Remember remember the 6th of December!by TheSparrow!!!

ή "Το χρονικό μιας εβδομάδας που πιστέψαμε ότι μπορεί να αλλάξει τον κόσμο".

Σάββατο 6/12/08, ώρα 21.00. Είμαστε μαζεμένοι στο σπίτι ενός φίλου στο Παγκράτι, ακούμε ιστορίες. Τι επαγγέλεσαι? Αναρχικός. Χτυπάει το τηλέφωνο: "Ρε μαλάκα τρέχα, οι μπάτσοι δολοφόνησαν ένα παιδί στα Εξάρχεια. Γίνεται χαμός". Παγωμάρα. Ανοίγουμε ραδιόφωνο. "15χρονος νεκρός Τζαβέλα και Μεσολογγίου από σφαίρα ειδικού φρουρού" (3 ώρες πριν, ακριβώς στο σημείο που "εξοστρακίστηκε" η σφαίρα πίναμε καφέ)

Κυριακή 7/12/08, ώρα 13.00. Έξω από το Μουσείο πολλές χιλιάδες κόσμου μαζεμένοι για την πορεία στη ΓΑΔΑ. Μπαίνουμε στην Αλεξάνδρας, φλέγονται τα πάντα, παιδιά δίπλα μας σπάνε τη βιτρίνα των Starbucks, δύο αντιπροσωπείες αυτοκινήτων παραδομένες στις φλόγες. Κόλαση (παρ' το όπως θες).
Στο ύψος της Ασκληπιού οι μπάτσοι σπάνε την πορεία στη μέση. ΜΑΤ στην πλάτη μας, κλούβες να κλείνουν το δρόμο μπροστά. Δακρυγόνα και χημικά πέφτουν στα πόδια μας και μας πνίγουν, μόνη διέξοδος τα στενά προς Εξάρχεια. Μαθαίνουμε το maalox. Βασικό διάλυμα 1 προς 1 για τα δακρυγόνα στα μάτια και στο στόμα. Και για τις περιστασιακές καούρες στο στομάχι.
Η πορεία διαλύεται πριν φτάσει στη ΓΑΔΑ.

Δευτέρα 8/12/08, ώρα 18.00. Όλο το βράδυ η Αθήνα καιγόταν. Κάμποσες χιλιάδες κόσμου μαζεύεται στα Προπύλαια και στην Ομόνοια. Προορισμός άγνωστος, κλίμα τεταμένο. Δίπλα μας, γωνία Πανεπιστημίου & Πατησίων, το ισόγειο της Εθνικής Τράπεζας έχει αρπάξει φωτιά. Μία γυναίκα βγαίνει στο μπαλκόνι του πρώτου, της φωνάζουμε "Φύγε, βγες έξω!". Ένα παιδί (το νεαρός είναι πλέον βρισιά) κρατάει χυμό από τη σπασμένη βιτρίνα του Γρηγόρη στο ένα χέρι, τασάκι μεταλλικό για όπλο στο άλλο. Φαινόταν εκτός τόπου και χρόνου. "Μα δεν γίνονται έτσι οι δουλειές αγόρι μου" του λέει μια γνωστή "τσεκούρι χρειάζεται!".
Το ΚΚΕ περιφρουρεί το μπλοκ του (οι τύποι είναι ΜΑΤατζήδες από μόνοι τους), μπαίνουμε στο μπλοκ του ΣΥΡΙΖΑ. Συναντάμε τον Αλαβάνο στο δρόμο να απομακρύνεται.
Ξεκινάμε, μπαίνουμε Σταδίου, μπάτσοι παντού σε όλα τα κάθετα στενά πετάνε πάλι αμέτρητα δακρυγόνα, η ατμόσφαιρα γίνεται αποπνικτική. Ένα μαγαζί Vodafone λεηλατείται μπροστά στα μάτια μας, τους γιουχάρουμε. Οι μπάτσοι το βλέπουν, αλλά δεν κάνουν τίποτα. Συνεχίζουν να πετούν δακρυγόνα πάνω μας, στο Σύνταγμα διαλυόμαστε.
Το δέντρο "ανάβει" λίγα λεπτά αργότερα. Χωρίς τον Κακλαμάνη. Καλές γιορτές.

Τρίτη 9/12/08, ώρα 12.00. Η Αθήνα καίγεται. Το πολυτεχνείο στην Πατησίων βρίσκεται υπό κατάληψη. Αποφασίζεται πορεία από την πολυτεχνειούπολη Ζωγράφου προς Προπύλαια και Σύνταγμα. Κόσμος από τα μπαλκόνια μας χειροκροτεί και φωνάζει "Μπράβο παιδιά, μαζί σας" (σήκω απ' τον καναπέ σου, αρχίδι, και βγες μαζί μας στο δρόμο!). Κλούβες παντού, οι δρόμοι κλειστοί. Στα Προπύλαια γινόμαστε πολλοί.
Αρχή Σταδίου, σταματά η πορεία από ΜΑΤ. Χωρίς λόγο πετάνε ασφυξιογόνα και δακρυγόνα με σπρέι στα πρόσωπά μας, μας χτυπάνε. Δεν μπορούμε να αναπνεύσουμε, βήχουμε και φτύνουμε αίμα, αναγκαζόμαστε να υποχωρήσουμε προς τα πίσω και να βαδίσουμε προς Πατησίων για νέο συντονιστικό.

Τετάρτη 10/12/08, ώρα 11.00. Συγκεντρώσεις σε Μουσείο και Ομόνοια με σκοπό να συναντήσουμε ΓΣΕΕ & ΑΔΕΔΥ μπροστά στη Βουλή. Το Σύνταγμα βουλιάζει από κόσμο, ακούγεται παντού "Να καεί, να καεί το μπουρδέλο η βουλή". Η ιστορία επαναλαμβάνεται, με πέτρες, μπουκάλια και δακρυγόνα. Οι μαθητές πολλοί, πιο δραστήριοι, πιο αποφασισμένοι από εμάς, τους φλώρους των πανεπιστημίων.
Όμως το κλίμα στα ΜΜΕ έχει αρχίσει να αλλάζει. Δεν αναφέρεται πουθενά αριθμός διαδηλωτών (που ήταν κάποιες δεκάδες χιλιάδες), βλέπουμε πλέον μόνο τους "κουκουλοφόρους", τους καμένους κάδους και τις σπασμένες βιτρίνες. Απογοήτευση.
Στο πολυτεχνείο έχει ήδη αποφασιστεί η δημιουργία ραδιοφωνικού σταθμού και site για ενημέρωση του κόσμου. Κάμποσες χιλιάδες φυλλάδια μοιράζονται στους δρόμους, ακολουθεί όλο το βράδυ πετροπόλεμος στα στενά, η άσφαλτος έχει "ποτίσει" από τους τόνους δακρυγόνων. Το "Εδώ πολυτεχνείο, εδώ πολυτεχνείο" επίκαιρο ξανά -ποιος το περίμενε- στο internet αυτή τη φορά.

Τις επόμενες ημέρες η κατάσταση επαναλαμβάνεται. Και συνεχίζεται. Είναι μια κοινωνική εξέγερση? Ίσως. Τα ΜΜΕ δεν ήταν και δεν είναι με το μέρος μας. Δεν είμαστε κουκουλοφόροι, αλλά φάγαμε τα δακρυγόνα των ΜΑΤ επειδή διαδηλώσαμε. Δεν υπάρχει όμως πολιτικό αντίκτυπο, δεν υπάρχει πολιτική πρόταση ικανή να απορροφήσει την οργή. Το "Κάτω η Δημοκρατία, ζήτω η Αναρχία" που ήταν αναρτημένο στα κάγκελα του Πολυτεχνείου δεν ήταν αρκετό. Γιατί και οι αναρχικοί έχασαν την μπάλα.
Κι ας ήταν (και) η ιστορία εναντίον μας, πιστέψαμε ότι αυτή ήταν η εβδομάδα που θα άλλαζε τον κόσμο.

Γιατί οι άσχημες πόλεις όμορφα και εύκολα καίγονται. Οι καναπέδες όμως?

ΝΤΡΟΠΗ!!!!!

ΝΤΡΟΠΗ Σ'ΑΥΤΟΝ ΠΟΥ ΠΡΟΚΑΛΕΣΕ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ.
ΝΤΡΟΠΗ Σ'ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΕΚΜΕΤΑΛΕΥΟΝΤΑΙ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ.
ΑΠΛΑ ΝΤΡΟΠΗ.

Καλομαθαμε στις επιλογες?

Διαβαστε πρωτα το ποστ του Gay And The City και θα συνεχισω παρακατω.

«Όλοι ψάχνουμε το κάτι καλύτερο»

Ημερομηνία: Παρασκευή 22 Αυγούστου

Ώρα: 20.30

Τοποθεσία: Goody’s-Αγίας Σοφίας-Θεσσαλονίκη

Έχω ραντεβού με τον κολλητό. Έχει αργήσει και έχω καθίσει μόνος να φάω κάτι στα γρήγορα, αφού το shopping-safari που έκανα όλη την ημέρα ούτε χρόνο μου άφησε για κάτι τέτοιο, ούτε δυνάμεις για κάτι περισσότερο.

Σκέφτομαι: «Τρώω μόνος. Μόνος; Γιατί μόνος;» Οι τελευταίες σκέψεις στριφογύριζαν στο κεφάλι μου. Και όχι τόσο για το ότι έτρωγα μόνος. Σε μια μεγάλη πόλη όπως η Θεσσαλονίκη, δεν είναι σπάνιο να δεις κάποιον να τρώει μόνος του. Αλλά είμαι «μόνος» γενικότερα... Γιατί; Και δεν είμαι ο μόνος «μόνος». Πολλοί γνωστοί και φίλοι μου είναι μόνοι. Για καιρό μόνοι. Τι φταίει;

Η πρώτη φράση που μου ήρθε στο μυαλό, ήταν μια ατάκα της φίλης μου της Ν., που την άκουσα μερικές μέρες πριν: «Όλοι ψάχνουμε αυτό το κάτι καλύτερο». Ψάχνουμε. Άρα δεν το έχουμε. Το post αυτό δεν απευθύνεται σε όσους το έχουν βρει το «κάτι καλύτερο» και το κρατούν σαν θησαυρό, αλλά σε αυτούς που το βρήκαν και το έχασαν ή το έχουν αφήσει να φύγει ή ακόμα το ψάχνουν.


Κι αν το έχεις βρει και πλέον δεν το έχεις; Τότε πως σκέφτεσαι; Πως επηρεάζεται η ζωή σου; Είτε συγκρίνεις όλους τους επόμενους με αυτό το «κάτι καλύτερο», με αποτέλεσμα να μη σε καλύπτει τίποτα. Νιώθεις ανικανοποίητος από κάθε προσπάθεια να γνωρίσεις κάποιον άνθρωπο. Προκαλείς δυστυχία στον εαυτό σου και τους συντρόφους σου, επειδή πάντα η ανάμνηση του «κάτι» θα είναι λίγο ή πολύ καλύτερη.

Η΄ μήπως αισθάνεσαι τυχερός; Τυχερός γιατί ανήκεις σε εκείνη τη μικρή ομάδα ανθρώπων που είχαν την τύχη να τον βρουν, ακόμα κι αν δεν είναι μαζί του πλέον. Τυχερός που η τύχη σου έκλεισε έστω και μία φορά το μάτι και σε άφησε να νιώσεις πως είναι να είσαι ολόκληρος. Εσύ και το άλλο σου μισό, μαζί, έστω και για μία στιγμή.


Κι αν ανήκεις σε αυτούς που ακόμα το ψάχνουν, σε αυτούς που περιμένουν να δουν τα πυροτεχνήματα τη στιγμή που όλη η φύση θα τους ψάλει το hallelujah με τη φωνή της Gloria Gaynor και τις πεταλούδες να χορεύουν Kylie; Γιατί το ψάχνουμε, αλήθεια; Γιατί ποτέ δε μας φτάνει αυτό που έχουμε και θέλουμε ακόμα περισσότερα; Γιατί πάντα βρίσκουμε ελαττώματα στους συντρόφους μας. Ελαττώματα που αφορούν είτε την εμφάνιση, είτε το ντύσιμο, είτε τις μουσικές επιλογές τους, είτε την τσέπη, τη διασκέδαση, τη μόρφωση, κτλ κτλ. Εμείς δεν έχουμε ελαττώματα;


Μήπως η απάντηση βρίσκεται στο ότι αναγνωρίζουμε υποσυνείδητα τα δικά μας ελαττώματα και προσπαθούμε να τα καλύψουμε «γεμίζοντας» τα κενά μας από τα προτερήματα του wanna-be συντρόφου; Μήπως η αυτοκριτική μας είναι τόσο επιδερμική που δε μας επιτρέπει να αναγνωρίζουμε ελαττώματα στον εαυτό μας;

Δε θεωρώ κακό το να προσπαθεί κάποιος για το καλύτερο. Αλλά το καλύτερο έρχεται με το να αφήνεις τον «παλιό», που είχε τα δικά του ελαττώματα, και να ψάχνεις για τον «νέο», που θα κουβαλάει καινούρια, δικά του ελαττώματα; Τα οποία μάλιστα, αργά ή γρήγορα θα αναγνωρίσεις; Ή μήπως έρχεται με το να επενδύουμε σε αυτόν που έχουμε δίπλα μας, ώστε να φτάσουμε κάποια στιγμή που θα «αποζημιωθούμε» για όσα έχουμε επενδύσει, από αυτά που έχει να προσφέρει ο άλλος; Γιατί δεν δίνουμε ευκαιρίες στον εαυτό μας, δίνοντας ευκαιρίες στον άλλο;

Μήπως η μεγάλη ποικιλία, η αστείρευτη προσφορά, η αβίαστη ευκολία στην «αγορά συντρόφου» μας έχει κάνει (πέρα από θύματα της βιτρίνας και του εκθαμβωτικά λαμπερού – μύες/ μήκος/ αυτοκίνητο/ κτλ) να μην δίνουμε αξία σε ό,τι έχουμε, αλλά να βγαίνουμε αμέσως για «ψώνια», μόλις ανακαλύψουμε το πρώτο ελάττωμα στο «προϊόν»;

Αυτό το «κάτι καλύτερο» που είπε η Ν. είναι το ωραίο σώμα; Το ωραίο χαμόγελο; Το ακριβό αμάξι; Οι πολλές γνωριμίες; Ο καθένας έχει μια δική του απάντηση. Ωστόσο, ενώ μπορεί να ακούσεις χιλιάδες διαφορετικές περιγραφές για το «κάτι καλύτερο», λεπτομερείς και σχολαστικές, λίγοι είναι αυτοί που μπορούν να σου πουν ότι αυτό το «κάτι καλύτερο» το βρήκαν σε έναν άνθρωπο, ακόμα κι αν δεν είναι μαζί του.


Τελικά ο κολλητός μου ήρθε, βγήκαμε σε ένα καινούριο σχετικά gay club της Θεσσαλονίκης με σκοπό να περάσουμε καλά οι δύο μας, χωρίς να ψάχνουμε για το «καλό ή το καλύτερο». Η τραγική και όμορφη ειρωνεία είναι πως εκείνο το βράδυ γνώρισα και το παιδί που είμαστε τώρα μαζί...

ΣΥΝΕΧΕΙΑ Elementstv:
Σε λιγο καιρο θα μπει το 2009 .Ο κοσμος προχωραει ασχετα αν δεν το παραδεχομαστε.Ειμαστε σχετικα ελευθεροι ανθρωποι ,με μια τεραστια γκαμα επιλογων για τη ζωη μας στη διαθεση μας.Ομως αντι να ειμαστε πιο ευτυχισμενοι,τα επιπεδα απαισιοδοξιας και δυστυχιας παραμενουν πιο ψηλα απο ποτε.
Μαθαμε οτι οι επιλογες που κανουμε στη ζωη μας καθοριζουν την πορεια μας προς την ευτυχια.Για να μην ξεφυγω ομως,ας παρουμε για παραδειγμα το κειμενο του Gay And The City.Ενα μεγαλο προβλημα των συγχρονων σχεσεων ειναι οτι εχουμε υπερβολικα πολλες επιλογες ή τουλαχιστον ελπιζουμε οτι εχουμε.Πως να επιλεξεις καποιον για μια ζεστη και ειλικρινη σχεση οταν στην παρακατω γωνια μπορει να κρυβεται ο αντρας της ζωης σου?
Το πρωι εκανα μια βολτα στο κεντρο.Καποια στιγμη καθως περιμενα το λεωφορειο ειδα πολλους περαστικους μαζεμενους σε ενα σημειο.Με μεγαλη περιεργεια ,πηγα προς τα κει να δω τι στο καλο παρατηρουσαν με τοση προσηλωσα.Ε λοιπον ολοι τους συμμετειχαν στο γνωστο παιχνιδι "Εδω παπας ,εκει παπας,που ειναι ο παπας?".Και καθως επεφταν τα 50 ευρα,αρχισα να αναρωτιεμαι...
"Μηπως ολοι μας παιζουμε ενα παιχνιδι "Που ειναι ο παπας"?"
Το μυστικο του παιχνιδιου αυτου οπως και σε ολα τα παιχνιδια τζογου ,ειναι η ελπιδα των ανθρωπων οτι θα κερδισουν.Και για αυτο και αυτοι που κερδιζουν καποια χρηματα ,περιμενουν παντα τα περισσοτερα.
Ετσι και εμεις.Κερδιζουμε μια σχεση,την αγαπη ενος ανθρωπου,αλλα οχι δεν μας φτανει.Γιατι αλλωστε να μεινουμε εδω και να μην παμε για τα εκατομμυρια?

Οπως και στον τζογο ομως,ετσι και στις σχεσεις,αυτος που παντα περιμενει το καλυτερο,ειναι και αυτος που μενει στον Ασσο....

Mυστηριο!!!

Η πρωινη συζητηση στο γυμναστηριο της γειτονιας ηταν μονοτονη.Οποιαδηποτε αλλη μερα,ο Αντωνης Παρασκευοπουλος θα
περιεγραφε το αυστηρο προγραμμα γυμναστικης του--Δευτερα:ποδια; Tριτη:Στηθος και χερια; Τεταρτη: Ωμους και πλατη;
και επαναληψη τις επομενες 3 με την ιδια σειρα, με τις Κυριακες ελευθερες.Η Ρουλα Γεωργιαδη,αλλη μια τακτικη πελατισσα
στο γυμναστηριο,παντα ανελυε
την διαιτα που ακολουθουσε πιστα -- φρουτα μεχρι το μεσημερι,μετα υδατανθρακες μεχρι τις 5 ,ακολουθουμενοι απο
πρωτεινες.Τιποτα ομως μετα ΤΙς 8 το βραδυ και καθολου γαλακτοκομικα.Η Νικη απο το μπαρ του γυμναστηριου ,θα παραπονιο
ταν σιγουρα για καποιον πελατη.("Μου ζητησε να του φτιαξω το ροφημα του χωρις ζαχαρη ή μελι και μετα παραπονιοταν
επειδη δεν ηταν αρκετα γλυκο.")Και ο Χρηστος,ενας απο τους ιδιοκτητες του γυμναστηριου, παντα θα κοροιδευε καποιον
για την φυσικη του κατασταση.("Κοιτα πως προεξεχει ο κωλος του Γιωργου οταν κανει διαδρομο.Του το εχω πει να κοψει τα
γλυκα αλλα δεν με ακουει.")Αλλα αυτη την παρασκευη ολα ηταν διαφορετικα.Αυτη την παρασκευη ολοι μιλουσαν για ενα φονο!

"Δεν μπορω να πιστεψω οτι κανεις δεν ειδε τι εγινε,"ειπε η Ρουλα καθως σηκωνε τα βαρακια.Ο Αντωνης εκανε και αυτος
ενα σετ βαρακια,ενω η Νικη και ο Χρηστος καθοντουσαν στα δερματινα παγκακια του γυμναστηριου πινωντας τα πρωτεινουχα
ποτα τους.

"Συνηθως τα πρωινα δεν εχει κοσμο,"ειπε ο Χρηστος,"μονο οι εργαζομενοι και εσεις οι 3 ειστε εδω."Ο Χρηστος ξεροκαταπιε
."Οι 2 σας δηλαδη ...Καημενε Γιωργο."

Το προηγουμενο πρωινο γυρω στις 11.30,ο Γιωργος Καρατραντος ,ο τριτος απο τους 3 τακτικους πελατες,βρεθηκε στο πανω οροφο
του γυμναστηριου,σε ενα μηχανημα για τα ποδια.Η μορφη του ηταν ιδιατερως ασχημη ,αφου καποιος ειχε παρει μια ατσαλινη
πλακα 13 κιλων και του ειχε λιωσει το πισω μερος του κεφαλιου του.

"Ο Γιωργος ηταν λιγο μαλακας,"παραδεχθηκε η Ρουλα."Την επεφτε σε ολες εδω μεσα.""Καποιες,γοητευοταν απο το στυλ του,"
"Κατι τετοιο ειχα ακουσει και γω,"ειπε ο Χρηστος."Ο Γιωργος θα την επεφτε σε καποια και μετα απο 1 βδομαδα θα πηγαινε
για την επομενη"

"Υποθετω μπορουσες να τον πεις ομορφο.",συμπληρωσε η Νικη."Αν σου αρεσουν οι πολυ περιποιημενοι ανδρες,βεβαια.Ηταν πολυ
ψωνιο.Παντα περηφανευοταν για το οτι εκλεινε τις καλυτερες συμφωνιες στον επιχειρηματικο τομεα.Ο Γιωργος επενδυε
σε μικρες επιχειρησεις σωστα?"

"Σωστα",ειπαν ο Χρηστος και ο Αντωνης μαζι αν και καπως διστακτικα.Κανεις απο τους 2 δεν ειχε οπτικη επαφη με τους αλλους.
"Ακουσα οτι μαλωνε με καποιον πριν το φονο."
"Εγω τον ακουσα,"ειπε ο Χρηστος.Τελειωσε το πρωτεινουχο ποτο του και μετα το πεταξε στο καλαθι των αχρηστων.

"Τον ακουσες ενω εσυ ησουν κατω και αυτος πανω?",ειπε η Νικη με ενα ανησυχητικο τονο.

"Ξερεις μωρε πως ακουγοταν η φωνη του.Εγω ημουν πισω απο το μπαγκο."Ο Χρηστος εδειξε το μπροστινο παγκο διπλα απο τις σκαλες
που οδηγουσαν στον πανω οροφο."Δεν μπορεσα να ακουσω σε ποιον μιλουσε.

"Ουτε αν ηταν αντρας ή γυναικα?",ρωτησε η Ρουλα.
"Οχι.Αλλα αλλα ακουσα την ατσαλινη πλακα να χτυπαει κατι.Και μετα ησυχια.Τελειωσα την πασιεντζα μου στον υπολογιστη και πηγα
να ελεγξω.",ειπε ο Χρηστος.

"Σωστα,"αναφωνησε ο Αντωνης."Εσυ τον βρηκες.Και δεν υπηρχε κανεις αλλος εκει?"
"Οχι.Αλλωστε μονο ενα δωματιο ειναι στον πανω οροφο.Οποιος το εκανε θα πρεπει να εφυγε απο τις πισω σκαλες προς τα αποδυτηρια.
Απο κει θα μπορουσε να παει οπουδηποτε,εξω ή μεσα στο γυμναστηριο.Ο συναγερμος στην πορτα κινδυνου δεν λειτουργει."
"Αρα ο δολοφονος θα μπορουσε να ερθει και να φυγει χωρις να τον δουμε",ειπε ο Αντωνης.
"Εγω δεν ειδα κανενα,"προσθεσε η Ρουλα."Εκανα διαδρομο στο δωματιο προπονησης,βλεποντας τηλεοραση.Δεν ακουσα τιποτα μεχρι
να ερθει το ασθενοφορο.."

"Εγω ημουν στο δωματιο με τα βαρη ,γυμναζοντας τους ωμους μου,"ειπε ο Αντωνης,"μεχρι που ηρθε ο Χρηστος ,φωναζοντας μου να
καλεσω το 166."Μισο γελωντας αναφωνησε:"Δεν τελειωσα ποτε την γυμναστικη μου."

"Δυστυχως ή ευτυχως εγω εχασα ολα τα γεγονοτα,"ειπε η Νικη."Ημουν στο πισω δωματιο ,πισω απο το μπαρ.Κανεις δεν φανταζεται
τι δουλεια απαιτει το γυμναστηριο.Καταλογοι και προετοιμασια.Ηρθε χθες ,ρε παιδι μ,ενας τυπος οπως ανοιγα το μπαρ,και ηθελε
ενα πρωτεινουχο ποτο -αμεσα!Λες και αυτα φτιαχνονται απο μονα τους"

"Δεν πρεπει να τρως πρωτεινες το πρωι,"ειπε η Ρουλα με αηδια."Χρειαζεσαι τη φυσικη ζαχαρη των φρουτων."

"Η διαιτα δεν κανει τιποτα χωρις ενα καλο προγραμμα γυμναστικης,"προσθεσε ο Αντωνης.

Και ετσι,ολοι τους γυρισαν σπιτια τους πισω στις ζωες τους.Τη Δευτερα οι συζητησεις τους περιστρεφοταν παλι γυρω απο το ιδιο θεμα.
Αυτη τη φορα ομως ελειπε ενας.Ειχε συλληφθει--για φονο .

Ποιος ειναι ο δολοφονος ?
ο Αντωνης Παρασκευοπουλος
Η Ρουλα Γεωργιαδη
Η Νικη
Ο Χρηστος


Οποιος θελει ας απαντησει,και αν γινεται να αφησει καποια εξηγηση για την απαντηση του.

Noμος!!!!

Σε συζήτηση 2 ενήλικων ατόμων,όπου το θέμα δεν δέχεται μαθηματική απόδειξη,ειναι αδύνατον -ανεξαρτήτως επιχειρημάτων-να πείσει ο ένας τον άλλο για κάτι που διαφωνούσαν.Θεωρητικά η συζήτηση που διεξάγεται είναι ανούσια.Πρακτικά ειναι έκθεση απόψεων...

Η ισχύς του νόμου αυτού αυξάνεται όσο αυξάνεται το επίπεδο μόρφωσης,δυστυχως....

Παρατηρήσεις

Η ισχύς του νόμου αποδεικνύεται περίτρανα καθημερινά σχεδόν σε όλες μου τις συζητήσεις.
Αν τελικά δύο άτομα που αρχικά διαφωνούσαν συμφωνήσουν είναι επειδή συμφωνούσαν εξαρχής αλλά λόγω διατυπώσεως αλλά και πορείας της συζήτησης δεν το είχαν αντιληφθεί.
Προφανώς είναι λογικό ως μορφωμένοι άνθρωποι να έχουμε μια σοβαρή άποψη και να θέλουμε να την στηρίζουμε όπως μπορούμε όμως σε όλα υπάρχουν όρια.
Τέλος να πω ότι αυτό που λέει ο νόμος αν και θλιβερό είναι αρκετά λογικό. Μέχρι τα 20 σου πολλές θέσεις και απόψεις έχουν κατασταλάξει μέσα σου. Πόσο μάλλον αν έχεις διαβάσει και λίγο παραπάνω. Προφανώς εάν συμφωνήσεις με τον άλλο κατά την διάρκεια της συζήτησης (ενώ στην αρχή διαφωνούσες) σημαίνει ότι δέχτηκες τα επιχειρήματά του! Σημαίνει ότι κατάφερε μέσα στο λιγοστό χρόνο που συζητούσατε να σου καταρρίψει όλα τα επιχειρήματα! Εαν μάλιστα συζητούσατε για κάποιο σημαντικό θέμα σημαίνει ότι με εκείνη την συζήτηση κατέρρευσε η όλη μέχρι τότε "κοσμοθεωρία" σου για το θέμα που συζητούσατε! Προφανώς αυτό μπορεί να γίνει με 3 τρόπους:
- Δεν είχες την σωστή θέση, το κατανόησες και ως απίστευτα ανοιχτόμυαλος δέχτηκες την νέα σωστότερη άποψη.
- Ο άλλος ήταν καταπληκτικός και φοβερά πειστικός ομιλητής που δεν μπόρεσες να αντιτάξεις τίποτα στα επιχειρήματά του.
- Δεν πείστηκες! Ότι και να σου έλεγε δεν θα σε έπειθε αλλά του είπες ότι πείστηκες για να σε αφήσει ήσυχο η πολυλογία του...

Προφανώς όλα τα παραπάνω και ο γράφων εμπίπτουν στον ίδιο νόμο!

Περι Πολιτικης Ορθοτητας....

Διαμάχη έχει ξεσπάσει στο πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ, μετά την απόφαση της διοίκησης να αφαιρέσει τα διακριτικά σήματα με τα δύο φύλα έξω από τις τουαλέτες, έτσι ώστε να μην προσβάλλονται οι τρανσέξουαλ.

Οι γυναικείες τουαλέτες τώρα πια ονομάζονται απλά «τουαλέτες», ενώ των αντρών μετατράπηκαν σε «τουαλέτες με ουρητήρια». Την παράξενη αυτή πρωτοβουλία έλαβε το διοικητικό συμβούλιο του πανεπιστημίου, μετά από σωρεία παραπόνων εκ μέρους των τραβεστί φοιτητών.

«Οι τραβεστί αντιμετωπίζονται με βία, όταν πηγαίνουν στις τουαλέτες και θέλαμε να τους παρέχουμε ένα μέρος όπου θα μπορούν να νιώθουν άνετα», λέει μία εκπρόσωπος του πανεπιστημίου.

Ωστόσο, δεν δέχθηκαν όλοι οι υπόλοιποι φοιτητές με χαρά, αυτήν την αλλαγή. «Ενώ αυτά τα σήματα μπορεί να είναι κατάλληλα για τους ανθρώπους με διαφορετική σεξουαλικότητα, επίσης πιστεύω ότι πολλοί φοιτητές από διαφορετικές θρησκείες θα νιώθουν άβολα να χρησιμοποιούν κοινές τουαλέτες», σχολιάζει ένας 19χρονος σπουδαστής.

Με αφορμη την παραπανω ειδηση αρχισα να σκεφτομαι για την πολιτικη ορθοτητα και αναυτη εχει καλυτερευσει ή χειροτερευσει την ζωη των ανθρωπων.

Οχι "overweight, obese" αλλά "heavy".Οχι "Christmas break" αλλα "winter break".Οχι πουστης,ομοφυλοφιλος.Και τοσα και τοσα αλλα.

Η ενσταση μου δεν βρισκεται τοσο στο να υπαρχει η πολιτικη ορθοτητα.Αλλωστε με βαση αυτην εχουμε εξευγενιστει.Η ενσταση μου εγκειται στο γεγονος οτι καποιες φορες χανουμε την ουσια και μενουμε στους τυπους .Τοτε ειναι που αρχιζει το πραγμα να βρωμαει.

Προσωπικα θεωρω οτι η πολιτικη ορθοτητα δεν ειναι παντοτε υποκρισια.Πχ εμενα μου αρεσουν οι λεξεις γκει ,ομοφυλοφιλος και οχι πουστης ,αδερφη.Υπαρχουν πολλοι ομοφυλοφιλοι που επιμενουν να αυτοαποκαλουνται πουστηδες ,πισωγλεντηδες κτλ θεωρωντας πως ετσι απενοχοποιουν τις λεξεις.Εγω τεινω να διαφωνησω.Πιστευω οτι οι λεξεις δεν ειναι αθωες,και σημαινουν αυτο που η κοινη γνωμη πιστευει οτι σημαινουν.

Ισως το καλυτερο ειναι να χρησιμοποιουνται οι λεξεις οπως,οπου και οποτε εμεις θελουμε.Πχ οι μαυροι μεταξυ τους αυτοαποκαλουνται νεγροι ,αλλα κατι τετοιο δεν το επιτρεπουν απο ανθρωπους εκτος κοινοτητας.Ισως και αυτο ειναι λαθος και διαιωνιζει διαχωρισμους,και καταστασεις,αλλα η αληθεια ειναι πως φαινεται η πιο ασφαλης επιλογη.Ο καθενας βεβαιως κανει οτι θελει.

Εσεις τι πιστευετε?Ειναι αναγκαια η πολιτικη ορθοτητα και ιδιαιτερως σε γκει θεματα,ή απλα υποκρισια?

Υπαρχει μονογαμια στα Gay ζευγαρια για παντα? Μερος 2ο

Μονογαμικη Σχεση VS Ελευθερη Σχεση

1.Υπευθυνη Μονογαμια
Εδω,και οι 2 συντροφοι συμφωνουν,ανοικτα και ειλικρινα,
οτι θα κρατησουν τη σχεση τους μονογαμικη.Οφειλουν να ειναι
ξεκαθαροι για το τι θεωρουν μονογαμικη σχεση-συνηθως σεξουαλικη
και συναισθηματικη επαφη μονο μεταξυ τους ...Αν καποιος απο τους 2
θελησει να "ανοιξει¨" την σχεση και σε τριτους πρεπει πρωτα να
συζητηθει και με τον/την συντροφο του.Αν καποιος απο τους 2 δισταζει
τοτε καλυτερα να παραμεινει μονογαμικη η σχεση.

2.Υπευθυνη ελευθερη σχεση.
Για μια ελευθερη σχεση με αλλους,πρεπει να υπαρχει αμοιβαια θεληση
και απο τους 2.Συμφωνουν απο πριν,για το ποσο και ποια ελευθερια θα
επικρατει στη σχεση τους.Καποιοι δεν θελουν να ξερουν για τις δραστηριο
τητες του συντροφου τους εκτος σχεσης,καποιοι αλλοι το θελουν.Οι κανονες
ειναι πολυ σημαντικοι σε αυτη τη σχεση.

3.Παραμενουμε πιστοι στο "συμβολαιο"
Ποτε να μην θεωρειτε οτι υπαρχει συμβολαιο στην σεξουαλικη αποκλειστικοτητα.
Καθε ζευγαρι πρεπει να καταλαβαινει απο μονο του ,ειτε παντρεμενο ειτε σε σχεση
,οτι αυτο δεν ειναι αρκετο να εξασφαλισει την μονογαμια.Γιαυτο ειναι καλο
να συμφωνουν απο πριν τι σημαινει γαμος ή σχεση.

4.Απιστια
Η απιστια προκυπτει οταν καποιος απο τους 2 ΄παραβαινει τους κανονες που εχουν θεσει
στη σχεση τους.Ειδικα στα γκει ζευγαρια,παρατηρειται οτι δεν ενοχλουνται
τοσο πολυ απο την απιστια οσο οι ετεροφυλοι.Ισως οφειλεται στο γεγονος,οτι θεωρουν
την απιστια χαρακτηριστικο της αντρικης φυσης.Κατι που βεβαια ειναι λαθος.

5.Παιζοντας με Ασφαλεια.
Οταν "παιζουμε"εξω απο μια σχεση,παντα φοραμε προφυλακτικο και παιρνουμε καθε προφυλαξη
εναντια στα ΣΜΝ.Δεν μας φταιει ουτε ο συντροφος μας να κολλησει καποια αρρωστια.

6.Συναισθηματικο Κενο.
Μια δικλειδα ασφαλειας στην ελευθερη σχεση,αποτελει πολλες φορες ο ορος,οτι πρεπει
οι συναινουντες σε μια ελευθερη σχεση να επιλεγουν τους εξωτερικους συντροφους τους
με βαση μονο σεξουαλικα αισθηματα και να μην δινεται χρονος να γνωριστουν καλυτερα
προς αποφυγην συναισθηματικου δεσιματος.

7.Περιμενοντας αρκετο καιρο...
Καποιοι βρισκουν χρησιμο να περιμενουν να "φθινει"πρωτα η σχεση και ιδιαιτερα το ρομαντικο
κομματι της,κατι που κρατα 1 με 1.5 χρονο συνηθως.Μετα μπορουν πιο ευκολα να ανοιχτουν
σε νεες εμπειριες γιατι ηδη εχουν θεσει τα θεμελια τους.

8.Επαναπροσδιοριζοντας την σχεση.
Κατι αλλο που πολλα ζευγαρια ισως βρουν χρησιμο,ειναι να μην θετουν αδιαπραγματευτους κανονες
αλλα να τους μεταβαλλουν αναλογα με τις αναγκες τις σχεσεις τους.

9.Επικοινωνια.
Φυσικα πανω απο ολα πρεπει να υπαρχει διαρκης και ουσιαστικη επικοινωνια στο ζευγαρι
γιατι αλλιως,πολλα μπορουν να πανε στραβα.Ιδιαιτερα σε μια ελευθερη σχεση πρεπει να μπορουν
να εξωτερικευουν οσα νιωθουν γιατι αλλιως θα κυριαρχησει η δυσπιστια,και η ζηλια.

10.Γνωριζοντας τη προβληματα ακολουθουν μια ελευθερη σχεση.
Να γνωριζουμε οτι η ζηλεια ειναι σιγουρο οτι θα εμφανιστει καποια στιγμη.Πολυ θα αγωνιουν
για το αν ο συντροφος τους γουσταρε καποιον τριτο πιο πολυ.Εδω το μονο γιατρικο ειναι η επι
κοινωνια μεταξυ του ζευγαριου.Πχ αν ο συντροφος σου εχει καποιο σεξουαλικο φετιχ που
εσυ δεν γουσταρεις να το ικανοποιεις ,εχεις δυο επιλογες ειτε να το καταπιεσεις ή να τον
αφησεις να το ικανοποιησει αλλου.

Πολλοι λενε οτι οι σχεσεις ειναι ηδη δυσκολες,γιατι να προσθεσεις και αλλους νταλκαδες
πανω απο το κεφαλι σου?Εξαρταται πως το βλεπεις.Για μενα ,η ελευθερια σε μια σχεση μπορει
να συντελεσει στην μακροβιοτητα τις σχεσεις αλλα μπορει και να ληξει αδοξα.Εξαρταται απο την
επικοινωνια που εχει το ζευγαρι και απο το ποσο εδραιωμενοι αισθανομαστε μες στην σχεση.

Υπαρχει μονογαμια στα Gay ζευγαρια για παντα? Μερος 1ο

Ενα απογευμα που ειχα βγει για καφε με ενα φιλικο γκει ζευγαρι
ειχαμε απασχοληθει με το θεμα της μονογαμιας.Οι ιδιοι μου ειχαν δηλωσει
οτι ειναι μονογαμικοι ,κατι που ειχα θαυμασει εκεινη τη στιγμη.Μετα απο
αρκετο καιρο μου λενε οτι εκαναν ενα τριο.Φαινοταν πολυ χαρουμενοι για
τη δηλωση τους αυτη.Οταν τους ρωτησα αν ειχαν παψει να ειναι μονογαμικοι
η απαντηση τους ηταν "ΟΧΙ"...
Ειχα αρχισει να μπερδευομαι.Τους ξαναρωτησα,μηπως δεν ειχαν ακουσει καλα.
Αποκριθηκαν πως μια χαρα ειχαν ακουσει και πως ειναι μονογαμικοι.Κανουν
που και που και κανενα τριο αλλα παντα μαζι,ποτε ξεχωριστα.Τωρα κατι αρχισα
να καταλαβαινω.Τωρα πλεον οταν ακουω για ενα ζευγαρι να δηλωνει μονογαμικο,
χρειαζομαι αυτη την διευκρινηση.
Οσον αφορα τις ελευθερες σχεσεις,η κοινη γνωμη εχει αρχισει και αλλαζει.
Παλαιοτερα θεωρουταν οτι οταν εμπαινε καποιος τριτος σε μια σχεση,εστω και
εν γνωσει και των 2 ,σημαινε την αρχη του τελους για αυτη τη σχεση.Αλλα
πολλες γκει και στρεητ ελευθερες σχεσεις σημερα ειναι πολυ ευτυχισμενες.
Αντιθετως πολλα μοναμικα και "κλειστα" ζευγαρια,αντιμετωπιζουν σημαντικα
προβληματα ,λογω της αδυναμιας τους να δεχθουν τριτους στη σχεση τους.
Δεν ειναι σωστο να κρινουμε ενα ζευγαρι αρνητικα μονο και μονο επειδη
ενδιαφερεται να νοστιμησει την σεξουαλικη του ζωη.Ισως το θεμα ειναι
ολοι να αρχισουν να συζητουν πιο ανοικτα για τη σεξουαλικη τους ζωη,
και ειδικοτερα τα ζευγαρια.Καλως ή κακως η εννοια της σχεσης
εχει ταυτιστει με τον περιορισμο μας στην σεξουαλικη μας ζωη.Ισως αυτο
πρεπει και μπορει να αλλαξει.Επειδη ειμαστε σε σχεση δεν σημαινει οτι
πρεπει να συμπεριφερομαστε σαν νεκροι.
Το δυσκολο ειναι να συχρονιστουν οι αποψεις μεταξυ του ζευγαριου.Αν αυτο
γινει τοτε ισως μπορει να γινει και μια πολυ διασκεδαστικοι εμπειρια.
Εσεις?Θα θελατε να εχετε κατι τετοιο ?Ή θα νιωθατε φοβο μηπως και ερωτευτει
ο συντροφος σας το 3ο αυτο ατομο?Και τελικα πως οριζεται την μονογαμια?

Γιατί δεν γινόμαστε όλοι αναρχικοί;

Προσπαθησα με πολλους τροπους να συμπτυξω το αρθρο που ανακαλυψα προσφατα αλλα ειναι αδυνατον να γινει,χωρις να υποπεσω σε γενικευσεις.

Το αρθρο αυτο λοιπον πραγματευεται το εξης ερωτημα .Ενα ερωτημα που ειχαμε θεσει σε καποιους γκει φιλους μας (οι οποιοι δηλωνουν αναρχικοι)εγω και η Sparrow.Προς μεγαλη μου εκπληξη διαπιστωσα οτι πολλες απο τις αποψεις μας ταυτιζοταν με αυτο το αρθρο σιγουρα οχι τοσο εξελιγμενες οσο εκθετονται εκει.

Το ερωτημα λοιπον του αρθρου ειναι :

"Είναι η ιδέα μιας αναρχικής κοινωνίας με μεγάλο πληθυσμό πραγματοποιήσιμη; "

Ισχυρίζομαι οτι δεν είναι.

Μάλιστα ο ισχυρισμός είναι οτι αν εφαρμόζαμε τον αναρχισμό, πρώτα θα εξαφανιζόμασταν σχεδόν τελείως, και μετά, απ’ τους ελάχιστους που θα είχαν μείνει, μια νέα μη-αναρχική κοινωνία θ’ αναφύονταν απ’ τις στάχτες της παλιάς. Διαβάστε, να δείτε γιατί.


Το αρθρο θα το δειτε αν πατησετε ΕΔΩ.

Υ.Γ.:Ξερω οτι οι περισσοτεροι ισως να βαριεστε να διαβασετε ενα τοσο μεγαλο αρθρο αλλα καντε το κοπο ,ειναι πολυ ενδιαφερον και θα σας διευρυνει τους ιδεολογικους σας οριζοντες.Με το παρον ποστ δεν παιρνω θεση εναντιον των αναρχικων ,ουτε το αρθρο παιρνει αλλωστε,απλα το βρισκω εξαιρετικα ενδιαφερον.Οσοι το διαβασετε και θελετε να εκθεσετε αποψη ,τα σχολια ειναι παντα ελευθερα ...

Αμφισεξουαλικοτητα:Υποκρισια ή αληθεια?

Η αμφισεξουαλικοτητα ειναι παρεξηγημενη και απορριπτεται τοσο απο
τους ετεροφυλους οσο και απο τους ομοφυλοφιλους.Η ΛΟΑΤ κοινοτητα αντι-
μετωπιζει συχνα την αμφισεξουαλικοτητα ως διαφυγη καποιου απο την αλη-
θινη του ταυτοτητα ,η οποια πιστευουν συνηθως οτι ειναι ομοφυλοφιλικη,
και οτι ο αμφισεξουαλικος απλα δεν το παραδεχεται.Κατι παρομοιο πιστευουν
και οι ετεροφυλοι-το να εισαι αμφισεξουαλικος σημαινει οτι εισαι ομοφυλοφιλος.

Παρολο αυτα,οι αμφισεξουαλικοι διατεινονται οτι κατι τετοιο δεν ισχυει.
Επιμενουν οτι εχουν τη δικη τους ταυτοτητα και απο οτι φαινεται,την εχουν.

Για τους περισσοτερους αμφισεξουαλικους,υπαρχουν τουλαχιστον 4 σταδια
μεχρι να αποδεχτουν πληρως το ποιοι ειναι.
1.Συχγυση περι σεξουαλικοτητας...
Οι περισσοτεροι αμφισεξουαλικοι ,ξεκινουν με το να αισθανονται μπερδεμενοι
για την ελξη τους και για τα 2 φυλα,αναρωτωμενοι αν κατι τετοιο μπορει να υφισταται.
Πολλοι περνουν ολοκληρη τη ζωη τους σε αυτο το σταδιο,κρυβοντας τον σεξουαλικο
τους προσανατολισμο,νιωθωντας μονοι τους στη εσωτερικη διαμαχη των ελξεων τους.
Πολλοι αυτοπροσδιοριζονται ειτε ως στρεητ ειτε ως γκει,ωστε να νιωσουν αποδεκτοι
και να καταλαβουν την σεξουαλικοτητα τους.Επειδη τα συναισθηματα τους δεν
υπακουουν σε καμμια απο τις 2 κοινοτητες,νιωθουν εντονη εξωτερικη πιεση να
επιλεξουν μια απο τις 2 πλευρες.Χωρις καθολου προτυπα ή κοινοτητα για αυτους,
οι αμφισεξουαλικοι πρεπει να εχουν ισχυρη αυτοπεποιηθηση και πιστη στην ταυτοτητα
τους ωστε να προχωρησουν στο επομενο σταδιο.
2.Ανακαλυψη της αμφισεξουλικης ταυτοτητας και υιοθετηση της.
Σχεδον ολοι οι αμφισεξουαλικοι,αναγνωριζουν το γεγονος οτι ανακαλυπτοντας την
ταμπελα της αμφισεξουαλικοτητας,μπορεσαν να καταλαβουν και να αποδεχθουν τον
σεξουαλικο προσανατολισμο τους.Για καποιους,οι αρνητικοι χαρακτηρισμοι των
αμφισεξουαλικων ως ανηθικων,νευρωτικων και απιστων ατομων καθως και ως φορεων
του ιου του AIDS(απο τους ομοφυλοφιλους στους ετεροφιλους)τους αποτρεπει απο το
να υιοθετουν τον ορο αμφισεξουαλικοι και να δηλωνουν τις προτιμησεις τους.
3.Διατηρωντας μια σεξουαλικη ταυτοτητα.
Για τους περισσοτερους αμφισεξουαλικους,αυτο το βημα ειναι το πιο δυσκολο.ΔιανοητικαΚ
νιωθουν πολυ καλα ως αμφισεξουαλικοι,αλλα συναισθηματικα αντιμετωπιζουν μια δυσκολια
στο να ζουν στον αληθινο κοσμο ως αμφισεξουαλικοι.Συχνα,επιπληττονται απο οικογενεια
και φιλους,και απορριπτονται απο τους ερωτικους συντροφους τους διοτι ειναι αμφισεξουαλικοι.,
διαπιστωνουν οτι το να διατηρησουν την ταυτοτητα τους απαιτει δυναμη και κουραγιο.
Πολλοι προσπερνουν αυτα τα εμποδια ,δημιουργωντας τις δικες τους κοινοτητες και αναζητωντας
δεκτικους φιλους και συντροφους.
4."Αγκαλιαζοντας" την διαφορετικοτητα.
Οταν εχουν πλεον αποδεκτει την ταυτοτητα τους,προσπαθουν να την κοινοποιουν σε καθε
σημαντικη κοινωνικη εκφανση της ζωης τους.Οπως και οι ομοφυλοφιλοι ετσι και οι αμφισεξουαλικοι
πρεπει να πολεμουν συνεχως για την διασφαλιση των δικαιωματων τους και της αναγνωρισης τους,
οχι σε ενα αλλα σε 2 μετωπα.

Τελος ,ας το εξετασουμε και απο τη δικη μας πλευρα .Οι περισσοτεροι ισως να πιστευουμε οτι δεν
θα ειχαμε προβλημα να ειναι ο συντροφος μας αμφιφυλοφιλος.Πιστευω οτι θα ειχαμε διοτι οπως
με καθε τι το διαφορετικο ετσι και αυτο το αντιμετωπιζουμε με δυσπιστια και επιφυλαξη.Ισως δεν
μπορουμε να κατανοησουμε πως γινεται καποιος να ελκεται και απο τα 2 φυλα.Ακομη ισως πολλοι,
πιστεουμε οτι οι αμφισεξουαλικοι δεν αντιμετωπιζουν διαφορετικα προβληματα απο μας.Αμεσως αμεσως
πεφτουμε στην κατηγορια που περιγραφω στην αρχη ,οτι δηλαδη τους θεωρουμε ενα βημα πριν την ομοφυλοφιλια.
Κατα τη γνωμη μου,θα πρεπει να γινει ενας διαλογος στην κοινωνια οσον αφορα τους ομοφυλοφιλους,οχι ομως
στα πλαισια της ΛΟΑΤ κοινοτητας αλλα μεσα στα πλαισια μιας διαφορετικης σεξουαλικοτητας.Το προβλημα με
την αμφισεξουαλικοτητα ειναι οτι στο μυαλο μας ερχεται σε αντιθεση με την υπαρχουσα κοινωνικη δομη.Και ναι,
ακομη περισσοτερο και απο την ομοφυλοφιλια.Διοτι την αμφισεξουαλικοτητα την εχουμε συνδεσει με την απιστια
και την καλοπεραση...Κατι τετοιο δεν ισχυει....

Oμοφυλοφιλια & Αυτοπεποιθηση!

Ενας χαρακτηρισμος που μας "ακολουθει" εμας τους ομοφυλοφιλους ,ειναι αυτος του "ψωνιου".Και εμεις τον τιμουμε ,με το παραπανω τον χαρακτηρισμο αυτο.Ισως ειναι η γυναικεια ματαιοδοξια που λαμβανει χωρα σε αντρικο σωμα που προκαλει.Ειναι γεγονος παντως οτι οι περισσοτεροι γκει παιρνουν πολυ περισσοτερες ωρες μπροστα στο καθρευτη απο τον αντιστοιχο στρεητ αν και τα μεγεθη τεινουν στο να εξισωθουν.
Οπως ειπα και παραπανω ,οι πιο πολλοι το αποδιδουμε στη γυναικεια ψυχολογια που κουβαλαμε μεσα μας και κατ'επεκτασιν και στη ματαιοδοξια που διακρινει το φυλο αυτο.Αν και δεν θα απορριψω την εξηγηση αυτη ,εγω εχω σκεφτει και ενα αλλο λογο για τον οποιο ειμαστε ψωνια..Η ελλειψη αυτοπεποιηθησης.Ειναι αρκετα γνωστο ,οτι οταν καποιος νιωθει ανασφαλης ,μπορει να επιστρατευσει μια δυναμικη περσονα για να κρυψει την ανασφαλεια του αυτη.
Και θα αναρωτηθει καποιος,"Μα γιατι οι ομοφυλοφιλοι να ειναι περισσοτερο ανασφαλης απο τους ετεροφυλους?"΄.Αν και τιποτα δεν ειναι κανονας,πιστευω οτι η απαντηση βρισκεται στην εφηβεια μας,η οποια διαφερει αρκετα απο των ετεροφυλων.Και αυτο για τους απλουστατους λογους,οτι ειτε ομορφος ειτε ασχημος δεν εχεις τις ευκαιριες να φλερταρεις και να ερωτευτεις με ανταποκριση.Αντιθετως αναγκαζεσαι να καταπιεζεις τα συναισθηματα σου ,να υποκρινεσαι και γενικως να μην ζεις οτι ζει η υπολοιπη ομαδα.
Το αποτελεσμα αυτης της εφηβειας,ειναι μια εσωτερικευμενη ανασφαλεια που μετατρεπεται σε "λανθανουσα" αυτοπεποιθηση.Το δυστυχημα στην ολη υποθεση ειναι οτι οταν τελικα μας δινεται η ευκαιρια να ζησουμε οσα χασαμε,γινομαστε σνομπ και υιοθετουμε μια σταση ντιβας ελπιζοντας οτι ετσι θα μας προσεξουν και θα πεφτουν σαν τα κοτοπουλα στα ποδια μας.Δυστυχως οι περισσοτερες "Ντιβες"καταληγουν απλα μονες τους,μια τραγικη φιγουρα της αλλοτε ακτινοβολουσας προσωπικοτητας τους.
Θα μου πειτε ,"Ειναι κακο να εισαι μονος σου?".Φυσικα και οχι.Συνηθως ομως οταν κανουμε τις ντιβες και τα ψωνια,το κανουμε γιατι αποζητουμε απεγνωσμενα την προσοχη των αλλων ,χωρις ομως να τους επιτρεπουμε να μας πλησιασουν.Στο τελος η πλειοψηφια βαριεται και φευγει.
Την επομενη φορα που θα συναντησετε ενα ψωνιο,που ζητα απεγνωσμενα την προσοχη σας,απλα γυριστε του την πλατη.Αλλωστε εσεις ειστε πολυ καλυτερη σκυλα απο αυτον!!!

Υ.Γ.:Θα ηθελα πολυ την γνωμη σας πανω στο θεμα ειτε ειστε ψωνιο ειτε οχι.Σιγουρα ολοι μας ειμαστε και τα 2 καποιες φορες.
Υ.Γ.2:Ασχετο,ειδα συνεντευξη της Αννας Βισση ,πως κρατιεται τοσο νεα αυτη η γυναικα .Η Μαντονα μπροστα της μοιαζει με εβδομηνταρα...
Υ.Γ.3:Xαμογελατε και λιγο,ολο μες στην καταθλιψη ειστε...

Καλοσύνη:Δύναμη ή αδυναμία?

Αυτο το θεμα μπορει να φανει ανιαρο ή και ασημαντο μιας και εχουμε ταυτισει το σημαντικο και το ενδιαφερον με καταστροφολογιες,ατελειωτα καταθλιπτικα ποιηματα κτλ.Εχετε σκεφθει ποτε οτι νομιζουμε οτι η καταθλιψη ειναι το περιθωριο ενω στην πραγματικοτητα οι χαρουμενοι ανθρωποι ειναι στην πραγματικοτητα οι ξεχωριστοι και σπανιοι?
Επειδη οδευω στο να ξεφυγω απο το θεμα ,επανερχομαι.Ειχα παει στο σουπερ μαρκετ προσφατα και καθως εβγαινα δινω τα ρεστα που περισσεψαν σε μια κοπελια που ζητουσε ελεημοσυνη.Εβγαινε και μια κυρια εκεινη τη στιγμη και βλεποντας την κινηση μου αυτη ,μου λεει "Παλικαρι μου ,μην τους πιστευεις.Ψεματα σου λενε .Οι γυφτοι ειναι πολυ πλουσιοι και ζουνε μες στο χρυσαφι."Η κοπελια δεν μιλησε .Εγω της εξηγησα πως δεν με ενδιαφερει ,απλα νιωθω την αναγκη να βοηθησω.Και αναστεναξε μονολογωντας οτι θα με πιανουν κοτσο στη ζωη μου.
Μετα απο αυτο το σκηνικο αρχισα να σκεφτομαι για την καλοσυνη.Νομιζω οτι οι περισσοτεροι ανθρωποι ,εστω και συνειδητα πιστεουν οτι ειναι καλοι ανθρωποι.Και οταν κανουν κατι που ερχεται σε αντιθεση με τους κανονες ηθικης τους,το δικαιολογουν καπως μες στο μυαλο τους.Αυτο οφειλεται,οσο και περιεργο να ακουγεται,στο αισθημα της επιβιωσης που εχουμε.Για να επιβιωσουμε κουβαλωντας τις επιλογες μας πρεπει να τις δικαιολογουμε.
Ετσι και με την καλοσυνη.Εχουμε παψει να ειμαστε συνειδητα καλοι με τους αλλους και να δειχνουμε καλη διαθεση ,προφασιζομενοι οτι ζουμε σε ενα πολυ σκληρο κοσμο και οτι οποιος ειναι καλος ειναι και αδυναμος ,αρα δεν θα προκοψει..Ειναι γνωστη η φραση "Ο καλος ,καλο δεν εχει..".Ετσι ειτε συνειδητα ειτε υποσυνειδητα εχουμε συνδεσει τον καλο ανθρωπο με τον αγαθο και κουτο ανθρωπο που ολοι τον κανουν οτι θελουν.
Εδω πρεπει να ξεκαθαρισω κατι.Η πιο ευκολη πραξη καλοσυνης κατα τη γνωμη μου ειναι αυτη που απευθυνεται σε ενα ξενο,οπως η πραξη ελεημοσυνης μου που περιγραφω πιο πανω.Το δυσκολο ειναι να φερθεις καλα σε κοντινους ανθρωπους σου.Ναι καλα ακουσατε.Σε μια φιλια ή σχεση ειναι πολυ δυσκολο να φερθουμε καλοσυνατα και χωρις εγωισμο ειδικα οταν ο αλλος δεν μας εχει φερθει καλα.Και αυτο γιατι οσο πιο δυνατη ειναι η σχεση μας με καποιο ατομο τοσο πιο πολυ μας πονα το να μην μας φερεται καλα.
Η πραγματικοτητα ειναι διαφορετικη ομως.Η καλοσυνη δεν ειναι ενδειξη αδυναμιας.Τουναντιων ειναι αισθημα δυναμης και αυτοπεποιηθησης.Και το παραδειγμα το αντλω απο τον ιδιο μου τον εαυτο .Οταν νιωθω καλα με τον εαυτο μου και με τη ζωη μου,δεν βρισκω ποτε λογο να ειμαι κακος με τους αλλους ,απομακρος και δυσπροσιτος.Οταν δεν νιωθω καλα,οτανμε βασανιζουν αμφιβολιες για μενα και για τις πραξεις μου τοτε ειναι που βαζω ενα προσωπειο και κρυβομαι πισω απο αυτο.
Κλεινοντας θελω να πω,οτι το συμπερασμα που μπορω να βγαλω απο αυτες τις σκεψεις ειναι οτι μια πραξη καλοσυνης ειναι 1 φορα καλη για αυτον που την εφαρμοζουμε και 1000 φορες καλη για τον ιδιο μας τον εαυτο..

Τι μπορεί να αλλάξει τι φύση ενός ανθρώπου?

Mπορείτε να απαντήσετε όσοι θέλετε,και ότι θελετε....Οσο πιο πολλοι τοσο το καλυτερο.

Ισοτητα μεσω αφομοιωσης?Ευχαριστω δεν θα παρω!

Με αφορμη τη συγκεντρωση που εγινε εξω απο τη Βουλη και διαφορα δοκιμια που διαβασα για τα δικαιωματα πανω στην ισοτητα με εκαναν να ανακαλυψω μια πτυχη του θεματος αυτου στην οποια δεν ειχα αφιερωσει και πολλη σκεψη..
Αρχισα να παρατηρω οτι οι ανθρωποι εχουν(-εχουμε) μπερδεψει την ισοτητα με την αφομοιωση.Σιγουρα πολλοι θα διαφωνειτε με την προταση αυτη ,αυτη τη στιγμη.Και ομως αν κοιταξουμε τη συμπεριφορα μας ,θα ανακαλυψουμε οτι κατι τετοιο οχι απλα συμβαινει,αλλα πολλες φορες αποτελει το κινητηριο επιχειρημα μας...Αυτο φαινεται στα εξης ακολουθα επιπεδα της ζωης μας και των επιχειρηματων μας ως ομοφυλοφιλοι που διεκδικουν την ισοτητα...

• Τονιζουμε οτι ολοι ανθρωποι ειμαστε και εχουμε τα ιδια δικαιωματα.Προσπαθουμε να τους πεισουμε οτι ειμαστε ιδιοι στην συμπεριφορα και οτι οι κακιασμενες και τραγελαφικες αδερφες τις τηλεορασης ουδεμια σχεση εχουν με την πραγματικοτητα,αντιθετως ακομη και εμεις ντρεπομαστε για αυτες...
• Μεσα στην γκει κοινοτητα εχουμε προσδωσει πολλη μεγαλυτερη αξια σε οτι ειναι straight looking και κατ'επεκτασιν και normal looking.
• Προσπαθουμε να διεκδικησουμε δικαιωματα οπως ο γαμος κτλ τα οποια ειναι καθαρα ετεροκανονικοι θεσμοι που θεσπιστηκαν για την ικανοποιηση αλλων αναγκων.Δεν λεω να μην κυνηγουμε δικαιωματα οπως το συμφωνο συμβιωσης αλλα δεν παυει να ειναι ενα επιχειρημα για το παρον ποστ.
• Αποτινασουμε απο πανω μας,την γκει ταμπελα ,θεωρωντας οτι μας περιοριζει και οτι γκετοποιουμαστε.Αρνουμαστε ή νιωθουμε ενοχικα να συμμετεχουμε στη διαμορφωση μιας ομοφυλοφιλικης κουλτουρας ή στο να ειμαστε κομματι μιας κοινοτητας διαφορετικης αλλα παντα ισης...
• Εχει τυχει να μου πουν,οτι ειναι ασχημο να κανω παρεα μονο με γκει ατομα γιατι δν ειναι καλο να γκετοποιουμαι κτλ ,κατι που το θεωρω απολυτη βλακεια μιας και πολλη στρεητ δεν εχουν γκει φιλους αλλα κανεις δεν φαινεται να πιστευει οτι περιοριζονται.
  

Τα παραπανω επιχειρηματα ειναι λιγα που σκεφτηκα αυτη τη στιγμη..Εστω και υποσυνειδητα ολοι μας εχουμε πεσει και πεφτουμε σε αυτη την παγιδα...Θυμαμαι μικρος που ειχα δει μια παιδικη ταινια ,που για να περασει το θεμα της ισοτητας εβαζε ενα απο τους χαρακτηρες του να λεει οτι πρεπει να κοιταμε αυτα που μας ενωνουν και οχι αυτα που μας χωριζουν.Σιγουρα αυτο ειναι σωστο με την προυποθεση ομως οτι δεν ξεχναμε και καποια στοιχεια της ταυτοτητας μας...
Ισως το λαθος μας ειναι οτι δεν μπορουμε να διαννοηθουμε οτι μπορουμε να ειμαστε ισοι με ανθρωπους που διαφερουν και οτι μονο οταν βρουμε κοινα σημεια μπορουμε να τους εξισωσουμε.Αυτο ειναι μεγα λαθος κατα τη γνωμη μου.
Τελος,εγραφε ενας μπλογκερ στο μπλογκ του οτι σιχαινεται την ιδεα οτι ειμαστε εμεις και αυτοι.Γιατι δεν ειμαστε εμεις και αυτοι...Σιγουρα συμφωνω εν μερει με την αποψη του,αλλα δεν μπορω παρα να θεωρησω οτι πεφτει στο ιδιο λαθος που πεφτουμε ολοι μας,οτι για να ειμαστε ισοι πρεπει να ειμαστε ιδιοι....Sorry but that shouldn't be the case....

Μαθαινουμε ποτε???

Πολλες φορες εχω την αισθηση οτι εχω αλλαξει πολυ σε σχεση με το παρελθον και αλλες φορες οτι παραμενω ιδιος.Κοιταζω και τους ανθρωπους γυρω μου.Υπαρχουν ανθρωποι 19 χρονων που ειναι πολυ ωριμοτεροι απο τριανταρηδες..Και το αντιθετο βεβαια...Καθως μεγαλωνουμε ερχομαστε αντιμετωποι με διαφορες καταστασεις.Τις περισσοτερες φορες δεν τις ξεπερναμε αλωβητοι.Καθε δυσκολια μας αφηνει τα δικα της σημαδια...
Το οξυμωρο της ολης υποθεσης ,τουλαχιστον κατα μαθηματικη λογικη,ειναι οτι με τις εμπειριες που συλλεγουμε θα επρεπε να αναπτυσουμε διαφορα οπλα με τα οποια να συνεχιζουμε τις ζωες μας σοφοτεροι ,αποφευγοντας ετσι καποιες κακοτοπιες που μας συνεβησαν παλαιοτερα..Προφανως δεν χρειαζεται να εχεις ζησει και πολυ για να καταλαβεις οτι κατι τετοιο δεν ισχυει.Στην πραγματικοτητα οι ανθρωποι πεφτουμε στα ιδια λαθη ξανα και ξανα,γεμιζοντες ετσι με στοιβες απο λαθη το ιστορικο μας...Ετσι δεν μπορω παρα να αναρωτηθω:
"Αν τα λαθη μας ειναι εμπειριες,και απο τις εμπειριες μαθαινουμε,μηπως τοτε μενουμε στην ιδια ταξη?"
Βιβλια ,εκπομπες,ψυχολογοι προσπαθουν να μας αλλαξουν πορεια προς την ευτυχια.Στην πραγματικοτητα ομως οτι και να κανουν αν εμεις οι ιδιοι δεν θελουμε την αλλαγη τοτε αυτη δεν συμβαινει παρα μονο σε εξαιρετικες περιπτωσεις.Αλλα και οταν το θελουμε,αρκει αυτο για να αλλαξουμε?Θελω να πιστευω οτι γινομαι καλυτερος,και οτι μαθαινω απο τα λαθη μου εστω και αν ξαναπεφτω σε αυτα.Αλλιως ποιο το νοημα???Αν δεν μαθαινουμε και δεν θελουμε να γινομαστε καλυτεροι τοτε δεν ειναι λιγο σπαταλη το να ζουμε??Οχι δεν σας λεω να αυτοκτονησετε ,απλα καθε φορα που μας συμβαινει κατι κακο ,να μην το αποδιδουμε στη μοιρα αλλα να κανουμε και μια ενδοσκοπηση και να μαθαινουμε κατι απο αυτο .Σιγουρα θα κανακανουμε τα ιδια λαθη..
Το περιεργο ειναι οτι πολλες φορες δεν ειμαστε μονο εμεις που δεν μπορουμε να δεχτουμε οτι εχουμε βελτιωθει...Αλλα και οι γυρω μας εχουν ενα προβλημα να δουν την εξελιξη μας.Και ειδικοτερα οταν οι ιδιοι νιωθουν οτι εχουν μεινει στασιμοι...Η εξελιξη βεβαια δεν ειναι συνωνυμη με την ηλικια.Θα ελεγα οτι ταυτιζεται περισσοτερο με την δικη μας θεληση να κυνηγαμε την εξελιξη.Ετσι με σιγουρια μπορω να πω οτι εχω αλλαξει και πλεον τα ιδια προβληματα τα αντιμετωπιζω με διαφορετικο τροπο .Μπορει μετα απο 2 χρονια να εχω αλλαξει τελειως αλλα για να φτασω εκει πρεπει να αναγνωρισω το εδω που βρισκομαι τωρα...
Το μυστικο ομως ειναι να μην απογοητευεσαι,να κοιτας τις δυναμεις και τις αδυναμιες σου και να τις χρησιμοποιεις καταλληλα...Και οταν τα πραγματα ειναι πολυ σκουρα κοιτα τον κοσμο γυρω σου.Τους ανθρωπους,τη φυση κτλ Ισως το μεγαλυτερο μαθημα που εχω αποκομισει απο τη ζωη μεχρι τωρα ειναι οτι ολα ειναι τοσο ευκολα,που απλα εμεις τα δυσκολευουμε...Το σωστο ειναι παντως να κοιταμε παντα προς τον ηλιο και να χαμογελαμε συχνα.Αυτο κανω εγω....

Υ.Γ.:Επειδη θα ακολουθησει σχετικο ποστ,για πειτε μου εσεις πως ριχνετε χυλοπιτα...

Αλίκη Βουγιουκλάκη - Μια βόλτα

Για να μην ξεχνούμε ότι η ζωή όντως ειναι μία βόλτα....

Ιανουάριος 1996


- Δεν το πιστεύω ότι πραγματικά θα μπορούσες να κρατηθείς μακριά από τη σκηνή για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα που λες…
- Αλήθεια σου λέω, περνάω πάρα πολλές ώρες τον τελευταίο καιρό στην κρεβατοκάμαρα μου (γέλιο) και το απολαμβάνω! Θέλω λίγο να χαζέψω έξω στο δρόμο, να φλερτάρω, να δω φίλους, να ταξιδέψω, να ασχοληθώ λίγο με την πάρτη μου…
- Κι ο κόσμος σου τι θα κάνει;
- Να του λείψω λιγάκι…να με επιθυμήσει…καλό θα του κάνει
- Ελπίζω όχι για πολύ…αλήθεια θέλεις να μετακομίσεις από τη Στησιχόρου μετά από τέτοια ανακαίνιση;
- Ξέρεις πόσο το αγαπώ αυτό το σπίτι...τον τελευταίο καιρό πραγματικά όμως κάτι δεν μου κάθεται καλά…εκτός από την κρεβατοκάμαρα (γέλιο)…θέλω όμως κοντά μου τη Νότα και τη Νιτσά και καταλαβαίνεις πως ένα τέτοιο σπίτι θέλει πολύ ψάξιμο…ίσως τώρα που θα έχω χρόνο να το πάρω απόφαση…τον τελευταίο καιρό έχω μια τάση προς τη θάλασσα…Βάρκιζα, Γλυφάδα…κατεβαίνω με τον Κωστάκη συχνά…
(Παύση καθώς μεγεθύνει το περίγραμμα των ματιών.)
- Έχει ενδιαφέρον πολύ αυτό με τον καθρέφτη που κάνεις με τους ανθρώπους…
- Ποιό;
- Να, δηλαδή όταν κάθεσαι εδώ σου αρέσει να τους μιλάς μέσα από τον καθρέφτη…σπάνια τους κοιτάς μέσα στα μάτια…σαν να έχεις ανάγκη να ελέγχεις απόλυτα το είδωλό σου μέσα από τον καθρέφτη εκείνη την ώρα…
- Δεν το έχω σκεφτεί αυτό…τώρα που το λες…(διορθώνει το μολύβι στα χείλη της) μπορεί να έχεις δίκιο…
- Στην κρεβατοκάμαρα για παράδειγμα…
- Κόλαση…πραγματικά… μου αρέσει πολύ όταν ξυπνάω να μπορώ εύκολα να έχω πρόσβαση σε αυτό που λέμε εικόνα…
- Που κρύβεις καλά φυλαγμένη εκεί μέσα…θυμάμαι πάντα αυτή την «εικόνα» σου μεσημέρι με φαρδιά διάφανη πουκαμίσα στην κουζίνα… χωρίς μακιγιάζ…δεν θυμάμαι να έχεις αφήσει άνθρωπο να δει αυτό το «είδωλο του καθρέφτη» να ανοίγει τα πρωινά βλέφαρα του στο φως της μέρας
- κοίτα… αυτό το κρατάς πάντα δώρο για εκείνον μόνο που σε παίρνει αγκαλιά και σε αποκοιμίζει γλυκά με ένα τραγούδι…τα βράδυα
- Ποιο τραγούδι;
- τα ήσυχα βράδυα…βέβαια (σφυρίζει)
- ερωτευμένη;
- (Γέλια) δεν έχω απαντήσει ποτέ στον εαυτό μου αν υπήρξα ερωτευμένη…πέρασα και περνάω καλά…για την ακρίβεια ερωτευμένη έχω υπάρξει πραγματικά μόνο με τη σκηνή, την πρόβα, τα φώτα… πολλές φορές (γέλιο)…Φέτος στη «Μελωδία» πραγματικά εκπλήσσομαι με τον κόσμο που έρχεται στο θέατρο και μετά το τέλος της παράστασης έρχεται στο καμαρίνι…όλοι βλέπουνε την παλιά Αλίκη του Φίνου και του Δημήτρη Παπαμιχαήλ…ρίχνω λοιπόν κλεφτά ματιές…ξέρεις στον καθρέφτη έξω από το καμαρίνι…και λέω μπα Αλίκη μην τους πιστεύεις…η Αλίκη αυτή έχει μεγαλώσει παιδιά… και της αρέσει που έχει μεγαλώσει…αφήστε την να μεγαλώσει και πείτε της πως τώρα που μεγάλωσε σας αρέσει πιο πολύ…
- λες ψέματα…
- αλήθεια λέω…νομίζω καμιά φορά πως έχω κάνει ένα πολύ μεγάλο λάθος στην ζωή μου…
- ποιό;
- το κοριτσάκι με τα σπίρτα δεν μεγάλωσε…δεν το άφησα να μεγαλώσει…
- μα το κοριτσάκι με τα σπίρτα…
- πέθανε…(χτυπάει ξύλο) δεν θα το πιστέψεις αυτό που θα σου πω…κι εύχομαι να μην είναι αλήθεια (γέλιο)…όταν φεύγω από τη σκηνή φέτος και κατεβαίνω κάτω στον κόσμο κατά τη διάρκεια της παράστασης…που η Μαρία δηλαδή φεύγει από το σπίτι… δύο πράγματα με ενοχλούν…τα αδιάκριτα εξεταστικά εκείνα βλέμματα που ρωτούν την ηλικία μου… που καταμετρούν τις ρυτίδες μου και μια αλλόκοτη καμιά φορά αίσθηση…
- τι αίσθηση;
- δεν ξέρω…ότι θα φύγω…φεύγω…άστο (Τηλεφωνάει στην Αλέκα στο ταμείο…Είναι εκνευρισμένη γιατί καθυστερούν να της δώσουν πρώτο κουδούνι…περιμένουν ένα πούλμαν με θεατές από τη Θήβα. Η πλατεία γεμάτη…Μου ζητάει τσιγάρο) δεν τον κατεβάζω…(τραβάει την επιδερμίδα στις άκρες των αυτιών)…έχω χαλαρώσει εδώ λιγάκι…ε; δεν φαίνεται;
- δεν φαίνεται…
- πώς δεν φαίνεται;
- κάτω στην πλατεία δεν φαίνεται…
(Κλείνει τα μάτια λίγο. Παίρνει μαντηλάκια και ξεβάφει πρόσωπο, μάτια, χείλη. Μπαίνει η Νότα. Νεύρα. Της δίνει μολύβι. Η Αλίκη έχει μετατραπεί τώρα σε ένα δύστροπο μικρό κοριτσάκι. Λέει στην Άντα να δώσουν πρώτο κουδούνι. Δεν της αρέσει να περιμένει ο κόσμος στην πλατεία τόση ώρα. Έρχονται να της δώσουν ένα φιλί δυο μικροί της παράστασης. « Γειά σας κυρία Αλίκη..»)
- Από μικρό κι από τρελό μαθαίνεις την αλήθεια…μη φύγεις …μείνε να επιστρέψουμε μαζί μετά στο σπίτι..
( Βγαίνει στη σκηνή. Τα χειροκροτήματα φτάνουν μέσα. πάω και την χαζεύω από μια γωνία του σκηνικού του Πάτσα .Φώτα. Η κυρία Αλίκη του Φίνου και του Δημήτρη Παπαμιχαήλ επί σκηνής. Μπαινοβγαίνει στο καμαρίνι. Αλλάζει. Στο διάδρομο διορθώνει κάτι στο κοστούμι του Γαλανού. Χαϊδεύει το κεφάλι της Άριελ Κωνσταντινίδη. Η παράσταση τελειώνει. Έξω από το καμαρίνι μαμάδες και παιδιά. Πολλά παιδιά. Αγόρια και κορίτσια. Η Άντα υπομονετικά πίσω από το «Αλικάκι τους» μοιράζει τα τυπωμένα αυτόγραφα πάνω στις φωτογραφίες του Κλεισθένη. Περνάει η Ελευθερία η Ντεκώ. Για ένα γεια. Διώχνει τη Νότα σπίτι. Ανηφορίζουμε προς Πλατεία Κολωνακίου. Περασμένα μεσάνυχτα…Στην πλατεία συναντάμε τη Μαλβίνα Κάραλη. «Θα σε πάρω τηλέφωνο φιλενάδα αύριο. Έρχεται ο Διονύσης από το βουνό. Βιάζομαι τώρα…». «Φοβάται το καϋμένο μην της τις βρέξει πάλι …τη ζηλεύει». Το κινητό στην τσάντα χτυπάει. Κώστας. Δεν απαντάει.)

- Στους άντρες δεν πρέπει να δίνεις πολύ αέρα… κακομαθαίνουν… διαθέσιμη όσο κι όποτε θέλω εγώ αγοράκι μου…
( Τα βλέμματα θαμώνων της πλατείας επάνω της. Βγάζει από την τσέπη το μικρό κομπολογάκι. Μου δείχνει με χαρά μικρού παιδιού στη βιτρίνα τις γόβες που έκλεισε σήμερα το απόγευμα.)
- Έχεις πάντως ένα φετίχ με τα παπούτσια…
- Είναι κακό γιατρέ μου; Λευτέρη… Λευτέρη
(Φωνάζει στο Λευτέρη Βογιατζή που ανεβασμένος πάνω στο παπί του χαζεύει τις βιτρίνες της Πατριάρχου Ιωακείμ…)
Λ.Β.: Α…Αλίκη…Δεν σε γνώρισα…Καλέ άρχισα να έχω μυωπία…
- Να πας να κοιταχτείς… (Γέλιο) Χρυσό μου…(Του πιάνει τρυφερά το μάγουλο) Εσένα σε αγαπάω πολύ…Το ξέρεις ε;
Λ.Β.: Κι εγώ σε αγαπάω Αλίκη
- Και ξέρεις ότι σε περιμένω…
Λ.Β: Μη με τσακίζεις τώρα…
- Εγώ αλήθεια σου λέω…
Λ.Β.: Θα ‘ρθω…θα ‘ρθω…Πάω τώρα γιατί με περιμένουν κι έχω αργήσει…
- Να προσέχεις χρυσό μου… ( Ο Λ. Β. φεύγει. Γλυστράει με το μηχανάκι δίπλα σε ένα σταθμευμένο αυτοκίνητο. Του παίρνει τον καθρέφτη. Κάπου κάποιος φωνάζει δυνατά « Πρόσεχε μαλάκα». Η Αλίκη βάζει τα γέλια.). Αυτός ο άνθρωπος είναι τεράστιο ταλέντο… αλλά μην το πεις πουθενά… αυτός ο αληθινά τρελός….(Χτυπάει το τηλέφωνο πάλι. Το απενεργοποιεί.)
- Είπα αύριο… το αύριο είναι αύριο… δεν αλλάζει
( Την πλησιάζει ένα αγοράκι με χαρτομάντηλα. Του δίνει ένα πεντακοσάρικο.)
- Να πας να φας λουκουμάδες… εντάξει;

( Ο μικρός της βγάζει τη γλώσσα και χάνεται τρέχοντας στην Καψάλη. Από τη βεράντα της Λούλας Αναγνωστάκη και του Γιώργου Χειμωνά ακούγεται Nina Simone “ Wild is the wind”. )

- Ξέρεις τι θα ήθελα τώρα;
- Τί;
- Να ήξερα πραγματικά πόσο διαρκεί ένα αύριο…
- Μόνο εσύ μπορείς να απαντήσεις Αλίκη Βουγιουκλάκη
( Στέκεται μπροστά σε μια βιτρίνα. Κοιτάει πάλι το είδωλο αντικατοπτριζόμενο.)
- Πρώτη φορά στη ζωή μου δεν έχω αποφασίσει ακόμα τι ρόλο θα παίξω του χρόνου…
- Καλά εσύ δεν έλεγες…
- Θα ξεκουραστώ…Ναι αλλά..
- Να πας το ταξίδι…
- Ναι…( Χαμογελάει). Να έρθω απόψε να κοιμηθώ σπίτι σου;
- Στο υπόγειο;
- Στο υπόγειο…

They shoot S1ngle people ,don't they?

Άναψε ένα τσιγάρο,ρούφηξε μια τζούρα και άφησε το καπνό να θολώσει το μυαλό του.Κοίταξε τους 2 φίλους του και τα αγόρια τους...Συζητούσαν δυνατά γύρω απο το τραπέζι.Φαίνοταν ενθουσιασμένοι.Και γιατί να μην ήταν άλλωστε.Επιτέλους είχε εγκριθει ο νομος περι υιοθεσιας παιδιων απο γκει ζευγαρια στην Ελλαδα.Τεσσερα μολις χρονια μετα την θεσμικη κατοχυρωση των γκει γαμων,η ισοτητα φανταζε πιο κοντα απο ποτέ.Η κοινωνια βεβαια ηθελε ακομη τον χρονο της,αλλα που θα πηγαινε θα αλλαζε και αυτη.
Δεν συμμετειχε στις συζητησεις τους σχεδον ποτε πλεον.Και γιατι να το κανει .Ο ιδιος ουτε καν σταθερο γκομενο δεν ειχε.Δεν εβρισκε αυτον τον ενα ,τον πριγκηπα του παραμυθιου,που θα τον οδηγουσε στην ευτυχια.Το μυαλο του “ετρεξε”στο παρελθον.Θυμηθηκε τοτε,πριν 15 ολοκληρα χρονια οταν πρωτοπατησε το ποδι του στην Αθηνα.Ενα τρομαγμενο επαρχιωτοπουλο.Στη σχολη γνωρισε τον Νικο ,τον 1ο κολλητο του.Σχεδον αμεσως δεσανε και πολυ γρηγορα ομολογησαν τις σεξουαλικες τους προτιμησεις.Προσπαθησαν να τα βρουνε στο ερωτικο αλλα δεν τους βγηκε οποτε παρεμειναν φιλοι.Δεν πατησαν σχεδον καθολου στο 1ο ετος της σχολης.Ηταν απασχολημενοι με το να γνωρισουν την γκει ζωη.Σε μια απο τις εξορμησεις τους γνωρισαν τον Νοτη.Ο Νικος του ζητησε φωτια ,και γρηγορα οι 2 τους κατεληξαν στο κρεβατι.Αλλα ουτε και σε αυτους υπηρξε τρομερη ερωτικη χημεια.Αλλα διαπιστωσαν οτι ως φιλοι ταιριαζαν αψογα...Ετσι δεσανε.Τρια συνομηλικα αγορια διαφορετικα μεταξυ τους που δενανε ομως τοσο αρμονικα.
Εγιναν αχωριστοι.Ποσες φορες ηταν ο ενας εκει για τον αλλο.Ολα μαζι τα εκαναν.Μαζι στις εξορμησεις,μαζι στις αποκαλυψεις στους γονεις και στους συμφοιτητες.Μαζι στις διακοπες καθως και στον γκει ακτιβισμο.Ηταν απο τα πιο ενεργα μελη της κοινοτητας.Οταν κατοχυρωθηκε πλεον απολυτα ο γκει γαμος στην Ελλαδα ηταν μια στιγμη οροσημο για αυτους οχι μονο ως γκει αλλα και ως παρεα.Μαζι ειχαν στηριξει τον αγωνα για τα δικαιωματα με σημαντικη συνεισφορα σε αυτον.Ειχαν θυσιασει πολλα οποτε αυτο σημαινε κατι παραπανω.Συλλογιστηκε τις αμετρητες ερωτικες απογοητευσεις τους,και τη ζεστασια που ενιωθαν οταν βρισκονταν και οι 3 τους.Ενιωθαν ανικητοι και αχωριστοι.Μεχρι που...
Ο Νοτης ηταν ο εξαλλος της παρεας.Καθε βραδυ και με διαφορετικο γκομενο.Ειχε τρομερη αυτοπεποιηθηση και γιατι οχι αλλωστε?Ηταν ομορφος και το γνωριζε.Ειχε τη καταπληκτικη ικανοτητα να ειναι καλος σε ολα χωρις εμφανη κοπο και προσπαθεια.Δεν χρωστουσε ποτε μαθηματα και καθε βραδυ ξενυχτουσε στο γκαζι.Δυο φορες ειχε μαλωσει με τον Νοτη.Και οι 2 φορες οφειλοταν στη συνηθεια του Νοτη να κοιμαται με τους πρωην των φιλων του.Τον ειχε συγχωρεσει ομως γιατι ηταν καλος φιλος και αληθινο στηριγμα εκει που χρειαζοταν .Σαν χθες του φαινεται που ο Νοτης τους γνωρισε τον Γιαννη..ασχετα αν εχουν περασει 5 χρονια.Αυτος και ο Νικος εμειναν αφωνοι.Δεν τους ειχε γνωρισει ποτε γκομενο πριν.Ηξεραν οτι ηταν κατι σημαντικο.Και ηταν.Παρατηρησε με ποση λατρεια κοιτουσε ο Γιαννης τον Νοτη.Φαινοταν πραγματικα ευτυχισμενοι....
Ο Νικος ηταν το ακριβως αντιθετο του Νοτη.Ρομαντικος ,ευαισθητος συνεσταλμενος.Εψαχνε παντα τον εκλεκτο της καρδιας του .Τον ενα και μοναδικο ,αυτον στον οποιο θα εδινε και θα επενδυε τα παντα.Χαμογελασε ....σκεφτηκε ποσες φορες ειχε πιαστει κοροιδο.Αλλα το καλο με το Νικο ηταν οτι δεν απογοητευοταν ποτε.Ηλπιζε οτι καποια μερα θα βρει αυτον που ψαχνει.Η γνωριμια του Νικου με τον Βασιλη εγινε σε ενα καραβι που ταξιδευε απο Κρητη για Αθηνα.Η Κρητη ηταν η πατριδα του Νικου.Ειχε παει να δει τους γονεις του και επεστρεφε στην Αθηνα.Το καραβι ηταν γεματο οποτε ο Νικος βρηκε ενα αδειο διαδρομο και καθισε πανω στην βαλιτσα του.Μετα απο λιγο ηρθε και ο Βασιλης που εψαχνε επισης ενα χωρο να κοιμηθει.Η μια κουβεντα εφερε την αλλη ,και για τις επομενες 8 με 9 ωρες συζητουσαν ασταματητα.Ε μετα απο αυτο ολα πηραν το δρομο τους.Τεσσερα χρονια τωρα δεν εχουν χωρισει ουτε λεπτο....
Τεσσερα χρονια....σκεφτηκε.Η μεγαλυτερη σχεση του ηταν 8 μηνες.Εδω και 2 χρονια δεν ειχε κανει σχεση....Αρκουνταν στα πηδηματα της μιας βραδιας....
“Εεεε που ταξιδευεις εσυ?”,τον ρωτησε γελωντας ο Νοτης.
“Πουθενα μωρε κατι σκεφτομουν..”αποκριθηκε.
“Βλεπεις αυτη τη καρέκλα?”,του φωναξε ο Βασιλης δειχνοντας μια εκτη αδεια καρεκλα στο τραπεζι.”Την εχουμε για το χζικο σου αγορι .Αντε πολυ καιρο εμεινες μονος.Τι περιμενεις?Αν πατησεις τα 40 σκουραινουν τα πραγματα...”
Γελασε συγκαταβατικα.”Κι αν δεν βρω ποτε καποιον για μενα,η δεν θελω να βρω???¨,τους ρωτησε.
“Ε ολο και καποιον θα βρεις,δεν μπορει.Ριξε και συ λιγο τις απαιτησεις σου και κατι θα γινει!!”,αποκριθηκε ο Νικος.
“Οσο για το αν δεν θελεις να βρεις,ας τα κουφια..Ολοι θελουν καποιον διπλα τους...Ειδικα τωρα που μπορεις να κατοχυρωσεις τη σχεση σου και να χεις παιδια γιατι να θελεις να μεινεις μονο σου?”,συμπληρωσε ο Γιαννης.
Τους κοιταξε χαμογελωντας.Αποκριθηκε οτι ειναι κουρασμενος και επρεπε να φυγει.Χαιρετηθηκανε και εγκατελειψε την παρεα τους.Βγαινοντας απο το σπιτι,τον χτυπησε το τσουχτερο κρυο του Γεναρη..Καθως περπατουσε στους ερημους δρομους της Αθηνας ,διαπιστωσε οτι δεν γνωριζε πλεον τον Νικο και τον Νοτη που αγαπησε.Ηταν διαφορετικα ατομα.Ειχαν κανει οικογενειες,σε ,λιγο καιρο θα αποκτουσαν παιδια.Δεν ταιριαζε μαζι τους.Αν και εκαναν συγκινητικες προσπαθειες να τον ενταξουν στις ζωες τους,γινοταν πλεον εμφανες,οτι ουτε εκεινοι τον ηθελαν πραγματικα.Απλα εμεναν προσκολλημενοι στο απολιθωμα μιας δυνατης φιλιας...
Θυμηθηκε και τον εαυτο του.Ο ιδιος ηταν ο εξισσοροπηστης των προσωπικοτητων του Νικου και του Νοτη.Ουτε υπερβολικα ονειροπολος αλλα ουτε και αδιστακτος κυνικος.Ονειρευοταν μια παντοτινη σχεση αλλα απολαμβανε και τις εφημερες που του παρουσιαζοταν.Τα τελευταια χρονια ομως κατι τον εμποδιζε απο το να κρατησει μια σταθερη σχεση...Δεν ελλειπαν οι ευκαιριες.Τουναντιων ειχε πολλες και ενδιαφερουσες προτασεις.

Και τοτε το συνειδητοποιησε...Ισως απλα καποιοι ανθρωποι δεν ειναι για σχεσεις.Ισως ειναι καλυτερο για αυτους να τρεχουν ελευθεροι ,με διαφορετικοι ταχυτητα απο τους αλλους...Διεσχισε τον δρομο,σχεδον χοροπηδωντας.Ενιωθε τοσο αναλαφρος.Αποψε θα πηγαινε Γκαζι.Αν και πλεον οι ηλικιες σπανια ξεπερνουσαν τα 27-28,αφου μεχρι τοτε ειχαν παντρευτει,δεν τον πειραζεΝαι μπορει να εμενε μονος του,μπορει να μην εβρισκε ποτε το αλλο του μισο.Αλλα δεν μπορει να νιωσει ασχημα γιαυτο...Μπορει να μην ειχε συντροφο ,να μην εκανε σχεδια για παιδια,βαφτισεις κτλ αλλα εκεινο το βραδυ εκανε το καλυτερο σεξ της ζωης του....

Το ενδιαφερον σας απορριφθηκε...Και τωρα τι?

Τον τελευταιο καιρο ειχα αρχισει να ερωτευομαι ενα αγορι που το γνωριζα ελαχιστα..Μου αρεσε εμφανισιακα πολυ αλλα και αυτο που εξεπεμπε ως ατομο.Σε ελαχιστο διαστημα ειχα αρχισει να τον σκεφτομαι ,και να κανω ονειρα ...Ποσο ωραια θα ηταν να ειμαστε μαζι....Ηταν τοσο καλος,τοσο ευαισθητος και ρομαντικος που με ειχε κανει να πιστεψω οτι θα ηταν ο τελειος για μενα...
Μιας και δεν ειμαι τυπος που αφηνει τα πραγματα στην τυχη αποφασισα να του μιλησω.Αν και ειχα ιδιαιτερο αγχος ,καταφερα να του πω οτι τον τελευταιο καιρο νιωθω πραγματα για εκεινον και οτι μου αρεσει.Ετσι απλα.Περιμενα ανυπομονα την απαντηση του.Μου ειπε οτι δεν μπορει να νιωσει ετσι διοτι ειναι στρεητ.Δεν νομιζω οτι χρειαζοταν περαιτερω εξηγησεις.Εδειξε μια μικρη ενοχληση που μπορει να τον περασα για γκει αλλα γενικα ηταν πολυ ευγενικος.
Αργοτερα την ιδια μερα, ενιωθα πολυ στενοχωρημενος και πληγωμενος.Το γεγονος οτι ηταν στρεητ ,ενω θα επρεπε, δεν με παρηγορουσε.Τα "ονειρα" που ειχα κανει για μας ειχαν καταρευσει σε μερικα δευτερολεπτα.

Ετσι αρχισα να σκεφτομαι για την απορριψη:
"Σε ενα κοσμο που προωθει την αγαπη για τον εαυτο μας,υπαρχει θεση για την απορριψη?Πως μπορεις να τα εχεις καλα με τον εαυτο σου ,οταν καποιος σε απορριπτει?"

Αν με παρηγορουσε το γεγονος οτι ηταν στρεητ παλι θα με εκανε εγωιστη γιατι με καθε τροπο θα προσπαθουσα να δικαιολογησω την απορριψη.Η αληθεια ειναι ομως οτι η απορριψη δεν ειναι ποτε ευκολη.Οταν ομως καταλαβουμε οτι αυτο που θελουμε μπορουμε να το παρουμε απο αλλου ,τοτε η εμπειρια της απορριψης χανει τη δυναμη της.Ολοι οσοι μας απορριπτουν το κανουν γιατι δεν πιστευουν οτι μπορεις να ταιριαξεις στο κοσμο τους ειτε ειναι για φιλια ειτε για ερωτα ειτε για οτιδηποτε...Και αν σκεφτεις ολους τους ανθρωπους που σε απερριψαν ,ενα κοινο που ειχαν ολοι ειναι οτι πιστευες οτι ειχαν κατι που χρειαζοσουν.Και ενω αυτο μπορει να ειναι αληθεια πρεπει να θυμασαι παντοτε οτι δεν ειναι οι μονοι που μπορουν να στο δωσουν.Υπαρχουν εκαττομυρια ανθρωποι εκει εξω που μπορει να σου δωσουν αυτο που θες.

Το αληθινο προβλημα της απορριψης δεν ειναι οτι καποιοι μας λενε οχι,αλλα το γεγονος οτι χτιζουμε τις ζωες μας γυρω απο την ελπιδα να πουνε ναι.Και οταν εχεις επενδυσει πολλα στο ναι -το οχι εχει τη δυναμη να σε καταστρεψει...Εχω δει ανθρωπους να προσπαθουν με οποιοδηποτε τροπο να κερδισουν την θεση τους στην καρδια ενος ανθρωπου ή μιας ομαδας.Με οποιοδηποτε τροπο.Η αληθεια ειναι οτι δεν μπορεις να κανεις τους ανθρωπους να σε αγαπησουν.Και γιατι να το θελεις αλλωστε?

Ισως τελικα πρεπει να αφηνουμε τους ανθρωπους να λενε οχι.Αφηστε τους να φυγουν,μην βιαζετε καταστασεις.Γιατι οταν αναγκαζεσαι να "σφηνωθεις"στην καρδια καποιου αλλου,τοτε σημαινει οτι δεν ανηκεις εκει.Οταν καποιος λεει οχι ,το δεχομαστε, και απλα συνεχιζουμε το ταξιδι μας....

Αυτο εκανα και εγω,αλλωστε τι αλλο θα μπορουσα να κανω?Χαρηκα με το γεγονος οτι τολμησα να του το πω...Τον αφησα να γινει αλλη μια καλη αναμνηση στη ζωη μου......Και προχωρησα...

Αφιερωμενο στον ....ξερεις εσυ!!!

Crossroads...

Δεν ξερω ποσες φορες καλουμαστε να επιλεξουμε στη ζωη μας ενα μονοπατι που θα καθορισει τις ζωες μας.Ξερω σιγουρα ομως οτι μια απο αυτες τις φορες ειναι οταν εισαι 19.Εχοντας περασει ηδη ενας φοιτητικος χρονος,εχεις δει τι εστι η σχολη σου και το αντικειμενο που θες να ασχοληθεις.Για τους περισσοτερους τοτε ειναι που αρχιζουν τα ερωτηματα.Ειμαι στο σωστο δρομο?Και αν εχω κανει λαθος επιλογη?Μου αρεσει αυτο που σπουδαζω?

"Εν τελει,τι θελω απο τη ζωη μου?"

Λογω νιατων και παροχης χρηματων απο γονεις , οι επιλογες ειναι ακομη αρκετες.Εχεις ακομη τη δυναμη να αλλαξεις τη ζωη σου,με το να επιλεξεις αυτο που πραγματικα θες.Δυστυχως ή ευτυχως λιγοι κανουν το βημα της αλλαγης..Γιατι ομως συμβαινει αυτο?

Αυτο που μας διαχωρισε απο το υπολοιπο ζωικο βασιλειο ειναι η καταπληκτικη ικανοτητα μας να σχεδιαζουμε πραγματα και καταστασεις για ενα ευρος χρονου.Ετσι εξασφαλισαμε οχι μονο την επιβιωση του ειδους μας ,αλλα και την εξελιξη του.Οταν ομως αυτη η ικανοτητα μας επεισερχεται στην καθημερινη μας ζωη τοτε τα πραγματα αρχιζουν να σκουριαζουν.Προσπαθουμε να βγαλουμε την σωστη αποφαση για μας,με ελλιπη στοιχεια.Ετσι οταν πρεπει να αλλαξουμε δρομο συνηθως δεν το κανουμε γιατι προτιμουμε το ασφαλες και κοινωνικα σωστο.

Παντου ακουμε για την σημασια του τωρα και το πως πρεπει να μην αφηνεις απωθημενα αλλα να κανεις αυτο που πραγματικα θελεις.Μετα βλεπουμε και 2-3 ιστοριες "επιτυχιας" καποιου επωνυμου που εξιστορει πως ηρθε σε συγκρουση με το περιβαλλον του και εκανε αυτο που ηθελε.Φυσικα ποτε δεν μαθαινουμε για τους αλλους....αυτους που επελεξαν το αλλο μονοπατι(οπως οι παραπανω επιτυχημενοι)αλλα χαθηκαν στο δρομο?
"Γιατι οταν θελεις να το παιξεις κοκκινοσκουφιτσα,μπορει και να σε φαει ο κακος ο λυκος...."

Ουτε εγω ουτε κανεις μπορει να σας/μας πει τι θα κανουμε/τε.Πιστευω ακραδαντα οτι η ελευθερια βουλησης ειναι το εμφυτο δικαιωμα ολων μας.Μονο εσεις αποφασιζετε για τον εαυτο σας στην τελικη.Ξερω,πολλοι θα εχουν αντιθετοι αποψη ,διοτι πολλα μας τα επιβαλλει η κοινωνια και οι αλλοι.Και ομως ,αυτο για μενα ειναι υπεκφυγη.Η αληθινη εννοια της επιλογης,ειναι οτι ακομη και στις πιο δυσκολες στιγμες της ζωης μας,εχεις καποιες επιλογες.Παντα εχεις επιλογες...Οπως ειχα ακουσει, ακομη και καποιος να εχει ενα πιστολι στο κροταφο σου,εχεις την επιλογη να πεθανεις με αξιοπρεπεια,ή κλαιγοντας κτλ.

Τελος θελω να πω οτι οσοι βρισκεστε αυτη τη στιγμη σε καποιο αδιεξοδο στη ζωη σας,σταματηστε για λιγο ,βγειτε εξω και δειτε τον ουρανο.Πραγματικο θα νιωσετε ποσο μικροι ειστε απεναντι στο κοσμο,οποιοι και να ειστε.Θα δειτε οτι ο,τι και να παθετε ο κοσμος θα συνεχισει να περιστρεφεται.Μετα παρτε ενα νομισμα.Αφηστε αυτο να αποφασισει για σας.Μην το ριξετε μονο μια φορα ομως.Ριξ'τε το οσες φορες νιωθετε καλα με το αποτελεσμα......

Οτι λαμπει .....

Πριν 2 χρονια ο Τασος και ο Αλεξης ηταν ζευγαρι...Και οχι ενα απλό ζευγαρι .Ηταν ο φθονος ολης της γκει κοινοτητας της Αθηνας.Ο Τασος ηταν η ενσαρκωση της αντρικης ομορφιας.Ψηλος,γεροδεμενος(οχι φουσκωτος)με ομορφο αρρενωπο προσωπο.Ηταν μολις 34 και ειχε ηδη δικο του σπιτι 180 τ.μ παρακαλω ,τελειο αμαξι και γενικα οτι μπορουσε να του προσδωσει την εννοια του πολυ πετυχημενου στα 34.
Ο Αλεξης παλι ηταν 26 χρονων ,αυτο που λεμε twink ,αλλα στο πολυ ομορφο.Ειχε τελειωσει την σχολη του και τωρα εκανε το μεταπτυχιακο του.Περνουσε το χρονο του με φιλους ,βγαινοντας για καφε,σινεμα ,γυμναστηριο αλλα και ορειβατωντας μιας και ηταν το αγαπημενο του χομπι.Εκει γνωρισε και τον Τασο.Η ελξη ηταν ακαταμαχητη και απο τις 2 πλευρες .Δεν αργησαν να βγουν για καφε.Ηταν απιστευτο!Αλληλοσυμπληρωναν ο ενας τον αλλο!Ειχαν τοσα κοινα και κουβεντιαζαν για ωρες.Συντομα εκαναν ερωτα.Ερωτα οχι σεξ διοτι δεν χωρουσαν τετοιες "εννοιες" στη σχεση τους.Η σχεση τους ηταν αγνη και γεματη αγαπη.
Ολοι ευχονταν να βρουν μια τετοια σχεση ,και κρυφα τους ζηλευαν πολυ.Ζηλευαν το ποσο αγαπημενοι εδειχναν οταν ο Αλεξης πειραζε τον Τασο ,δαγκωνωντας του απαλα την ακρη του αυτιου του ,με τον Τασο να κανει δηθεν τον ενοχλημενο,μα οχι για πολυ καθως παντα εσκυβε και του εδινε ενα τρυφερο φιλι.Τα λεφτα του Τασου τους εδωσαν την ευκαιρια να αφησουν για παντα πισω τους τα σκοτεινα κλαμπ ,και ο κυκλος τους πλεον αποτελουταν απο πολυ εκλεκτους ανθρωπους.Κατεβαιναν στο γκαζι 1-2 φορες τον χρονο σαν εκπαιδευτικη εκδρομη.Ξερανε οτι τους φθονουσαν και το απολαμβαναν.Αν και εχασαν πολλες φιλιες ετσι ,δεν τους πειραζε ειχαν ο ενας τον αλλο.


Ο Αλεξης καταπιε αλλο ενα χαπακι."Δεν γινεται,αυτα τουλαχιστον πρεπει να λειτουργησουν.Δεν γινεται.."σκεφτηκε απο μεσα του.Η αληθεια ειναι οτι ειχε παρει 6 ολοκληρα κιλα ,και ο Τασος του ειχε τονισει χωρις περιστροφες οτι αν δεν τα εχανε ,θα χωριζαν..Αν και ειχε καποιες ζαλαδες τελευταια,παρενεργειες των χαπιων,δεν φαινοταν να τον προβληματιζουν.Αρκει να ηταν ικανοποιημενος μαζι του ο Τασος...


Ο Τασος οδηγουσε στην πηγμενη απο κινηση Βασ.Σοφιας.Πατησε βιαστικα 2 πληκτρα στο κινητο του και το εφερε στο αυτι του .
"Ελα ,εισαι ετοιμος?",ρωτησε τον Αλεξη..
"Σε 10 λεπτα ..."αποκριθηκε..
"Τι κανεις γαμω την παναγια σου τοσες ωρες?",ουτε γκομενα να ειχα."Λοιπον να εισαι ετοιμος γιατι σε 5' ειμαι εκει.Αλλιως θα ακουσεις κανα γαμωσταυριδι....
Καθως κλεισανε τα κινητα,ο Τασος ελεγξε για μηνυματα εχοντας το νου του στην κινηση.
"Ελα γαμια μου ,το χθεσινο ηταν τελειο.Ποτε θα επαναληφθει?",Καθως το διαβαζε ενα χαμογελο σχηματιστηκε στα χειλη του.
"Συντομα ,μωρο μου ,συντομα.Θα σε δω αυριο στο γνωστο μερος.Θα σου γαμησω ο,τι εχεις και δεν εχεις!".Πατησε αποστολη ,βριζοντας παραλληλα εναν οδηγο μηχανης που περνουσε με ταχυτητα αναμεσα τους.


Ο Αλεξης ηταν σχεδον ετοιμος οταν ακουσε την ειδοποιση εισερχομενου μηνυματος.Αρχισε να διαβαζει το μηνυμα:
"Συντομα ,μωρο μου ,συντομα.Θα σε δω αυριο στο γνωστο μερος.Θα σου γαμησω ο,τι εχεις και δεν εχεις!"
Το κινητο του γλιστρησε απο τα χερια.Καιρο τωρα υποπτευοταν τι συνεβαινε αλλα δεν ηθελε να το αναφερει γιατι φοβοταν οτι θα χωριζανε.Το κινητο ξαναχτυπησε .Ο Τασος του εκανε αναπαντητη να κατεβει.Καθως κατεβαινε με το ασανσερ,κοιταξε τον εαυτο του στον καθρεφτη.Με κοπο ενα χαμογελο σχηματιστηκε στα χειλη του.

Εκεινο το βραδυ για ακομη μια φορα ολοι ζηλεψαν αυτο το ταιριαστο ζευγαρι,και ευχηθηκαν κρυφα να βρουν κατι παρομοιο.Οι ιδιοι δεν επαψαν να φιλιουνται και να αγκαλιαζονται κανοντας τους παντες να αναρωτιουνται γιατι η ζωη να ειναι τοσο απλωχερη με καποιους..Το ιδιο βραδυ ο Αλεξης δεν κοιμηθηκε καθολου.Καυτα δακρυα κυλουσαν στα μαγουλα του.Ο Τασος δεν καταλαβε τιποτα.

Αυτο ειναι το κριμα με τις σχεσεις.Καποιες φορες φαινονται ομορφοτερες απ'έξω.Και το περιεχομενο τους μπορει να ειναι διαφορετικο απ'ότι φαινεται...

Υ.Γ.:Το ποστ αυτο αφιερωνεται στην αγαπημενη μου αδερφη Μενια,που γιορταζει σημερα.Τα δωρα αφηστε τα στην ρεσεψιον!

Lost Boys...

EDIT:Μετα λυπης σας πληροφορω οτι εμεινα ορφανος μιας και η αδερφουλα μου η sparrow αποδημησε για καλυτερα μερη.Καλη σου τυχη οπου κι αν πας,Sparrow..




Δειτε το παραπανω βιντεο.Ο Jack ειναι ενας μαθητης λυκειου(ο μελαχρινος)ο οποιος μαθαινει οτι ενας πρωην κολλητος του αυτοκτονησε..Και αρχιζει και θυμαται τις τελευταιες μερες τους,οπου λιγο ή πολυ ο κολλητος του(ξανθος) του αποκαλυπτει οτι ειναι γκει και τον εχει αισθηματα για αυτον.Η συνεχεια στο βιντεο(ειδικα το τελος ειναι πολυ καλο)

Το βιντεο αυτο με εκανε να σκεφτω.Ολοι λιγο πολυ εχουμε ζησει ενα μεγαλο ερωτα στο λυκειο που τις περισσοτερες φορες εμεινε ανεκπληρωτος.Σιγουρα ολοι περνουν ενα μεγαλο ερωτα,αλλα για τους γκει ειναι αρκετα πιο δυσκολο διοτι οταν γνωριζεις οτι ο ερωτας σου οχι μονο δεν ειναι ευκολο να βρει ανταποκριση απο το αντικειμενο του ποθου σου αλλα θεωρειται και ανηθικος και ανωμαλος και απο την κοινωνια τοτε τα πραγματα ειναι πολυ δυσκολα.

Ειχα περασει και εγω ενα τετοιο ερωτα.Ειχα ερωτευτει ενα συμμαθητη μου απο το δημοτικο.Ατελειωτες βραδιες τον σκεφτομουν και πληγωνομουν οταν αυτος τα εφτιαχνε με κοριτσια(μιας και ηταν και πολυ δημοφιλης).Εγω ηλπιζα οτι καποια μερα θα καταλαβαινε οτι ειμασταν το ταιρι ο ενας του αλλου και θα ημασταν για παντα μαζι.Κατι τετοιο δεν συνεβη ποτε.

Μια μερα ομως ,στο Λυκειο,πηρα την αποφαση να του εξομολογηθω την ελξη μου προς αυτον,δεν του ειπα οτι τον αγαπω,και τελος παντων επι 1,5 χρονο εξερευνησαμε μαζι το σεξ μεταξυ 2 αγοριων.Αν και πετουσα στα συννεφα κατι μου ελειπε.Δεν ηταν σχεση,ηταν απλα σεξ.Του το ειπα καποια στιγμη και μου ειπε οτι δεν μπορει να ανταποδωσει.Μετα απο λιγο καιρο τελειωσε αυτο που ειχαμε.Αναζωπυρωθηκε για λιγο αλλα τωρα μπορω να πω πως εχει τελειωσει οριστικα.Αυτος συνεχισε την ζωη του ως στρεητ αγορι ,και την δικη μου συνεχεια ,well την ξερετε.

Θελω να καταληξω οτι στην εφηβεια πολλα μπορουν να συμβουν που ομως δεν καθοριζουν ακριβως το τι θα γινουμε οταν μεγαλωσουμε...Δεν μετανιωνω που εζησα οτι εζησα,ισα ισα,αλλα απο την αλλη δεν ξερω αν ειναι για ολους καλο να ομολογουμε τον ερωτα μας.Παντα μα παντα πρεπει να ειμαστε ετοιμοι για τις συνεπειες....

Δειτε και το 3ο μου ποστ,που περιεχει καποιους παρομοιους προβληματισμους...
Gay-Straight Love:Reality Or Myth?

Τρεξε Elements Τρεξε!

Υπαρχει κατι που τριβελιζει το μυαλο μου καιρο τωρα.Παρατηρω συνεχως το ποσο απαιτητικες εχουν γινει οι ζωες μας και οι κοινωνια.Πρεπει ολα να τα κανουμε σε ενα συγκεκριμενο χρονικο πλαισιο ,οχι γιατι δεν μπορουμε να τα κανουμε αργοτερα,απλα γιατι ετσι πιστευει η κοινη γνωμη οτι ειναι καλυτερο.
Ζουμε σε ενα διαρκη αγωνα με αντιπαλο την ιδια μας τη ζωη,ωστε να μη "χασουμε το τραινο".Τοτε σπουδασε,τοτε ερωτευσου,παντρευσου ,κανε παιδια,επαγγελματικη επιτυχια κτλ.Βαζουμε καποιους στοχους τους οποιους προσπαθουμε να φτασουμε.Εβλεπα προσφατα μια ομιλια ενος πνευματικου δασκαλου της εποχης μας ο οποιος μας παροτρυνει να κατεβασουμε λιγο τους ρυθμους μας,και να προσπαθησουμε να απολαυσουμε τη ζωη.Και δεν μπορεσα παρα να αναρωτηθω:
"Σε μια πολη με τους ρυθμους της Αθηνας που τα νεα της Κυριακης βγαινουν το Σαββατο,υπαρχει τροπος να μειωσεις ταχυτητα?"
Και ποιες θα ειναι οι επιπτωσεις αν το κανεις?Θα μπορεσεις να "προλαβεις" να κανεις ολα οσα χρειαζεται να κανεις,ή θα μεινεις πισω παρακολουθωντας να πηγαινουν μπροστα οσα θα μπορουσες να εχεις?
Και οσο το σκεφτομουν η σκεψη αρχισε να φωλιαζει μεσα μου.Αρχισα να αγχωνομαι για το ποσα μαθηματα χρωσταω ,για το ποτε θα ειναι η επομενη μεγαλη σχεση μου και διαφορα αλλα.
Πολλοι ανθρωποι πιστευουν οτι το να βαζεις στοχους στην ζωη σου ,σε βοηθα να προχωρας μπροστα και να δινεις νοημα σε αυτην.Αλλα ποια ειναι η διαχωριστικη γραμμη απο το απλα να θετεις στοχους στο να γινεται η ζωη σου ενας διαρκης αγωνας επιτευξης αυτων?
Δυστυχως δεν εχω βρει την απαντηση μεσα μου.Στη ζωη μας υπαρχουν παραδειγματα και προς τις 2 κατευθυνσεις..Απο τη μια ανθρωποι οργανωμενοι,μετρημενοι που πετυχαν πολλα στη ζωη τους.Πολλοι απο αυτους βεβαια δυστυχησαν οταν συνειδητοποιησαν οτι εχασαν τις μικρες χαρες της ζωης.Και απο την αλλη ,ανθρωποι που εκαναν ακριβως αυτο ,απολαμβαναν τις μικρες χαρες χωρις πολλες εγνοιες για το μελλον .Βεβαια και σε αυτη την περιπτωση πολλοι απο αυτους κατεληξαν μονοι ή χωρις καποια ασφαλεια για το μελλον τους.
Θεωρητικα φαινεται ελκυστικο να μην ζεις στο μελλον αλλα να ζεις το τωρα,αλλα με τους σημερινους ρυθμους αυτο φαινεται μη εφικτο.Εν τελει δεν ξερω ακριβως αν εχω καταληξει καπου,αν και πιστευω οτι ζω πιο πολυ στο τωρα παρα στο μετα.Το που θα καταληξω κανεις δεν ξερει.Αλλωστε αυτο ανηκει στο μελλον....

Gaydar uncovered!!!

EDIT:To post μπορει να σας φανει ελλιπες.Αν διαβασετε και τα σχολια που το συνοδευουν πιστευω οτι καλυπτεται μεγαλο κομματι του τι εστι gaydar και γενικα οι γκει γνωριμιες...

Σας εχω μια αποκλειστικη αποκλειστικοτητα(λολ ναι ξερω επιτηδευμενο ειναι)!Περασα κατι λιγοτερο απο 1 μηνα στο gaydar προσπαθωντας να δω και γω τι στο καλο ειναι αυτη η υπηρεσια που ολοι μιλανε και αν ειναι τοσο απαραιτητη οσο λεγεται...

Πρωτη ενεργεια ηταν να δημιουργησω λογαριασμο.Εγραψα λοιπον 2 πραγματα για μενα,εβαλα και 2-3 φωτογραφιες και περιμενα.Την επομενη μερα ειδα αρκετα μηνυματα και αρχισα να γνωριζω αρκετα ατομα(κατι το οποιο συνεχιστηκε κατα τη διαρκεια του μηνα).Τελος παντων αυτα που αποκομισα εγω ειναι τα εξης:

1ον:Αν και περιμενα να βλεπω μονο μποτομ,προς εκπληξη μουπ παρατηρησα οτι υπαρχουν και αρκετοι τοπ μεσα(αν και αρκετοι ειναι παντρεμενοι).

2ον:O διαχωρισμος σε τοπ,βερς και μποτομ ειναι καπως ακυρος.Οι περισσοτεροι βερς ειναι απλα μποτομ που αν ειναι αναγκασμενοι θα επιτελεσουν και το ρολο του τοπ.\

3ον:Το ψεμα οπως ειναι αναμενομενο κυριαρχει μεσα σε αυτα τα σαιτ.Αν και υπηρχε ενα μεγαλο ποσοστο που ελεγε την αληθεια.

4ον:Παρα μα παρα πολλοι ψαχνουν για σχεση.Αλλα στην πραγματικοτητα δεν ψαχνουν για σχεση αλλα για θαυμα ,γιατι θελουν καποιον οπως τον εχουν φανταστει οι ιδιοι μες στα ονειρα τους.Δεν καταννοουν οτι ναι μεν για τη δικη μας ζωη εμεις ειμαστε οι πρωταγωνιστες αλλα δυστυχως δεν γραφουμε και τους ρολους των αλλων.Ετσι καταληγω οτι το μεγαλυτερο προβλημα αυτων που ψαχνουν για σχεση ειναι οτι το θελουν ακριβως οπως τον εχουν φανταστει κατι που βεβαιως ειναι ουτοπικο

5ον:Μια απορια.Γιατι ολοι μα ολοι δειχνουν τον κωλο τους,ή τους κοιλιακους τους ή το φρυδι τους?Ποιος ειπε οτι δεν εχω ξαναδει σωμα ή φρυδι?Ενα προσωπακι δειξε μου καλε μου ανθρωπε τα αλλα τα βρισκεις παντου....

6ον:Γιατι αρκετοι νομιζουν οτι ειναι οι παιδια του Einstein και σου ζητανε να τους γαμησεις το μυαλο?Και οχι μονο αυτο αλλα το θεωρουν και δεδομενο οτι η πλειοψηφια δεν εχει μυαλο,φυσικα κατατασσοντας τους εαυτους τους στην μειοψηφια.

Μεσα απο τετοια site λογικο ειναι να κυριαρχει ο ναρκισσισμος.Κατι αλλο που με εβαλε σε σκεψεις ειναι οτι ενω στην πραγματικη ζωη δεν ειμαι αυστηρος τοσο πολυ,στις φωτο του gaydar γινεσαι πολυ αυστηρος κριτης...Ο ενας εχει μικρα ματια,ο αλλος μεγαλη μυτη ,ο τριτος πεταχτα αυτι and so on....Ενω αν κανεις το κοπο να τους γνωρισεις ισως να ειναι και κουκλοι...

Τελος ,να πω οτι κατεληξα οτι ναι μεν το gaydar μπορει να ειναι και κρεατωπωλειο,ομως μεχρι να φτασει η μερα οπου μπορουμε να φλερταρουμε οποιον θελουμε,θα ειναι απαραιτητο.Αφηστε που και στα γκει μπαρ λιγοι ειναι αυτοι που φλερταρουν ,γιατι οι υπολοιποι ειναι πολυ απασχολημενοι να ποζαρουν...

Y.Γ.:Αληθεια παρα πολλοι λενε οτι δεν γουσταρουν το gay σκηνικο ,γκαζι κτλ.Γιατι ρε παιδια?????

Μόνο για straight-looking...

Αν κανετε μια περιφορα στο gaydar θα παρατηρησετε μια σχεδον γενικη ταση που θελει τους γκει να ψαχνουν αλλους γκει αλλα με ολα
τα χαρακτηριστικα των στρεητ αντρων.Ψαχνουν δηλαδη για straight-looking gay αγορια.Δεν ακουγεται ιδιαιτερως οξυμωρο?

Η παρατηρηση αυτη δεν ειναι κατι καινουργιο αλλα με εκανε να σκεφτομαι ,τι ειναι αυτο που μας κανει να αναζητουμε διακαως τα στρεητ
προτυπα σε ενα γκει συντροφο.Στην αρχη σκεφτηκα οτι αυτο θα το αναζητουν οι παθητικοι περισσοτερο διοτι ως παθητικοι ,"μοιαζουν" περισσοτερο
με τις γυναικες και επομενως ψαχνουν εναν "αντρα" να τους συμπληρωσει ..Η αποψη αυτη φανηκε να ευσταθει διοτι εχω συνομιλησει με αρκετους
παθητικους και πραγματι αν οχι ολοι τους οι περισσοτεροι δεν θελουν να εχει πολλα θυληκα χαρακτηριστικα ο συντροφος τους.Ισα ισα που πολλες
φορες τον θελουν και αρκετα βαρβατο!Ωραια σκεφτηκα τοτε ,ενταξει οι παθητικοι ψαχνουν αντρες βαρβατους οποτε θα ταιριαζουν επομενως με τους
ενεργητικους και ολα θα ειναι καλα...

Ελα ομως που δεν ειναι ετσι!Και αυτο εξηγειται για 2 λογους.Ο 1ος λογος εχει να κανει με το γεγονος οτι και οι ενεργητικοι ψαχνουν straight looking
τυπους.Κραγμενες κτλ απλα να μην ενοχλησουν!!!Μα συγγνωμη αν ηθελαν να πανε με θηλυκα θα πηγαιναν με τα γνησια και οχι με τα κακεκτυπα(δικα τους λογια οχι
δικα μου)!Δεν ξερω που οφειλεται αυτο αλλα ισως τους αρεσει να νιωθουν οτι υποτασουν εναν αντρα στο κρεβατι κτλ κτλ.Αν και το ποσοστο ειναι χαμηλοτερο σε σχεση
με τους παθητικους.Οι ενεργητικοι προτιμουν συνηθως τα twinks με λειο σωμα κτλ αλλα και παλι δεν γουσταρουν την ιδιαιτερως θηλυκη συμπεριφορα.Ο 2ος λογος εχει
να κανει με το γεγονος οτι αρκετοι ενεργητικοι δν εχουν απαραιτητα και 100% αντρικη συμπεριφορα οπως ισχυει και το αντιθετο για τους παθητικους.

Εκ πρωτης οψεως τα πραγματα μου φαινονται δυσκολα.Διοτι αν υπαρχει τοσο μεγαλη ασυμβατοτητα μεταξυ σεξουαλικων επιθυμιων πως στο καλο θα βρουμε μια σωστη
σχεση.Το θετικο της ολης ιστοριας ειναι ισως οτι η νεα γενια και οσο γενικα απελευθερωνεται η σεξουαλικοτητα ,απελευθερωνονται και οι επιθυμιες μας.Δεν
λεω οτι εχουμε φτασει στο ιδανικο επιπεδο αλλα σιγουρα και εμεις επηρρεαζομστε απο τα Mainstream προτυπα που επικρατουν.Για παραδειγμα πριν 50 χρονια ,
ομορφος αντρας λεγοταν αυτος με το δασυτριχο στηθος ,με το βαρυ χερι κτλ.Σημερα εχουν κερδισει αρκετο εδαφος οι αντρες με πιο θηλυκο προσωπο.

Επομενως,πιστευω οτι πρεπει και ιδιοι να κανουμε μια προσπαθεια να αποτιναξουμε τα προτυπα που μας εχουν επιβληθει.Θα μου πει καποιος οτι ρε φιλε
εγω απλα δεν γουσταρω καποιον που κουνιεται περισσοτερο και απο ενα βαπορι σε 9 μποφορ.Δεκτο οτι μπορει να σε απωθει.Μα σιγουρα και καποιος που φερεται σαν
καρικατουρα των γυναικων σιγουρα καπου το εχει επιβαλλει στον εαυτο του και δεν νομιζω οτι πηγαζει απο μεσα του.Καλως ή κακως οι περισσοτεροι γκει μια θηλυπρεπεια
θα την εχουμε,αλλα οταν και αυτη φτανει στα ορια της υπερβολης ειναι σιγουρα αντιαισθητικο.

Τελος,ισως η αγαπη να μην ερθει με την μορφη που θα την περιμενετε στα ονειρα σας..Αλλα σιγουρα ειναι δυνατον να υπαρξει.Αρκει να εχετε τα ματια και
το μυαλο σας ανοικτα.....

Edit:Προς αποφυγην παρεξηγησεως και μετα απο παρατηρηση μιας καλης μου φιλης,ειδα πιο πανω οτι υποννοω οτι θεωρω την υπερβολικη θηλυπρεπεια κατι το κακο ή το αντιαισθητικο.Δεν ειναι ετσι.Απλα θεωρω οτι οι γκει επι το πλειστον ψαχνουν κατι το πιο μετριο.Αν διαφωνειτε μπορειτε να εκφραστειτε.Σε καμμια περιπτωση δεν θεωρω οτι η θηλυπρεπεια ειναι κατι το κακο.

Καυλα ειναι θα περασει.....

Καλοκαιρακι....Πολλοι απο σας εχουν ηδη παει διακοπες ενω αλλοι τωρα ετοιμαζουν τις βαλιτσες τους.Αναμφισβητητα αρκετοι απο σας εχουν στο μυαλο τους τι ερωτικη περιπετεια μπορει να τους προκυψει στις διακοπες...
Εγω πηγα φετος διακοπες στην Κρητη.Περασα ομολογουμενως πολυ ωραια.Εμεινα και 2 νυχτες σε ενα μικρο παραθαλασσιο χωριο στο οποιο περασα εξαιρετικα διοτι ηταν αρκετα ησυχο αλλα συνδυασμενο με αρκετο κοσμο.Τελος παντων ,διπλα μας ακριβως εμεναν 4 αθηναιοι οι οποιοι ερχονται καθε χρονο για 1 ολοκληρο μηνα.Απο τη 1η στιγμη που τους ειδα μου αρεσαν παρα πολυ και οι 4.Γυρω στα 30 ,καλογυμνασμενοι και γενικα του γουστου μου.Με ενα και μοναδικο ελαττωμα:ειναι στρεητ!
Το καταλαβα απο τη 1η στιγμη ,διοτι δεν εχασα την ευκαιρια να τους γνωρισω..Το ζητημα ειναι οτι για τις επομενες 2 νυχτες ειχα κολλησει μαζι τους και κυριολεκτικα ηθελα να κανω απλο σεξ,χωρις δεσμο αισθηματα κτλ κτλ.Και ετσι καπως αρχισα να σκεφτομαι για τις εξαψεις που μας πιανουν καποιες στιγμες στη ζωη μας.Και ενταξει οταν ειμαστε ελευθεροι τα πραγματα ειναι φαινομενικα απλα .Για αυτους που εχουν δεσμο ομως ,εκει ειναι πιο περιπλοκα.
Βεβαιως υπαρχουν οι γνωστοι κινδυνοι για το σεξ της μιας βραδιας..Εννοω το να μην κολλησουμε τα γνωστα αφροδισια νοσηματα.Κατι ομως το οποιο μπορει να αποφευχθει με τη χρηση προφυλακτικου.Αν δν εχετε πανω σας προφυλακτικα ,τοτε καλο ειναι να επιστρατευσετε οποια δυναμη σας εχει απομεινει και να μην κανετε σεξ γιατι μπορει να το μετανιωνετε για μια ζωη .Εκτος ομως απο τους πρακτικους κινδυνους υπαρχουν και καποιο βαθυτεροι κινδυνοι που δεν εχουν σχεση με αφροδισια νοσηματα...
Αυτο που ισχυει για ολους ειναι ο κινδυνος του να δεθεις συναισθηματικα με το potential one night stand σου.Και αυτο ιδιαιτερα αν ειναι πολυ καλο το σεξ.Συνηθως στις διακοπες μας ειμαστε χαλαροι ,και ετσι καταφερνουμε να βγαλουμε το καλυτερο εαυτο μας.Ετσι δεν ειναι καθολου περιεργο να μας ερωτευτουν ή να τους ερωτευτουμε.Αφηστε που το καλοκαιρι οι περισσοτεροι φροντιζουν να εχουν γυμνασμενους κοιλιακους και καινουργια καρνταρομπα.
Για αυτους που εχουν και σχεση τα πραγματα δυσκολευουν ακομη πιο πολυ.Τι γινεται οταν αγαπας τον συντροφο σου ,αλλα τη στιγμη της πιο μεγαλης εξαψης αυτος/η λειπει και εσυ δεν ξερεις τι να κανεις?Και ενω τον αγαπας δεν μπορεις να πεις οχι στον πειρασμο που σε φλερταρει 2 μετρα πιο διπλα?Δεν ξερω την απαντηση.Αυτο εξαρταται απο την ηθικη του καθενος.Απλα το μονο που πρεπει να αναλογιστουμε σε τετοιες περιπτωσεις ειναι αν αξιζει τον κοπο να πεταξουμε στα σκουπιδια μια σχεση.Εκτος και αν δεν νιωσουμε καθολου τυψεις ,οποτε ειναι σχετικα ευκολο να μην αναφερθει ποτε μια τετοια παρασπονδια.
Εν κατακλειδι ,τα one night stands μπορουν να ομορφυνουν κατα πολυ τις διακοπες μας και οχι μονο ,αλλα μπορουν να καταστρεψουν και πραγματα που χτιζουμε με κοπο τοσο καιρο.Αλλωστε ,οι καυλες ερχονται και παρερχονται,οι διακοπες το ιδιο.Μια σχεση ομως μπορει να μας συντροφευει για παντα....