Ναι χωρισα....Και το αστειο της υποθεσης ηταν οτι ο χωρισμος μου δεν ηταν υποθεση δικη μου ή του αλλου αγοριου αλλα αλλων ανθρωπων και ποιο συγκεκριμενα της οικογενειας του.
Οι γονεις του ,εμαθαν για τη σχεση μας και αποφασισαν να την σταματησουν.Και οπως καθε κλασσικη ελληνικη οικογενεια που θελει να επιβαλλει τη γνωμη της,χρησιμοποιησαν την οικονομικη τους δυναμη και απειλησαν με διακοπη παροχης της.....
Περιπου 2 μηνες τα ειχαμε .Δεν ξερω αν προλαβα να νιωσω κατι παραπανω εκτος απο ποθο .Ισως να μην γνωρισω ποτε..Μετα το τελευταιο τηλεφωνημα του ,αρχισα να σκεφτομαι για το ποσα πραγματα ελεγχουμε πραγματικα στη ζωη μας και ποσα ειναι απορρεια αλλων δυναμεων και καταστασεων.Ειναι γεγονος οτι οι ανθρωποι τεινουμε να μοιρολατρουμε αρκετα,ισως γιατι μεσα στη μοιρολατρια βρισκουμε παρηγορια.Παρηγορια οτι υπαρχουν δυναμεις περα απο τις δικες μας.
Φαινετε οξυμωρο αλλα ειναι πολυ πιο ευκολο να πιστευεις οτι δεν ελεγχεις την ευτυχια σου ,παρα οτι εχεις πληρη εξουσια πανω σ'αυτην .Δεν μπορω να πω οτι εχουμε πληρη ελεγχο στο να ειμαστε ευτυχισμενοι,αλλα σε μεγαλο βαθμο νιωθω οτι ελεγχω τη δικη μου.Γιατι κατα βαθος η ευτυχια δεν ειναι υλικο αποκτημα αλλα μια κατασταση στην οποια βρισκεται το μυαλο μας.Θα μπορουσα να στενοχωριεμαι για το γεγονος οτι εχασα μια υποσχομενη σχεση αλλα στην πραγματικοτητα κερδισα πολυ περισσοτερα σε εμπειριες.Ακομη ξερω πολυ λιγα,αλλα πολυ περισσοτερα για τις σχεσεις σε συγκριση με 2 μηνες πριν.Αυτες οι εμπειριες ειναι που με κανουν να νιωθω οτι μεγαλωνω.
Ξερετε ,πιστευω οτι η ηλικιες 18-20 ειναι οι ηλικια που ουτε νιωθουμε ωριμοι,ουτε παιδια πλεον.Δεν λεω οτι μετα ειμαστε ή νιωθουμε ωριμοι απλα σε αυτην την περιοδο ειναι μερικα σημαντικα μεταβατικα σταδια...
Εγω παντως συνεχιζω να πιστευω οτι η ζωη ειναι τελεια,και η ευτυχια ειναι κατα 97% στα δικα μας/σας χερια.Η δικη μου παντως ειναι.....
Τελος,ομολογω οτι ειναι πολυ δελεαστικο να ευχομαστε να ημασταν πιο εξυπνοι,πιο ομορφοι ,πιο πλουσιοι κτλ αλλα αυτο που πρεπει και μπορουμε να κανουμε ειναι να εκτιμησουμε αυτα που μας εχουν δωθει και να κανουμε το καλυτερο που μπορουμε με αυτα.......
12 σχόλια:
Παρόοοοολο το κείμενο και την θετική σκοπιά που βλέπεις τα πράγματα, εγώ μένω και παθαίνω (ακόμα) σοκ για τον λόγο που χωρίσατε.
Όχι πως δεν το έχουμε ξανακούσει αυτό το στόρι, είτε άμεσα είτε έμμεσα, αλλά ακόμα δεν μπορώ να το χωνέψω.
Τρελαίνομαι με την αισιοδοξία αυτή!
Και μπορούμε να είμαστε πιο όμορφοι,πιο πλούσιοι κλπ...
άσχετο, αλλά δεν μπορεί να συνεχιστεί χωρίς να το μάθουν οι δικοί του ότι ξαναείστε μαζί; αν ήταν κάτι τόσο δυνατό που άξιζε δεν χρήζει και μιας δεύτερης προσπάθειας;
Αλήθεια αυτό που λέει ο Τοβέν δεν μπορεί να γίνει; Πες ότι τα χαλάσατε, που θα το καταλάβουν; Είμαι περίεργος να μάθω πως το έμαθαν...
Πολύ σωστά μιλάς! Αποθηκεύεις τις εμπειρίες και συνεχίζεις!
Βρε παιδια το παιδι ειναι εξω απο την Αθηνα και ερχοταν συχνα πυκνα για την σχολη του .Ειναι ολοκληρη αναλυση .Αυτο που μπορω να πω ειναι οτι του απαγορεψαν να φευγει απο το χωριο του.Και σκεφτειτε οτι ειναι μολις 19.Δεν ξερω τι μπορει να γινει.Μου ειπε να προχωρησω ,και αυτο θα κανω .Πρεπει να βρει τη δυναμη να συνεχισει μονος του και να τους αντιμετωπισει.Αυτο τουλαχιστον πιστευω...
Κουράγιο kid...
you'll need it
eisai poly logikos kai aisiodoxos , bravo !!!
Εμ...
Τα κακα της κρυφης, διπλης ζωης.
Περαν τουτου, το να χωρισετε δεν ειναι το θεμα γιατι αν ηθελε θα το παλευε ειτε ετσι ειτε αλλιως, το χρημα κοπηκε επειδη ο γιος βγηκε αλαφροισκιωτος κι οχι επειδη εισαι εσυ το ετερον ημισυ.
Ειναί πολύ καλό που βλέπεις τη ζωή αισιόδοξα. Αυτό είναι πολυ σημαντικό.
Κουράγιο και θα βρεις κάτι εξίσου καλό...
ego pisteuo oti 10% einai auto pou symbainei kai 90% to pos antidroume se ayto... i kapos etsi:S epomenos sto xeri mas einai...
Συνγώμη αλλά εγώ δεν μπορώ να δικαιολογήσω το παιδί.
Θεωρώ αδιανόητο εν έτει 2008 να μην μπορεί ένας ενήλικας να είναι ελεύθερος να σχετιστεί με το άτομο που θέλει, πόσο δηλαδή να μην μπορεί να βγει από το χωριό του... Εγώ θα έφευγα από το σπίτι.
Δημοσίευση σχολίου