο μου διαμερισμα εδω στην Αθηνα εχω ενα καταφυγιο, το μπαλκονι.Αυτο το καταφυγιο ειναι ολοδικο μου, ειναι χωρος ιερος οπου μπορω να καθισω και να παρατηρησω τα παντα.Και ειναι πολλα αυτα τα παντα, μιας και ειναι ο κεντρικος δρομος του Δημου στον οποιο μενω.Ειναι πολυ ενδιαφερον να επιλεγεις ενα ατομο μεσα στο πληθος και να το παρατηρεις ωσοτου χαθει απο τον οριζοντα σου.Φανταζομαι το χαρακτηρα του, τα προβληματα του , το αν ειναι ευτυχισμενος(κυριως αυτο) και τελος συγκρινω τη ζωη του με τη δικη μου.Και βγαινει και νικητης απο αυτη τη συγκριση.Καποιες φορες εγω καποιες ο εκαστοτε πρωταγωνιστης στη σκεψη μου.
Το βραδυ ομως, που ολα ηρεμουν παρατηρω πιο ευκολα. Πιο λιγοι ανθρωποι, μεγαλυτερος ο πρωταγωνιστικος τους ρολος στο περιεργο παιχνιδι μου.Τρεις φοιτητες, ωραια παιδια περνουν γελωντας και βριζοντας ο ενας τον αλλο.Με καυλωνει πολυ ο τροπος που μιλανε οι εικοσαρηδες φοιτητες.Εχει κατι το πρωτογονο και το αναζωγωονητικο τουλαχιστον σε σχεση με την ευρεως διαδεδομενη κοριτσιστικη και γκει διαλεκτο που επικρατει σημερα (πρωτιστως στην τηλεοραση και κατ'επεκταση και στην καθημερινη ζωη).Ο ενας απο αυτους πεταει μια σακουλα με τα μισοτελειωμενα σουβλακια τους.Χτυπαει στο καδο και πεφτει μεσα σαν τριποντο.Συγχαιρουν τον "παικτη" της παρεας και απομακρυνοται....
Κοιτα τι ησυχη ζωη που εχουν φτιαξει οι απεναντι.Μια μεσηλικη γυναικουλα ξεπροβοδιζει τον αντρα της και εναν νεαρο -δεν πρεπει να'ναι γιος της- τους συμβουλευει να μην τρεχουν με τ'αυτοκινητο και <<Βασιλακη, μην ανοιξεις το παραθυρο, παιδι μου, εισαι απο μπανιο και θα κρυωσεις>>. Σηκωνει ενα πεσμενο φυλλο απ'το περβαζι και μονολογει: <<κοιτα τι βγαζουν αυτα τα δεντρα...>> Ο νεαρος τη φωναζει <<λατρεια μου>> κι ο μεσηλικας παρατηρει πως κατι μυριζει ασχημα. <<Λες να γεμισε ο βοθρος?>> <<Ε, θα δουμε....>>.
Για μια στιγμη αναρωτιεμαι, ειναι, αραγε, αυτοι πιο ευτυχισμενοι, ισως πραγματικα ευτυχισμενοι?Επειδη αφηνονται να τους παρασυρει γλυκα το κυμα της ζωης και καμια απαιτηση δε μοιαζουν να εχουν ουτε κι αγωνια.Δεχονται τη μοιρα με στωικο χαμογελο και δεν τους πειραζει αν κοπιαζουν, γιατι εχουν μαθει να ξεκουραζονται, να κοιμουνται βαθια στα ασπιλα κρεβατια τους.Γιατι δεν ξοδευουν τις νυχτες τους στο φοβο, στην παντοτινη αναζητηση του καλυτερου και του θανατου τον πανικο.
Θα'θελα να τους γνωριζα και να'χα το θαρρος να τους πιασω κουβεντα και να τους κανω να μου πουν.Εχουν ονειρα που τους βασανιζουν, θελουν πραγματα που δεν μπορουν, κανουν πιο λιγα απο κεινα που θα'πρεπε και πιο πολλα οταν δεν πρεπει?Ποσο θα μ'αρεσε να σκαλισω αδιακριτα τις ψυχες τους και να μπω ακαλεστος στην καθε περαστικη τους σκεψη! Αισθανομαι πως με προκαλουν να βεβηλωσω τη γαληνη τους και να την ταρακουνησω αγρια,να διαταραξω την ισορροπια τους και μετα να περιμενω τι θα γινει.
Ακουω κατι παραξενους ηχους προς τα κατω.Κοιταω και βλεπω μια γριουλα ντυμενη με αθλια ρουχα και ενα ζευγαρι λιωμενες παντοφλες να ψαχουλευει τα σκουπιδια. Συλλεγει την σακουλα με τα μισοτελειωμενα σουβλακια και την κρατα σαν θησαυρω κατω απο τη μασχαλη της.Συνεχιζει να ψαχνει. Παιρνει αλλες 2-3 σακουλες που δεν μπορω να καταλαβω αν περιεχουν τροφιμα ή κατι αλλο. Παιρνει και κατι σχισμενα χαρτονια(δεν μπαινω στην διαδικασια να αναρωτηθω τι τα θελει) και απομακρυνεται. Οταν εισαι γνησιο παιδι της επαρχιας οπως εγω, δεν εχεις συνηθισει σε τετοια θεαματα, ανθρωπων να ψαχνουν τα σκουπιδια, να κοιμουνται σε πακαγκια κτλ. Η νυχτα της επαρχιας ειναι πολυ πιο σκοτεινη και ξερει να καλυπτει καλα ο,τι δεν θελει να δει.
Εκτιμαω για λιγο τη ζωη που εχω, κανω και μερικες σκεψεις για το ποσο ευγνωμονες πρεπει να ειμαστε οι περισσοτεροι απο μας τους "μεσαιους", χριστε μου τι αθλια λεξη, σηκωνομαι και παω για υπνο. Αλλωστε εχω ταξιδι αυριο και η μοιρα της βραδιας αυτης δεν ειναι αλλη απο το να γινει μια μακρινη αναμνηση.
Καληνυχτα ....
25 σχόλια:
δεν ξέρω αν είναι μελαγχολικό ή ονειροπόλο αλλά ό,τι κι αν είναι όλοι δον κιχώτες είμαστε στην ευτυχία.
και νομίζω σπάνια κάποιος είναι ευτυχισμένος με αυτά που έχει. πολλές φορές η απληστία μας χτυπάει κόκκινο.
μα δεν είναι πολύ ενδιαφέροντα αυτά τα παιχνίδια μυαλού; εγώ το πρώτο που προσπαθώ να ματέψω είναι αν είναι κάποιος γκέι ή όχι!λολ
υγ. όντως ωραία θέα το μπαλκόνι!
αν είναι αυτή η θέα του μπαλκονιού σου όπως στην φωτογραφία,εγώ στην θέση σου,θα έκοβα τις φλέβες,και δεύτερον θα μετακόμιζα. :) :) :)
Α και η δική μου γνώμη ελπίζω να σου μένουν μόνο σε σκέψεις αυτά που λες γιατί μια φίλη μου το έχει κάνει πράξη αυτό που σκεφτόσουν το να πιάσεις κάποιον και να τον ρωτήσεις για αυτόν.Ευτυχώς επειδή έπεσε σε κοινό γνωστό την θεώρησε απλά τρελή...
Καλό βράδυ!!!
Όπως πάντα μαγευτικές οι αναρτήσεις σου...
κ εγώ έχω πιάσει τον εαυτό μου να παρατηρεί τους περαστικούς...κ όχι μόνο από το μπαλκόνι μου...ακόμα κ στο μετρό κάνω πολλές φορές τέτοιες σκέψεις...
όντως περίεργο το post σου...μελαγχολικό αλλά με ''πινελιές'' αισιοδοξίας..
καλή σου μέρα...
Ωραία τα είπες..
Στην επαρχία δεν υπάρχουν τέτοια κρούσματα... ανάλογα και το μέρος φυσικά.. ένα σοκ το παθαίνεις όταν έρθεις αντιμέτωπος για πρώτη φορά..
Είναι ωραία να μπαίνεις στη ζωή των άλλων.. το κάνω και εγώ συχνά πυκνά.. όταν έχω διάθεση και χρόνο για σκέψη..
Φτιάχνεις τη ζωή των άλλων και να εισέρχεσαι στον προσωπικό τους χώρο..
:)
egw pali giati nomiza oti spoudazeis Salonika???
Mallon exw kapsei flatzes logw anadromou Ermi kai ta vlepw ola...alliws
''κανουν πιο λιγα απο κεινα που θα'πρεπε και πιο πολλα οταν δεν πρεπει?''Μέσα σε αυτό κρύβεται μια ολόκληρη ζωή!Την Καλημέρα μου!
Το να παρατηρώ τον κόσμο το έχω κι εγώ. Το έχω γράψει παλιότερα. Είναι κάτι που κληρονόμησα από τον πατέρα μου!
Μελαγχολικό λίγο post.
Καλημέρα!
Ωραία ανάρτηση
μελαγχολικά αληθινή
απλή και ορισμένη!
Η παρατήρηση σου είναι γλυκιά και εμβαθύνει στο άγνωστο,δημιουργείς ιστορίες και με ταξιδεύει αυτή η περιπλάνηση στον καθημερινό μας κόσμο!
Καλά κάνεις που δεν ξεχνάς τα μπαλκόνια στη ζωή!
Φιλιά πολλά!
μην νομίζεις πως οι άλλοι έχουν λιγότερα προβλήματα, ή έγνοιες επειδή έτσι δείχνουν.
Εύχομαι πάντως σύντομα (αν είναι κάτι που θέλεις φυσικά) να βρείς κάποιον να μοιράζεσαι την θέα αυτή από το μπαλκόνι σου. Είναι αμαρτία να την βλέπεις μόνος σου και να μην την απολαμβάνεις όσο θα έπρεπε.
Καλό σου βράδυ.
@tovene592:Και γω προσπαθω να μαντεψω αν ειναι γκει ο αλλος αλλα μονο οταν μ'αρεσει!
Ειναι ενα κειμενο που το'χω σκεφτει καιρο και βασικα ειναι κομματι ενος μεγαλυτερου κειμενου (σαν short story 10-12 σελιδων)που εχω γραψει εδω και καιρο.Απλα δεν μπορω να το βαλω ολο στο μπλογκ και γι'αυτο εβαλα ενα μικρο αποσπασμα.
@Μεθυσμενη καρδια:Μην πεις καλο λογο εσυ.Πραγματι δεν ειναι αυτη η θεα του μπαλκονιου μου,ειναι χειροτερη με την εννοια οτι βλεπει απλα σε πολυκατοικια και δρομο.Αλλα σημασια εχουν οι ανθρωποι καποιες φορες και οχι η θεα.
@Sto_keno:Ευχαριστω πολυ :)
@Gi...orgio :Ολοι λιγο πολυ το κανουμε.Νομιζω η γραφη συνηθως ειναι μελαγχολικη ειδικα την νυχτα.Ειμαι πολυ αισιοδοξο ατομο αλλα την νυχτα παντα σε πιανει μια γλυκια μελαγχολια.
@Ηφαιστιωνα:Εσυ με καταλαβαινεις διοτι εισαι απο επαρχια.Καλα να περνας στην Καστορια και να παραμεινεις γλυκος οπως παντα!
@ψευτικος Πετρος:Σαλονικα ε?Λολ καλα παντα αναδρομος ειναι αυτος ο Ερμης?Οχι οχι Αθηνα σπουδαζουμε και μεχρι τωρα μας αρεσει!
@gaykarkinos7:Μεσα σε αυτο βρισκεται σχεδον καθε ζωη...την καλημερα μου κ σε σενα!
@Zero Point:Οσοι γενικα γραφουν εχουν την ταση να παρατηρουν ανθρωπους.Απο το να παρατηρεις τηλεοραση καλυτερα ανθρωπους.
@Ανωνυμε:Σε ευχαριστω πολυ ομορφα τα λογια σου!
@Mahler76:Εννοια σου και το εχω το ατομο.Αλλα δεν εξαρτωνται ολα απο ενα ατομο.Δεν νομιζω οτι μια σχεση τα διορθωνει ολα(για να μην φανω κυνικος,εννοειται οτι ομορφαινει πολλα αλλα γενικα ειναι να ξερεις να περνας καλα και απο μονος σου).Ασε που το συγκεκριμενο κειμενο εχει γραφτει ανα καιρους(δες απαντηση στο τοβενε).
Πολλα φιλια και να παραμεινεις ετσι αισιοδοξος και χαρουμενος (οπως σε φανταζομαι)
πω πω. καταζήλεψα το μπαλκόνι όμως... :p
επίσης we love watching people, όσο creepy Και να ναι :)
είμαι ιδικός στο να περνάω και μόνος μου καλά. παρόλα αυτά παραμένω αισιόδοξος :)
Το γραψιμο σου ειναι καταπληκτικο!!!
Ειναι μια όαση, μεσα στη μεση ολων των χλιαρών, και οχι μονο, κειμένων που τρωμε στη μάπα καθημερινα.
(!!!)
άχ ναι και εμένα μου αρέσει να το κάνω αυτό από το μπαλκόνι μου(αλλά και στα μέσα μαζικής μεταφοράς όταν είναι εύκολο να παρατηρήσεις τους γύρω σου). Αυτή η περιοχή (Ζωγράφου) είναι πολύ πυκνοκατοικημένη πάντως! (άσχετο!)
Καταπληκτική ανάρτηση χωρίς να δώσεις την αίσθηση ότι ήταν επιτηδευμένη η γλώσσα σου.
Οι περαστικοί, οι γέλωτες, οι γεύσεις και τα αγγίγματα είναι ίσως ότι έχουμε. Διότι με αυτά διεγείρεται, αγαπητέ μου ο εγκέφαλος μας. Με τα μικρά.
Είμαστε, ανελεύθεροι, ανελεύθεροι, ανελεύθεροι.
Μην το ξεχάσεις ποτέ. Ότι απο ανελευθερία ονειρεύομαστε.
Η πάλη για την ελευθερία, την όποια ελευθερία. Η πάλη για την αγάπη. Την όποια αγάπη.
Έτσι είναι η πόλη...
Τώρα για την ευτυχια του, ας μεριμνήσει ο καθένας.
Δεν πρόκειται να με απασχολήσει αν είναι ευτυχισμέος ή όχι ο απέναντι οικογενειάρχης, διότι ετσι κι αλλιώς, δε μπορώ να τον βοηθήσω...
Ας τα βρει με τους δικούς του ανθρώπους, αν έχει πρόβλημα.
Κι εγώ με τους δικούς μου...
Τώρα, αν η γριούλα είχε μείνει στο χωριό, πιστεύω πως μάλλον θα ήταν καλύτερα. Τι να πω; Το πως καταντάει κανείς άστεγος είναι τεράστιο θέμα.
Μπορεί απο προσωπικά σφάλματα, ή απο ατυχίες... Το πιο τραγικό είναι οι άστεγοι και ψυχικά ασθενείς. Εκεί πια δεν ξέρεις τι να κάνεις...
Πολύ όμορφο κείμενο...
Κι εμένα μου αρέσει να παρατηρώ τους ανθρώπους, να προσπαθώ να καταλάβω αν είναι ευτυχισμένοι. Μπορεί να δω μάτια ενός ανθρώπου λυπημένου, δυστυχισμένου, κατεστραμμένου και να νιώθω να με κυνηγάνε για μέρες. Γιατί εγώ νιώθω ότι σε πολλά πράγματα στη ζωή μου ήμουν πιο τυχερή από άλλους!
Μπαίνω κι εγώ στη διαδικασία να σκεφτώ τι κάνουν αυτοί οι άνθρωποι, πώς είναι η ζωή τους, η σχέση τους με τους άλλους ανθρώπους...
Φιλιά
Είναι σημαντικό να είμαστε ευγνώμονες για ό,τι έχουμε και να αξιοποιούμε την θέα που έχουμε από ψηλά -και για όσο την έχουμε- για οφελός μας αλλά και βοηθώντας και συμμετέχοντας ... όταν μπορούμε...όσο μπορούμε... έστω και λιγό.. ακόμα και για να νοιώσουμε εγωιστική ικανοποίηση.. κάτι είναι και αυτό!
@profylaktiko: :)
δεν ειναι creepy αν κρινω απο τα σχολια ολοι το κανουμε .εχει ενδιαφερον.
@mahler76:και καλα κανεις και παραμενεις αισιοδοξος.νομιζω οτι ολοι οι νεοι χρειαζονται μαθηματα στο πως να περνανε και μονοι τους καλα διοτι η (ερωτικη)συντροφια δεν ειναι εγγυημενη παντα.ασε που μπορει να γινει και το αλλο να παρακαλας να μεινεις μονος σου(δεν εννοω τωρα !).ολα θεμα οπτικης ειναι.
@ephemeron:ευχαριστω πολυ και καλως σε βρηκα.ενταξει υπαρχουν και αλλα καλα μπλογκς (ειδικα γκει,δεν το λεω επειδη ειμαι και γω αλλα εχουμε καλη πενα).
@fighter:ναι ειναι πυκνοκατοικημενη και δεν μας εχουν ουτε ενα μετρο .ασε μην αρχισω τα παραπονα λολ.παντως ναι και τα μεσα μαζικης μεταφορας προσφερονται για τετοιου ειδους χομπυ απλα υπαρχει μεγαλυτερος κινδυνος να γινεις αδιακριτος.
@φλεγομενος:ναι σιγουρα ειμαστε ανελευθεροι αλλα ξερεις εγω ειμαι και της αποψης οτι παντα εχεις την ελευθερια της επιλογης ακομη και στις χειροτερες στιγμες σου.οσο για την παλη για αγαπη και ελευθερια αυτες αποτελουν πηγη εμπνευσης και δημιουργιας για τη ζωη του καθε ανθρωπου.γενικα το κυνηγι της ευτυχιας και της απολαυσης...
@suncitizen:μα σιγουρα δεν μπορεις να βοηθησεις τον αλλο ακομη και να το θελεις.πρεπει πρωτα να θελει (και να μπορει) να βοηθησει ο αλλος τον εαυτο του.οσο για το τι οδηγει καποιο στο να μεινει αστεγος κτλ οπως ειπες πολλοι παραγοντες μεσα σε αυτους σιγουρα και τα προσωπικα σφαλματα.προσφατα ελεγα σε καποιους φιλους μου το ποσο μαρεσει το κρυο και οτι θελω να κανει παγωνια φετος.και μετα σκεφτηκα οτι καποιοι ανθρωποι οχι απλα αντιπαθουν το κρυο αλλα εξαρταται και η επιβιωση τους απο το τι χειμωνα θα κανει.οχι οτι οι σκεψεις μου θα προκαλεσουν το κρυο απλα μου εκανε εντυπωση το ποσο ευκολα ξεχναμε τους αλλους για τις δικες μας επιθυμιες.
@ pax:κουκλιτσα, ολοι μας νιωθουμε τυχεροι οταν συγκρινομαστε με ανθρωπους που δεν εχουν οσα εχουμε και ολοι μας νιωθουμε αδικημενοι οταν συγκρινομαστε με ανθρωπους που εχουν πολυ περισσοτερα .το μυστικο ειναι να νιωθεις καπου στη μεση...
φιλια
@life_traveller:συμφωνω σε ολα.οσο για την εγωιστικη ικανοποιηση διαφωνω.σιγουρα για μας το κανουμε αλλα αυτο δεν αλλαζει την πραξη.απο τοτε που ξεκινησα στο χαμογελο του παιδιου σε αρκετους που το συζηταω και οι ιδιοι δεν προσφερουν τιποτα εθελοντικα γυρνανε πολλες φορες και μου λενε οτι "μην νομιζεις οτι εισαι καλυτερος και συ εγωιστης εισαι αφου το κανεις για να νιωθεις οτι προσφερεις".και απαντω οτι μα φυσικα το κανω γιατι θελω να νιωθω οτι προσφερω . καλυτερα να εισαι εγωιστης για εναν ανωτερο σκοπο παρα να εισαι εγωιστης μονο για τον εαυτο σου...
να μας πεις σε ποιο ύψος τής οδού μένεις, για να προσέχουμε τί κάνουμε όποτε περνάμε :P
@ανωνυμε:Λολ ενταξει ειπαμε δεν καθομαι καθε βραδυ σαν τη κουκουβαγια στο μπαλκονι να παρακολουθω τους περαστικους!!!
Μελαγχολικό το ποστ σου, παρόλα αυτά αληθινό...Ίσως κανείς μας να μην ξέρει γιατί αγαπά, συμβαίνει απλώς....
Δημοσίευση σχολίου