Πέμπτη 21 Φεβρουαρίου 2008

Παιδικές φιλίες και αποκλίνοντα μονοπάτια!


Το τελευταιο καιρο με απασχολει ενα αλλο σημαντικο (κατ'εμε παντα)θεμα ,αυτο των παιδικων φιλων μας.Στην επαρχια που μεγαλωσα εκανα αρκετες φιλιες καθως μεγαλωνα αλλα φευγοντας για Αθηνα αποχωριστηκα 2 τρομερες φιλιες.Με τα ατομα αυτα μιλαμε καθημερινα στο τηλεφωνο και ειναι περιπου σαν να μη φυγαμε ποτε!Περιπου.......


Το τηλεφωνο αποτελει ενα σημαντικο τροπο επικοινωνιας αλλα σιγουρα δεν ειναι η καθημερινη διαπροσωπικη επαφη που θα μπορεις να μοιραστεις τις αμεσες εμπειριες και προβληματα σου.Στο μεταξυ στο ΗΜΜΥ γνωρισα μια θαυμασια κοπελα που γιναμε αμεσως φιλοι.Βοηθησε το γεγονος οτι ξεκαθαριζω οτι ειμαι γκει απο την αρχη με οποιους ειναι να γινουμε φιλοι .Οταν της το ειπα ,εκπληκτος εμεινα οταν μου απαντησε οτι και αυτη ειναι λεσβια.Οπως καταλαβαινεται αυτο μας ενωσε ακομη περισσοτερο και μετα απο 3,5 μηνες ειμαστε πιο δεμενοι απο ποτε.Περασαμε πολλα μεσα σε συντομο χρονικο διαστημα.Σταθηκε διπλα μου στις δυσκολιες που αντιμετωπισα με το να πω στους γονεις μου οτι ειμαι γκει και εγω σταθηκα διπλα της με τις δικες της δυσκολιες και με το γεγονος οτι εχασε την καλυτερη παιδικη της φιλη απο εκει που εμενε,διοτι της εκμυστηρευτηκε οτι ειναι λεσβια και η φιλη της την εδιωξε απο το σπιτι που συγκατοικουσαν!Η καινουργια μου αυτη φιλη ειναι φυσικα η TheSparrow.


Ολα τα παραπανω με εκαναν να αναρωτηθω:

Ειναι ουτοπια να πιστευουμε οτι μπορουμε να κρατησουμε τις παλιες μας φιλιες οταν οι δρομοι μας χωριζουν?


Και αρχισα να το αναλυω μες στο μυαλο μου.Οταν ειμαστε μικροι κανουμε καποιες φιλιες .Οσο ειμαστε παιδια ομως δεν εχουμε πολλοι συγκεκριμενους στοχους και ονειρα.Ακομη και στην εφηβεια δεν εχει καθοριστει πληρως η ζωη μας με βαση τις επιδιωξεις και τους στοχους μας.Ετσι η φιλιες μας γινονται περισσοτερο με βαση των χαρακτηρων μας.Καθως ομως περναμε την διαδικασια των πανελληνιων ξαφνικα η ζωη μας διαχωριζεται απο την προηγουμενη ζωη μας με βαση τα ονειρα μας και το ποσο καταφεραμε να τα πετυχουμε.Ετσι ειναι πολυ συχνο φαινομενο να χωριζομαστε.


Εκει που παμε κανουμε καινουργιους φιλους και προσπαθουμε πολλες φορες να κρατησουμε επαφη με τους παλιους.Ομως με τον ερχομο καινουργιων ατομων στη ζωη μας αλλαζει το status quo της ζωης μας.Ετσι αρχισα και εγω να αναρωτιεμαι αν πρεπει να νιωθω ενοχος που εβαλα τοσο γρηγορα στην καρδια μου ενα ατομο που το γνωριζω πολυ λιγοτερο απο τις αλλες 2 φιλίες μου.Δεν τιθεται θεμα με ποιον/α εχω περασει πιο πολλα με ολους εχω περασει δυσκολιες και ευχαριστες στιγμες.


Ομως δεν μπορω να μην αναρωτηθω αν τελικα ειναι γεγονος της ζωης μας οτι, οταν χωριζουν οι δρομοι μας με καποιους ανθρωπους χωριζουν και οι σχεσεις μας?Δεν ξερω αν αυτο ισχυει ο χρονος θα το δειξει τουλαχιστον για τη δικη μου περιπτωση.Παντως αυτο που σιγουρα πιστευω ειναι οτι σιγουρα ειναι δυσκολο να διατηρησεις φιλιες εξ'αποστασεως και με διαφορετικους στοχους και δρομους απο σενα αλλα αξιζει το κοπο η προσπαθεια γιατι οι φιλιες ειναι απο τα πιο σημαντικα πραγματα στη ζωη.


Δεν πιστευω οτι στη ζωη υπαρχει κατι το απολυτο .Συνεπως δεν υπαρχει και απολυτη φιλία.Η ζωη παντα αλλαζει.Ετσι πρεπει να δεχομαστε αυτες τις αλλαγες και τα ατομα που τα φερνουν και αντι να προσπαθουμε να απαγκισρωθουμε στο παρελθον ,να κοιταμε μπροστα κρατωντας το παντα μες στη καρδια μας.Εγω αυτο θα κανω.Ενω δεν ξεγραφω τις 2 παλιες μου φιλιες καιρος ειναι να αποδεχτω το γεγονος ,και να κανω χωρο για μια καινουργια φιλη μου μες στην καρδια μου που ειμαι σιγουρος οτι θα περασουμε πολλες περιπετειες μαζι και θα δεθουμε ακομη πιο πολυ.Sparrow καλωσηρθες στη καρδια μου.Αυτο το ποστ αφιερωνεται σε σενα....Σ'αγαπω πολυ!


Τελος μια μικρη παρατηρηση!Βλεπω πολλα παιδια ,και συμμαθητες μου που περασαν στην ιδια πολη και διατηρουν στο ιδιο επιπεδο τις φιλιες τους.Παραλληλα ομως εγκλωβιζονται στις φιλιες αυτες και δεν δεχονται καινουργιους ανθρωπους στις ζωες τους.Κατα τη γνωμη πρεπει να συνεχισουν να αγαπανε τους τωρινους τους φιλους αλλα να ανοιξουν την καρδια τους και σε καινουργιους ανθρωπους ,χωρις να φοβουνται οτι θα πληγωθουν.Και το τελικο ερωτημα ειναι σε σας αγαπημενοι μου συμπλογκερς: Ποσοι απο σας εχετε χασει παλιες σας φιλιες και κανατε καινουργιες,ποσοι μεινατε μονο στις παλιες και ποσοι κανατε και τα 2?Και τελικα ποσο ανοιχτη καρδια εχετε?Φιλια πολλα!



Next:"Συμπόνοια:Ναι καλά......"

18 σχόλια:

tovenito είπε...

ανοίγεις μεγάλο θέμα αγαπητέ συμπλόκερ και δεν ξέρω τι να πρωτοπιάσω. η γνώμη μου είναι ότι οι αληθινές και πιο βαθείς φιλίες είναι αυτές που κάνεις από μικρός κι αυτό γιατί δένεσαι χωρίς κανένα συμφέρον, είναι οι ανιδιοτελείς φιλίες.
από την άλλη τώρα που έχεις φύγει και χάνεις την (οπτική) επαφή με τους παλιούς σου φίλους, αυτό δε σημαίνει ότι χάνεται και η ουσιαστική φιλία σας. είναι λογικό να κάνεις και καινούργιους φίλους και να δεθείς με ανθρώπους κυρίως λόγω ΚΟΙΝΩΝ ΕΜΠΕΙΡΙΩΝ. εγώ εκεί πιστεύω ότι βρίσκεται το κλειδί στις μεταπαιδικές ας πούμε φιλίες. στις κοινές εμπειρίες και βιώματα, για αυτό και όταν τα κοινά βιώματα πάψουν να υφίστανται, συνήθως χαλαρώνει και το δέσιμο.

comingThrough είπε...

kratisa ena filo apo to lykeio, sti saloniki gnorisa arketa atoma kai me merika apo ayta emeina, aytoi einai oi filoi mou! tora sto mellon ti tha ginei de ksero, mporei me kapoious na xorisoume, tha einai omos filoi mou kai to mono pou thelo gia autous einai na einai kala kai ego tha tous agapo ki as einai makria mou!

Hfaistiwnas είπε...

Είναι μεγάλο θέμα όντως! Εγώ δεν μπορώ να πω πως εδώ είχα κάνει πολλούς φίλους, ήμουν λίγο απόμακρος. Έφυγα και ήταν λες και ήθελα να ξεγράψω τα παλιά+έτσι έκανα, γυρνώντας πίσω κάθε φορά ένιωθα καινούργιος στην πόλη. Όταν έφυγα έκανα τους καλύτερους φίλους μου. Βέβαια μετά απο ένα χρόνο φιλίας ξεκαθάρισα ποιους θα μπορώ να έχω δίπλα μου πάντα (απο τη δική μου πλευρά. Και τους έχω.... ακόμη.. Ποτέ δεν είχα ιδιαίτερη σχέση με το Καρπενήσι και αυτό επειδή δεν το ήθελα. Τα παιδιά που κάνω παρέα εδώ (διαχωρίζω την παρέα απο τη φιλία) δεν ξέρουν. Η φιλία είναι τόσο ξεχωριστή ... (είναι πολλά που θα ήθελα να πω, είναι τεράστιο θέμα).
φιλιά!!!

Elementstv είπε...

@tovene592:Κοιτα δεν εχεις αδικο στο οτι οι παιδικες φιλιες ειναι πιο ανιδιοτελεις αλλα απο την αλλη οταν αλλαζουν τα βιωματα σου αλλαζεις και εσυ σαν ανθρωπος οπως αλλαζουν και οι αλλοι.Εγω αυτο που λεω ειναι οτι ναι μεν ειναι παρα πολυ σημαντικοι οι παιδικοι φιλοι αλλα καλο ειναι να ανοιγομαστε και σε καινουργιες εμπειριες και οχι να ριζωνομαστε στο παρελθον.
@comingthrough:Και εγω ετσι νιωθω για τις 2 φιλιες που ειμαστε μακρια.Τις κρατω στην καρδια μου και οταν βρισκομαστε ειναι περιπου σαν να μην περασε μια μερα.Φιλια!
@hfaistiwnas:Να σου πω αυτο συμβαινει σε πολλους και ειδικα σε ανθρωπους που ξεχωριζουν και ζουν σε μικρες πολεις διοτι στις μικρες πολεις συχνα προσαρμοζομαστε στις καταστασεις.Φιλια πολλα!

Αρκούρης είπε...

η καλύτερη μου φίλη μέχρι σήμερα είναι μια κοπέλα που γνώρισα στην πρώτη λυκείου! Γνωριζόμαστε περισσότερο από τη μισή μας ζωή πια. Το πιο υπέροχο μ'αυτήν είναι ότι μπορεί να χαθούμε για βδομάδες λόγω διάφορων ασχολιών, αλλά όταν ξαναβρεθούμε είναι λες και δεν πέρασε λεπτό.

Δε λέω όχι σε καινούριες φιλίες, αλλά νομίζω ότι μια καλή φιλία θέλει χρόνο για να σφυρηλατηθεί και να δυναμώσει, άρα δύσκολα να συγκριθεί με μια παλιότερη.

Ανώνυμος είπε...

Καλωσηρθα και εγω!συγχαρητηρια για το μπλογκ σου!Λοιπον μεγαλο θεμα η φιλια γενικοτερα..εγω προσωπικα εχασα πριν καποιους μηνες δυο φιλες ιδιαιτερα που της θεωρουσα πολυ κοντα μου..ιδιαιτερα με την μια ειμασταν χρονια πολλα μαζι.τεσπα αυτο που θελω να πω πως η ζωη ειναι τελικα πολυ απροβλεπτη και μπορει να ανατραπει απο εκει που δεν το περιμενεις..ετσι λοιπον πιστευω πως πρεπει να εισαι ανοιχτος σε καινουργιες φιλιες και γενικοτερα για αλλαγες στην ζωη σου..εγω αρχιζω και κανω καινουργιες φιλιες και αυτο με χαροποιει ιδιαιτερα.

Ανώνυμος είπε...

Μερικές φορές πρέπει απλά να παίρνεις τα πράγματα όπως έρχονται. Οι φίλοι υπάρχουν γενικώς, δεν είναι η καθημερινή επικοινωνία που σας κάει φίλους. Άνθρωποι έρχονται και φεύγουν από τη ζωή μας, οι φιλίες κτίζονται όμως στο τι μας μένει από αυτούς. Δεν απατάς τους παλιούς σου φίλους αν κα΄νεις καινούριους. Όλοι αλλάζουμε, και όχι παράλληλα, και ο χρόνος μας δείχνει τις εξελίξεις.

Ανώνυμος είπε...

@hfaistiwnas: Ούτε εγώ κράτησα φιλίες από το σχολείο, με εξαίρεση την "κολλητή" μου και αποδείχτηκε μεγάλο λάθος. Δε μου λείπει πλέον όμως κανείς από τους παλιούς μου φίλους γτ δεν έχω κάτι που να με συνδέει με αυτούς..

Keep walking αγαπητέ, είναι εξαιρετικά αναζωογονητικό να γνωρίζεις καινούρια άτομα.

@Teo: Φιλάκια, πολύ ωραίο ποστ! :-*

revqueer είπε...

Πέρα από δύο πολύ στενές φιλες που κάνουμε παρέα χρόνια, τίποτα άλλο ιδιαιτέρως σταθερό!

Principito είπε...

Μεγάλο θέμα και δύσκολο για ανάλυση αγαπητέ μου elementstv. Εγώ πιστεύω ότι όλα είναι ρευστά και ποτέ απόλυτα. Υπάρχουν εκείνες οι φιλίες που κάνεις από μικρός και τις κρατάς και συμφωνώ με τον tovene592 ότι είναι βαθείς και αληθινές, με την προϋπόθεση όμως να είσαι κι εσύ αληθινός, χωρίς να κρύβεις τίποτα (όλοι καταλαβαίνουμε τι εννοώ). Από την άλλη φιλίες γερές πιστεύω ότι μπορούν να υπάρξουν ανάμεσα σε άτομα με κοινά ενδιαφέροντα, κοινούς στόχους και κοινές εμπειρίες. Τίποτε δεν είναι απόλυτο όμως... Το σημαντικό για μένα σε μια φιλία είναι να μπορείς να είσαι ο εαυτός σου, οποιαδήποτε έκφανση του εαυτού σου, οποιαδήποτε στιγμή. Και το ίδιο περιμένω και από τους φίλους μου. Φίλους με τους οποίους θα χαρώ, θα λυπηθώ, θα μαλώσω (και πολύ χοντρά μάλιστα) και μετά θα ξαναγαπηθώ. Φίλους μπροστά στους οποίους θα ξεγυμνώσω τον εαυτό μου, τον καλό και τον κακό. Φιλιά πολλά!

Ανώνυμος είπε...

θα συμφωνησω με τον principito..το θεμα ειναι να νιωθεις πως εισαι ο εαυτος σου με τα ελλατωματα και τα προτερηματα..αυτο ειναι αληθινη φιλια..καλη συνεχεια!

Voltsek είπε...

Με τον κολλητό μου, μας συνδέουν 13 χρόνια φιλίας, γνωριζόμαστε από το δημοτικό κι είμαστε σαν αδέρφια. Σύντομα κι εγώ θα φύγω, αλλά αποκλείεται να χαθούμε. Οι πραγματικές φιλίες πιστεύω δεν κόβονται λόγω απόστασης. Είναι πολύ σημαντικό επίσης να κάνουμε νέες φιλίες και να μην μένουμε μόνο στις παλιές. Με ένα φίλο από τον στρατό είμαστε τόσο κολλητοί όσο με τον άλλον από το δημοτικό, παρόλο που τον γνώρισα μόλις πριν από 2 χρόνια. Δεν έχει μεγάλη σημασία πόσο καιρό ξέρεις κάποιον, αλλά το πόσο ταιριάζετε σαν χαρακτήρες. Ούτε παραγκωνίζεις έναν παλιό φίλο αν κάνεις κάποιον καινούργιο.

Elementstv είπε...

Απο τα σχολια που εχω διαβασει καταλαβαινω οτι οι αποψεις εξαρτωνται απο τις εμπειριες του καθενος πανω σ'αυτο το θεμα.Θα συμφωνησω με ολους και ισως αυτη ειναι η απαντηση οτι η καλη φιλια συνιστανται απο ενα μειγμα χρονικης διαρκειας και εμπειριων αλλα και συμβατοτητας χαρακτηρων.Φιλακια!

Equilibrium είπε...

Καταρχάς να σου πω ότι μου αρέσει πολύ ο τρόπος που αναλύεις τις σκέψεις σου. Σε παρακολουθώ σιωπηρά τον τελευταίο καιρό γιατί καμιά φορά με αφήνεις άφωνο με την ωριμότητα του λόγου σου.

Στο θέμα μας τώρα, θεωρώ ότι πρέπει πάντα να αφήνουμε χώρο στη ζωή μας για νέους φιλους. Εγώ κάποιους παιδικούς φίλους τους έχασα επειδή άλλαξα τόπο διαμονής. Και καμιά φορά το μέσον δεν μπορεί να υποκαταστήσει την αγκαλιά ή το χάδι. Να συνεχίσεις να έχεις ανοιχτούς ορίζοντες καλέ μου!

Elementstv είπε...

@equilibrium:Καλως ηρθες και σε ευχαριστω για τα καλα σου λογια.Η αληθεια ειναι οτι δεν ειμαι τοσο ωριμος οσο φαινεται απλα ηθελα να δημιουργησω μια "ανθολογια" απο σκεψεις μου καθως μεγαλωνω!Πρεπει να σου πω οτι και εγω σε διαβαζω πολυ πριν αρχισω μπλογκ και νομιζω πως σου ειχα αφησει ενα ποστ.Φιλια!

Ανώνυμος είπε...

Koitakse tha xaseis polles filies sti zoi sou afto den einai tipota na to ksereis.Simasia exei na pernas kala me tous filous sou oso pio poly kairo mporeis kai epeidi kapoia stigmi tha papsete na eiste filoi den simainei oti den aksize to kopo....

Ανώνυμος είπε...

Εχω μια κολλητη που ειμαστε απο το γυμνασιο μαζι και η φιλια μας συνεχιζει ακομα και στα 25 χρονια μας!
Σιγουρα περασαμε αρκετα για να φτασουμε ως εδω και θα δοκιμαστει η φιλια μας ακομα αρκετες φορες.
Η φιλια ειναι σημαντικη για καθε ανθρωπο και σιγουρα ο καλος φιλος η φιλη φαινεται στα δυσκολα!
Εχω γνωρισει ατομα για παρεουλα απο chat και απο παρεες που οντως κραταμε επαφες και συναντιομαστε.
Ειναι ωραιο να γνωριζεις και νεα ατομα σαφως να ανταλλαζεις αποψεις,σκεψεις και τα σχετικα.
Να ξερεις οτι ειμαι περηφανη που σ'εχω γνωρισει κ εσενα και την Misparrow.
Ωραιο ποστ!

Ναυτίλος είπε...

Πάρα πολύ ωραίο θέμα, και πάρα πολύ ωραία γραμμένο. Ομολογώ πως με έβαλε σε σκέψεις για τις δικές μου παιδικές φιλίες (δεν υπάρχει σχεδόν καμία πια). Μπράβο.

:-)