110. Γέρος 25 ετών...

     

    Διάβασα σε ένα γκέι φόρουμ, τον προβληματισμό ενός 25χρονου, για το γεγονός πως μεγαλώνει! Φοβάται λοιπόν, πως ο σύντροφος του, ο οποίος ελκύεται περισσότερο από αγόρια 18-23 δεν θα τον θέλει πια ή δεν θα τον βρίσκει όσο ελκυστικό θα τον έβρισκε κτλ. Παράλληλα, διαπιστώνει ήδη τις αλλαγές που επιφέρει το πέρασμα του αδυσώπητου χρόνου στο πρόσωπό του, καθώς και στις αντοχές του.

           Όταν διάβασα το προβληματισμό του νεαρού(?), θύμωσα. Θύμωσα γιατί και γω είμαι 25 και δεν νιώθω σε καμία περίπτωση ότι έχω γεράσει.. Με μια γρήγορη αναζήτηση στο ίντερνετ όμως, διαπίστωσα πως πολλοί 25άρηδες ή που σύντομα θα γίνουν 25, νιώθουν κάτι παρόμοιο. Τι είναι αυτό που κάνει τόσους πολλούς να νιώθουν γέροι στα 25? 

         Νομίζω βασικό ρόλο σε αυτό το φαινόμενο διαδραματίζουν οι απαιτήσεις της κοινωνίας από τους ανθρώπους άνω των 25. Να έχεις βρει δουλειά, να έχεις βρει τι θέλεις να κάνεις, να κινείσαι προς την δημιουργία μιας οικογένειας. Παράλληλα στα 25 και άνω, δεν σου συγχωρούνται λάθη με την ίδια ευκολία που θα σου συγχωρούνταν στα 18 ή στα 20. 

        Θυμήθηκα επίσης, πως και μένα αρκετοί gay φίλοι μου, που είναι τώρα 23 ή 24 φοβούνται την ηλικία των 25. Ένας φίλος μου μάλιστα που είναι 22, εύχεται να φαινόταν 18. Γιατί τέτοιο κόλλημα των γκέι με την ηλικία? 

       Δεν μπορώ να ξέρω. Έχω την αίσθηση όμως, πως η ανασφάλεια αυτή εντοπίζεται περισσότερο στους γκέι που προτιμούν τον παθητικό ρόλο. Και έχω επίσης την αίσθηση ότι η ανασφάλεια αυτή πηγάζει από τα ίδια σεξιστικά στερεότυπα που βασανίζουν χρόνια τώρα και τις γυναίκες . Στερεότυπα που θέτουν ως προϋποθέσεις ελκυστικότητας τα νιάτα, την ομορφιά, την αθωότητα...

       Έρευνες και δημοσκοπήσεις που έχουν γίνει από gay site, επιβεβαιώνουν αυτή τη τάση. Οι ενεργητικοί γκέι, προτιμούν συντρόφους νεότερους από τους ίδιους ενώ οι παθητικοί μεγαλύτερους. Πιστεύω πως καλώς ή κακώς, κάτι τέτοιο ισχύει σε μεγάλο βαθμό. Δεν ξέρω πολλούς 40χρονους που να έχουν πέραση, ενώ το αντίθετο το έχω δει αρκετά, 40χρονους ενεργητικούς-αρρενωπούς, που να θεωρούνται γοητευτικοί και ελκυστικοί. 

       Άρα οι γκέι που προτιμούμε τον παθητικό ρόλο, έχουμε ημερομηνία λήξης? Δεν ξέρω... Από φίλο μου που προς το παρόν προτιμά μόνο τον παθητικό ρόλο και είναι επίσης 25, έχω ακούσει ότι στα 35 θα ήθελε αν είναι εφικτό να το "γυρίσει" στο ενεργητικό, ώστε να εξακολουθεί να παραμένει ενεργός σεξουαλικά. Δεν ξέρω αν κάτι τέτοιο είναι εφικτό, όπως και δεν ξέρω αν είναι απόλυτο το γεγονός πως οι γκέι παθητικοί δεν είναι επιθυμητοί μετά από κάποια ηλικία. Ίσως αν βρεις ένα σύντροφο που σας δένουν και άλλα πράγματα εκτός από το σεξ, κάτι τέτοιο να μην ισχύσει. Ίσως επειδή μεγαλώνεις μαζί με το σύντροφό σου, οι αλλαγές να μην φαίνονται τόσο τρομερές. 

        Δεν έχω τις απαντήσεις. Και ποιος τις έχει  άλλωστε σε τέτοια θέματα. Ο καθένας ζει τη ζωή του, όσο καλύτερα μπορεί, και αυτό που για κάποιον είναι κανόνας, για άλλον είναι η εξαίρεση ή ο ίδιος αποτελεί την εξαίρεση. Πάντως, θεωρώ θλιβερό να αγχωνόμαστε από τα 25 μας για το ότι μεγαλώνουμε. Ναι μεγαλώνουμε, αλλά κερδίζουμε σε εμπειρίες, σε γνώσεις κτλ. Άλλωστε τα 25 πλέον, και λόγο κρίσης, δεν σηματοδοτούν απαραίτητα μια περίοδο ωριμότητας. Πολλοί δυστυχώς λόγω ανεργίας κτλ. εξαρτώμαστε ακόμη από τους γονείς μας και δεν "συμβαδίζουμε" απαραίτητα με τις απαιτήσεις της κοινωνίας για την ηλικία μας. 

        Άσε που ως γκέι, ειδικά αν το δηλώνουμε και δεν κρυβόμαστε, δεν έχουμε και την ασφυκτική μικροαστική πίεση να δημιουργήσουμε οικογένεια, οπότε "κερδίζουμε" αρκετά χρόνια όπου μπορούμε να κάνουμε λάθη, να είμαστε ανώριμοι, να πέφτουμε και να ξανασηκωνόμαστε χωρίς να έχουμε να λογοδοτήσουμε κάπου. Ας το απολαύσουμε λοιπόν....