Αμφισεξουαλικοτητα:Υποκρισια ή αληθεια?

Η αμφισεξουαλικοτητα ειναι παρεξηγημενη και απορριπτεται τοσο απο
τους ετεροφυλους οσο και απο τους ομοφυλοφιλους.Η ΛΟΑΤ κοινοτητα αντι-
μετωπιζει συχνα την αμφισεξουαλικοτητα ως διαφυγη καποιου απο την αλη-
θινη του ταυτοτητα ,η οποια πιστευουν συνηθως οτι ειναι ομοφυλοφιλικη,
και οτι ο αμφισεξουαλικος απλα δεν το παραδεχεται.Κατι παρομοιο πιστευουν
και οι ετεροφυλοι-το να εισαι αμφισεξουαλικος σημαινει οτι εισαι ομοφυλοφιλος.

Παρολο αυτα,οι αμφισεξουαλικοι διατεινονται οτι κατι τετοιο δεν ισχυει.
Επιμενουν οτι εχουν τη δικη τους ταυτοτητα και απο οτι φαινεται,την εχουν.

Για τους περισσοτερους αμφισεξουαλικους,υπαρχουν τουλαχιστον 4 σταδια
μεχρι να αποδεχτουν πληρως το ποιοι ειναι.
1.Συχγυση περι σεξουαλικοτητας...
Οι περισσοτεροι αμφισεξουαλικοι ,ξεκινουν με το να αισθανονται μπερδεμενοι
για την ελξη τους και για τα 2 φυλα,αναρωτωμενοι αν κατι τετοιο μπορει να υφισταται.
Πολλοι περνουν ολοκληρη τη ζωη τους σε αυτο το σταδιο,κρυβοντας τον σεξουαλικο
τους προσανατολισμο,νιωθωντας μονοι τους στη εσωτερικη διαμαχη των ελξεων τους.
Πολλοι αυτοπροσδιοριζονται ειτε ως στρεητ ειτε ως γκει,ωστε να νιωσουν αποδεκτοι
και να καταλαβουν την σεξουαλικοτητα τους.Επειδη τα συναισθηματα τους δεν
υπακουουν σε καμμια απο τις 2 κοινοτητες,νιωθουν εντονη εξωτερικη πιεση να
επιλεξουν μια απο τις 2 πλευρες.Χωρις καθολου προτυπα ή κοινοτητα για αυτους,
οι αμφισεξουαλικοι πρεπει να εχουν ισχυρη αυτοπεποιηθηση και πιστη στην ταυτοτητα
τους ωστε να προχωρησουν στο επομενο σταδιο.
2.Ανακαλυψη της αμφισεξουλικης ταυτοτητας και υιοθετηση της.
Σχεδον ολοι οι αμφισεξουαλικοι,αναγνωριζουν το γεγονος οτι ανακαλυπτοντας την
ταμπελα της αμφισεξουαλικοτητας,μπορεσαν να καταλαβουν και να αποδεχθουν τον
σεξουαλικο προσανατολισμο τους.Για καποιους,οι αρνητικοι χαρακτηρισμοι των
αμφισεξουαλικων ως ανηθικων,νευρωτικων και απιστων ατομων καθως και ως φορεων
του ιου του AIDS(απο τους ομοφυλοφιλους στους ετεροφιλους)τους αποτρεπει απο το
να υιοθετουν τον ορο αμφισεξουαλικοι και να δηλωνουν τις προτιμησεις τους.
3.Διατηρωντας μια σεξουαλικη ταυτοτητα.
Για τους περισσοτερους αμφισεξουαλικους,αυτο το βημα ειναι το πιο δυσκολο.ΔιανοητικαΚ
νιωθουν πολυ καλα ως αμφισεξουαλικοι,αλλα συναισθηματικα αντιμετωπιζουν μια δυσκολια
στο να ζουν στον αληθινο κοσμο ως αμφισεξουαλικοι.Συχνα,επιπληττονται απο οικογενεια
και φιλους,και απορριπτονται απο τους ερωτικους συντροφους τους διοτι ειναι αμφισεξουαλικοι.,
διαπιστωνουν οτι το να διατηρησουν την ταυτοτητα τους απαιτει δυναμη και κουραγιο.
Πολλοι προσπερνουν αυτα τα εμποδια ,δημιουργωντας τις δικες τους κοινοτητες και αναζητωντας
δεκτικους φιλους και συντροφους.
4."Αγκαλιαζοντας" την διαφορετικοτητα.
Οταν εχουν πλεον αποδεκτει την ταυτοτητα τους,προσπαθουν να την κοινοποιουν σε καθε
σημαντικη κοινωνικη εκφανση της ζωης τους.Οπως και οι ομοφυλοφιλοι ετσι και οι αμφισεξουαλικοι
πρεπει να πολεμουν συνεχως για την διασφαλιση των δικαιωματων τους και της αναγνωρισης τους,
οχι σε ενα αλλα σε 2 μετωπα.

Τελος ,ας το εξετασουμε και απο τη δικη μας πλευρα .Οι περισσοτεροι ισως να πιστευουμε οτι δεν
θα ειχαμε προβλημα να ειναι ο συντροφος μας αμφιφυλοφιλος.Πιστευω οτι θα ειχαμε διοτι οπως
με καθε τι το διαφορετικο ετσι και αυτο το αντιμετωπιζουμε με δυσπιστια και επιφυλαξη.Ισως δεν
μπορουμε να κατανοησουμε πως γινεται καποιος να ελκεται και απο τα 2 φυλα.Ακομη ισως πολλοι,
πιστεουμε οτι οι αμφισεξουαλικοι δεν αντιμετωπιζουν διαφορετικα προβληματα απο μας.Αμεσως αμεσως
πεφτουμε στην κατηγορια που περιγραφω στην αρχη ,οτι δηλαδη τους θεωρουμε ενα βημα πριν την ομοφυλοφιλια.
Κατα τη γνωμη μου,θα πρεπει να γινει ενας διαλογος στην κοινωνια οσον αφορα τους ομοφυλοφιλους,οχι ομως
στα πλαισια της ΛΟΑΤ κοινοτητας αλλα μεσα στα πλαισια μιας διαφορετικης σεξουαλικοτητας.Το προβλημα με
την αμφισεξουαλικοτητα ειναι οτι στο μυαλο μας ερχεται σε αντιθεση με την υπαρχουσα κοινωνικη δομη.Και ναι,
ακομη περισσοτερο και απο την ομοφυλοφιλια.Διοτι την αμφισεξουαλικοτητα την εχουμε συνδεσει με την απιστια
και την καλοπεραση...Κατι τετοιο δεν ισχυει....

Oμοφυλοφιλια & Αυτοπεποιθηση!

Ενας χαρακτηρισμος που μας "ακολουθει" εμας τους ομοφυλοφιλους ,ειναι αυτος του "ψωνιου".Και εμεις τον τιμουμε ,με το παραπανω τον χαρακτηρισμο αυτο.Ισως ειναι η γυναικεια ματαιοδοξια που λαμβανει χωρα σε αντρικο σωμα που προκαλει.Ειναι γεγονος παντως οτι οι περισσοτεροι γκει παιρνουν πολυ περισσοτερες ωρες μπροστα στο καθρευτη απο τον αντιστοιχο στρεητ αν και τα μεγεθη τεινουν στο να εξισωθουν.
Οπως ειπα και παραπανω ,οι πιο πολλοι το αποδιδουμε στη γυναικεια ψυχολογια που κουβαλαμε μεσα μας και κατ'επεκτασιν και στη ματαιοδοξια που διακρινει το φυλο αυτο.Αν και δεν θα απορριψω την εξηγηση αυτη ,εγω εχω σκεφτει και ενα αλλο λογο για τον οποιο ειμαστε ψωνια..Η ελλειψη αυτοπεποιηθησης.Ειναι αρκετα γνωστο ,οτι οταν καποιος νιωθει ανασφαλης ,μπορει να επιστρατευσει μια δυναμικη περσονα για να κρυψει την ανασφαλεια του αυτη.
Και θα αναρωτηθει καποιος,"Μα γιατι οι ομοφυλοφιλοι να ειναι περισσοτερο ανασφαλης απο τους ετεροφυλους?"΄.Αν και τιποτα δεν ειναι κανονας,πιστευω οτι η απαντηση βρισκεται στην εφηβεια μας,η οποια διαφερει αρκετα απο των ετεροφυλων.Και αυτο για τους απλουστατους λογους,οτι ειτε ομορφος ειτε ασχημος δεν εχεις τις ευκαιριες να φλερταρεις και να ερωτευτεις με ανταποκριση.Αντιθετως αναγκαζεσαι να καταπιεζεις τα συναισθηματα σου ,να υποκρινεσαι και γενικως να μην ζεις οτι ζει η υπολοιπη ομαδα.
Το αποτελεσμα αυτης της εφηβειας,ειναι μια εσωτερικευμενη ανασφαλεια που μετατρεπεται σε "λανθανουσα" αυτοπεποιθηση.Το δυστυχημα στην ολη υποθεση ειναι οτι οταν τελικα μας δινεται η ευκαιρια να ζησουμε οσα χασαμε,γινομαστε σνομπ και υιοθετουμε μια σταση ντιβας ελπιζοντας οτι ετσι θα μας προσεξουν και θα πεφτουν σαν τα κοτοπουλα στα ποδια μας.Δυστυχως οι περισσοτερες "Ντιβες"καταληγουν απλα μονες τους,μια τραγικη φιγουρα της αλλοτε ακτινοβολουσας προσωπικοτητας τους.
Θα μου πειτε ,"Ειναι κακο να εισαι μονος σου?".Φυσικα και οχι.Συνηθως ομως οταν κανουμε τις ντιβες και τα ψωνια,το κανουμε γιατι αποζητουμε απεγνωσμενα την προσοχη των αλλων ,χωρις ομως να τους επιτρεπουμε να μας πλησιασουν.Στο τελος η πλειοψηφια βαριεται και φευγει.
Την επομενη φορα που θα συναντησετε ενα ψωνιο,που ζητα απεγνωσμενα την προσοχη σας,απλα γυριστε του την πλατη.Αλλωστε εσεις ειστε πολυ καλυτερη σκυλα απο αυτον!!!

Υ.Γ.:Θα ηθελα πολυ την γνωμη σας πανω στο θεμα ειτε ειστε ψωνιο ειτε οχι.Σιγουρα ολοι μας ειμαστε και τα 2 καποιες φορες.
Υ.Γ.2:Ασχετο,ειδα συνεντευξη της Αννας Βισση ,πως κρατιεται τοσο νεα αυτη η γυναικα .Η Μαντονα μπροστα της μοιαζει με εβδομηνταρα...
Υ.Γ.3:Xαμογελατε και λιγο,ολο μες στην καταθλιψη ειστε...

Καλοσύνη:Δύναμη ή αδυναμία?

Αυτο το θεμα μπορει να φανει ανιαρο ή και ασημαντο μιας και εχουμε ταυτισει το σημαντικο και το ενδιαφερον με καταστροφολογιες,ατελειωτα καταθλιπτικα ποιηματα κτλ.Εχετε σκεφθει ποτε οτι νομιζουμε οτι η καταθλιψη ειναι το περιθωριο ενω στην πραγματικοτητα οι χαρουμενοι ανθρωποι ειναι στην πραγματικοτητα οι ξεχωριστοι και σπανιοι?
Επειδη οδευω στο να ξεφυγω απο το θεμα ,επανερχομαι.Ειχα παει στο σουπερ μαρκετ προσφατα και καθως εβγαινα δινω τα ρεστα που περισσεψαν σε μια κοπελια που ζητουσε ελεημοσυνη.Εβγαινε και μια κυρια εκεινη τη στιγμη και βλεποντας την κινηση μου αυτη ,μου λεει "Παλικαρι μου ,μην τους πιστευεις.Ψεματα σου λενε .Οι γυφτοι ειναι πολυ πλουσιοι και ζουνε μες στο χρυσαφι."Η κοπελια δεν μιλησε .Εγω της εξηγησα πως δεν με ενδιαφερει ,απλα νιωθω την αναγκη να βοηθησω.Και αναστεναξε μονολογωντας οτι θα με πιανουν κοτσο στη ζωη μου.
Μετα απο αυτο το σκηνικο αρχισα να σκεφτομαι για την καλοσυνη.Νομιζω οτι οι περισσοτεροι ανθρωποι ,εστω και συνειδητα πιστεουν οτι ειναι καλοι ανθρωποι.Και οταν κανουν κατι που ερχεται σε αντιθεση με τους κανονες ηθικης τους,το δικαιολογουν καπως μες στο μυαλο τους.Αυτο οφειλεται,οσο και περιεργο να ακουγεται,στο αισθημα της επιβιωσης που εχουμε.Για να επιβιωσουμε κουβαλωντας τις επιλογες μας πρεπει να τις δικαιολογουμε.
Ετσι και με την καλοσυνη.Εχουμε παψει να ειμαστε συνειδητα καλοι με τους αλλους και να δειχνουμε καλη διαθεση ,προφασιζομενοι οτι ζουμε σε ενα πολυ σκληρο κοσμο και οτι οποιος ειναι καλος ειναι και αδυναμος ,αρα δεν θα προκοψει..Ειναι γνωστη η φραση "Ο καλος ,καλο δεν εχει..".Ετσι ειτε συνειδητα ειτε υποσυνειδητα εχουμε συνδεσει τον καλο ανθρωπο με τον αγαθο και κουτο ανθρωπο που ολοι τον κανουν οτι θελουν.
Εδω πρεπει να ξεκαθαρισω κατι.Η πιο ευκολη πραξη καλοσυνης κατα τη γνωμη μου ειναι αυτη που απευθυνεται σε ενα ξενο,οπως η πραξη ελεημοσυνης μου που περιγραφω πιο πανω.Το δυσκολο ειναι να φερθεις καλα σε κοντινους ανθρωπους σου.Ναι καλα ακουσατε.Σε μια φιλια ή σχεση ειναι πολυ δυσκολο να φερθουμε καλοσυνατα και χωρις εγωισμο ειδικα οταν ο αλλος δεν μας εχει φερθει καλα.Και αυτο γιατι οσο πιο δυνατη ειναι η σχεση μας με καποιο ατομο τοσο πιο πολυ μας πονα το να μην μας φερεται καλα.
Η πραγματικοτητα ειναι διαφορετικη ομως.Η καλοσυνη δεν ειναι ενδειξη αδυναμιας.Τουναντιων ειναι αισθημα δυναμης και αυτοπεποιηθησης.Και το παραδειγμα το αντλω απο τον ιδιο μου τον εαυτο .Οταν νιωθω καλα με τον εαυτο μου και με τη ζωη μου,δεν βρισκω ποτε λογο να ειμαι κακος με τους αλλους ,απομακρος και δυσπροσιτος.Οταν δεν νιωθω καλα,οτανμε βασανιζουν αμφιβολιες για μενα και για τις πραξεις μου τοτε ειναι που βαζω ενα προσωπειο και κρυβομαι πισω απο αυτο.
Κλεινοντας θελω να πω,οτι το συμπερασμα που μπορω να βγαλω απο αυτες τις σκεψεις ειναι οτι μια πραξη καλοσυνης ειναι 1 φορα καλη για αυτον που την εφαρμοζουμε και 1000 φορες καλη για τον ιδιο μας τον εαυτο..

Τι μπορεί να αλλάξει τι φύση ενός ανθρώπου?

Mπορείτε να απαντήσετε όσοι θέλετε,και ότι θελετε....Οσο πιο πολλοι τοσο το καλυτερο.

Ισοτητα μεσω αφομοιωσης?Ευχαριστω δεν θα παρω!

Με αφορμη τη συγκεντρωση που εγινε εξω απο τη Βουλη και διαφορα δοκιμια που διαβασα για τα δικαιωματα πανω στην ισοτητα με εκαναν να ανακαλυψω μια πτυχη του θεματος αυτου στην οποια δεν ειχα αφιερωσει και πολλη σκεψη..
Αρχισα να παρατηρω οτι οι ανθρωποι εχουν(-εχουμε) μπερδεψει την ισοτητα με την αφομοιωση.Σιγουρα πολλοι θα διαφωνειτε με την προταση αυτη ,αυτη τη στιγμη.Και ομως αν κοιταξουμε τη συμπεριφορα μας ,θα ανακαλυψουμε οτι κατι τετοιο οχι απλα συμβαινει,αλλα πολλες φορες αποτελει το κινητηριο επιχειρημα μας...Αυτο φαινεται στα εξης ακολουθα επιπεδα της ζωης μας και των επιχειρηματων μας ως ομοφυλοφιλοι που διεκδικουν την ισοτητα...

• Τονιζουμε οτι ολοι ανθρωποι ειμαστε και εχουμε τα ιδια δικαιωματα.Προσπαθουμε να τους πεισουμε οτι ειμαστε ιδιοι στην συμπεριφορα και οτι οι κακιασμενες και τραγελαφικες αδερφες τις τηλεορασης ουδεμια σχεση εχουν με την πραγματικοτητα,αντιθετως ακομη και εμεις ντρεπομαστε για αυτες...
• Μεσα στην γκει κοινοτητα εχουμε προσδωσει πολλη μεγαλυτερη αξια σε οτι ειναι straight looking και κατ'επεκτασιν και normal looking.
• Προσπαθουμε να διεκδικησουμε δικαιωματα οπως ο γαμος κτλ τα οποια ειναι καθαρα ετεροκανονικοι θεσμοι που θεσπιστηκαν για την ικανοποιηση αλλων αναγκων.Δεν λεω να μην κυνηγουμε δικαιωματα οπως το συμφωνο συμβιωσης αλλα δεν παυει να ειναι ενα επιχειρημα για το παρον ποστ.
• Αποτινασουμε απο πανω μας,την γκει ταμπελα ,θεωρωντας οτι μας περιοριζει και οτι γκετοποιουμαστε.Αρνουμαστε ή νιωθουμε ενοχικα να συμμετεχουμε στη διαμορφωση μιας ομοφυλοφιλικης κουλτουρας ή στο να ειμαστε κομματι μιας κοινοτητας διαφορετικης αλλα παντα ισης...
• Εχει τυχει να μου πουν,οτι ειναι ασχημο να κανω παρεα μονο με γκει ατομα γιατι δν ειναι καλο να γκετοποιουμαι κτλ ,κατι που το θεωρω απολυτη βλακεια μιας και πολλη στρεητ δεν εχουν γκει φιλους αλλα κανεις δεν φαινεται να πιστευει οτι περιοριζονται.
  

Τα παραπανω επιχειρηματα ειναι λιγα που σκεφτηκα αυτη τη στιγμη..Εστω και υποσυνειδητα ολοι μας εχουμε πεσει και πεφτουμε σε αυτη την παγιδα...Θυμαμαι μικρος που ειχα δει μια παιδικη ταινια ,που για να περασει το θεμα της ισοτητας εβαζε ενα απο τους χαρακτηρες του να λεει οτι πρεπει να κοιταμε αυτα που μας ενωνουν και οχι αυτα που μας χωριζουν.Σιγουρα αυτο ειναι σωστο με την προυποθεση ομως οτι δεν ξεχναμε και καποια στοιχεια της ταυτοτητας μας...
Ισως το λαθος μας ειναι οτι δεν μπορουμε να διαννοηθουμε οτι μπορουμε να ειμαστε ισοι με ανθρωπους που διαφερουν και οτι μονο οταν βρουμε κοινα σημεια μπορουμε να τους εξισωσουμε.Αυτο ειναι μεγα λαθος κατα τη γνωμη μου.
Τελος,εγραφε ενας μπλογκερ στο μπλογκ του οτι σιχαινεται την ιδεα οτι ειμαστε εμεις και αυτοι.Γιατι δεν ειμαστε εμεις και αυτοι...Σιγουρα συμφωνω εν μερει με την αποψη του,αλλα δεν μπορω παρα να θεωρησω οτι πεφτει στο ιδιο λαθος που πεφτουμε ολοι μας,οτι για να ειμαστε ισοι πρεπει να ειμαστε ιδιοι....Sorry but that shouldn't be the case....