Βγαινουνε σιγα σιγα τα αποτελεσματα της εξεταστικης.Χωρις ιδιαιτερη εκπληξη διαπιστωνω οτι ειτε δεν τα περναω ειτε τα περναω στη βαση.Αλλα δεν ειναι αυτο που με ενοχλει.Αυτο που με ενοχλει ειναι οτι αλλοι τα περνανε και μαλιστα με καλους βαθμους.Και ενω θεωρω τον εαυτο μου ατομο που δεν ζηλευει ,ενα μικρο πρασινο τερας ξυπνα μεσα μου και ρουθουνιζει αγρια απο ζηλεια.
Ετσι εγινε και σημερα.Πηγα με μια φιλη μου να δουμε τα αποτελεσματα και ενω εγω κοπηκα με 3 αυτη το περασε με 10.Φυσικα εκεινη τη στιγμη δεν ενιωσα ζηλεια.Αλλα μετα απο καμμια ωρα σκεψεις αρχισαν να με κατακλυζουν.Τι εχει αυτη που δεν εχω εγω?Μηπως ειμαι χαζος?Μηπως δεν αξιζω για τη σχολη και αλλα πολλα.Φυσικα δεν αφησα κανενα τετοιο συναισθημα να ξεφυγει γιατι ξερω τι ασχημο ειναι να σε ζηλευουν.
Και καθως ενιωθα τρομερες τυψεις για αυτα μου τα συναισθηματα ,ειδα και αλλους συμφοιτητες μου που ειναι σε χειροτερη θεση .Και αρχισα να νιωθω καλυτερα αλλα για πολυ λιγο γιατι σιχαινομαι να νιωθω καλυτερα μεσα απο τη δυστυχια των αλλων.Και η μερα προχωρουσε και οι σκεψεις δεν ελεγαν να φυγουν απο το μυαλο μου.
Και μετα συναντησα και εναν αλλο φιλο μου ο οποιος ειχε γραψει εξισου πολυ καλα .....Game Over.Επρεπε να δεχτω οτι καποιο ανθρωποι ειναι απλα καλυτεροι σε καποια πραγματα απο καποιους αλλους.Ετσι πηρα τον εαυτο μου απο το χερι και κοιταζοντας τον ουρανο ευχηθηκα να μπορεσω να βελτιωθω οχι για τους αλλους αλλα για τον εαυτο μου.Οι αλλοι μπορουν να κανουν οτι θελουν αλλα βαθια μεσα μου ξερω οτι δεν χρειαζεται να ζηλευω.Αυτος ειμαι εγω.....Και δεν μπορω να νιωσω ασχημα για αυτο.....
Και ετσι κατεληξα:
Η ζήλεια δεν έχει μόνο την κακή της έννοια, όπως συνήθως νομίζουμε, αλλά επίσης και την καλή της έννοια. Κακή ζήλεια είναι όταν αντιπαθούμε κάποιον λόγω των ευκαιριών, χαρισμάτων, ή ικανοτήτων που έχει. Πίσω από αυτή τη ζήλεια κρύβεται συνήθως το παράπονο “Γιατί αυτός και όχι εγώ;”, μας κάνει δε να συμπεριφερόμαστε με τρόπο ύπουλο, εχθρικό και χαιρέκακο (δηλαδή χαιρόμαστε όταν ο άλλος πάθει κάποιο κακό). Το ακριβέστερο όνομα για αυτή την ζήλεια είναι “φθόνος” και μόνο προβλήματα φέρνει, τόσο σε εμάς όσο και σε αυτόν που φθονούμε.
Υπάρχει όμως και η άλλη ζήλεια, η καλή ζήλεια, όπου η αίσθηση ότι κάποιος άλλος έχει χαρίσματα και ικανότητες μας κάνει και εμάς να αγωνιστούμε με δημιουργικό τρόπο ώστε να τα αποκτήσουμε. Το ακριβέστερο όνομα για αυτή τη ζήλεια είναι “θαυμασμός”, ένας θαυμασμός που οδηγεί στον έμπρακτο ζήλο. Όπου υπάρχει αυτό το αίσθημα του υγιούς θαυμασμού, συνοδεύεται συνήθως από το συναίσθημα της ευγνωμοσύνης προς αυτόν που με το παράδειγμά του μας φανέρωσε ένα καλύτερο τρόπο.
Πχ κακη ζηλεια ειναι οταν καποιος καλη ωρα τα καταφερνει καλυτερα απο σενα στα μαθηματα και εσυ αρχιζεις να κατηγορεις και να διαδιδεις διαφορες δικαιολογιες για το οτι ειναι καλος.Καλη ζηλεια ειναι να παραδεχτεις οτι ειναι οντως καλος και να προσπαθησεις να τα καταφερεις και εσυ.
Ακόμη όμως και όταν πρόκειται για περίπτωση καλής σύγκρισης, πρέπει να τηρούνται κάποια όρια. Δεν είναι όλα τα χαρίσματα για όλους τους ανθρώπους. Άλλοι είναι πιο έξυπνοι, άλλοι πιο κοινωνικοί, άλλοι πιο δυνατοί σωματικά κ.ο.κ. Ναι, ας μιμηθούμε ό,τι αξιέπαινο βλέπουμε σε άλλους, στα μέτρα όμως των δυνατοτήτων της δικής μας φύσης και χωρίς να μας γίνεται αγχος.
Αυτο που προτεινω ειναι να μην ξεχναμε να εκτιμουμε και τον εαυτο μας χωρις αυτο να σημαινει οτι υποτιμουμε τους αλλους.Ετσι ειμαστε εμεις....
8 σχόλια:
Ήσουν πολύ ειλικρινής. Αυτό το ποστ μου άρεσε περισσότερο από όλα τα προηγούμενά σου.
Όσο για τη ζήλεια, όλοι έχουμε ζηλέψει κάποιον άλλο για χαρίσματα που έχει -ή που θεωρούμε ότι έχει- και εμείς όχι.
Το θέμα είναι τελικά όπως είπες κι εσύ, το πώς διαχειρίζεσαι αυτό το συναίσθημα...
Κι ο φθόνος αυτή η κακιά ζήλεια δεν είναι;
Δημιουργική ζήλεια, άμιλλας εκπορευόμενη...
σε χάσαμε, όλα καλά? (από υγεία, για την εξεταστική μας τά'πες!)
Εγώ πιστεύω πως για την εξεταστική δεν είναι θέμα πιο έξυπνου. Είναι θέμα προτεραιοτήτων. Και δεν λέω πως δεν το αξίζουν όσοι περνάνε. Απλά σίγουρα για μένα είναι πολύ πιο σημαντικά άλλα ζητήματα απ' τα μαθήματα. Γι' αυτό και η προτεραιότητα που έχω δώσει σ' αυτά είναι απλά να τα περνάω για να μην μαζεύονται πολλά.
έχω γράψει σχετικό ποστ για τη ζήλεια. μόνο που αφορούσε τη ζήλεια-κίνητρο. αυτή που σου δίνει ώθηση να συνεχίσεις και να προσπαθείς. αυτή είναι πολύ καλή μορφή ζήλειας.
αλλά κι ο φθόνος είναι υπαρκτό συναίσθημα. όχι από τα πιο ευγενή και θέλει σωστή διαχείριση. αλλά συμβαίνει. δεν πρέπει να ντρεπόμαστε για αυτά που νιώθουμε.
Δεν είμαστε όλοι ίδιοι, οπότε και ο καθένας είναι καλός σε διαφορετικά πράγματα. Σε ένα άλλο μάθημα μπορεί η φίλη σου να πάρει χαμηλό βαθμό και εσύ καλύτερο. Όσο για τη ζήλεια... η κακή ζήλεια (equi, νομίζω φθόνος λέγεται) σε γεμίζει αρνητικά συναισθήματα αλλά και σε πεισματώνει, ενώ ή καλή ζήλεια...αλήθεια υπάρχει καλή ζήλεια;
moy aresei poli o tropos poy theteis ta themata pou se apasxoloun kai oi apopseis pou exeis ....oso gia thn exetastiki ligo piesi parapano kai sygkentrwsi thelei gia na ta katafereis ...(koloexetastikes eixa paromoia empeiria alla sto telos ekana katostari)
Η ζήλεια και πολύ χειρότερο ο φθόνος,είναι άχρηστα συναισθήματα,όμως πολύ ανθρώπινα.Προχώρα με τις δικές σου ικανότητες και δυναμεις και μην κοιτάζεις τι κάνουν οι άλλοι αλλά τη δική σου εξέλιξη(φιλική συμβουλή!)
Πιστεύω ότι καλή ζήλεια, κακή ζήλεια, φθόνος, όπως θες πες το, υπάρχει σε όλους μέσα μας.
Και εφόσον υπάρχει πρέπει να την αποδεχτούμε και να πορευόμαστε μαζί της μην αφήνοντας την όμως να παίρνει τον έλεγχο μας.Αλλά το να προσπαθείς να την εξαφανίσεις νομίζω ότι είναι ματαιοπονία.
Δημοσίευση σχολίου