Μοναξιά :Ευχή ή Κατάρα?

Καθομαι μονος μου μπροστα απο μια αδεια οθονη προσπαθωντας να σκεφτω τι να γραψω για το θεμα της μοναξιας.Ενα θεμα χιλιοειπωμενο και που εχει δεχτει παρα πολλες αναλυσεις.Η αληθεια ομως ειναι πως παρολ' αυτα παραμενει ενα επικαιρο θεμα και ισως και ακομη πιο σημαντικο στη σημερινη εποχη.

Μοναξια λοιπον......ολοι εχουμε νιωσει μονοι μας καποιες στιγμες αν οχι τις περισσοτερες.Υπάρχει μεγάλη διάφορα μεταξύ του να περνάς κάποιο χρόνο μόνος σου και του να είσαι μονάχος / η. Στην πρώτη περίπτωση το άτομο επιλέγει να περάσει λίγο χρόνο μακριά από τους άλλους – όλοι μας χρειαζόμαστε περιόδους ηρεμίας και περισυλλογής. Το δικαίωμα να μπορείς να μείνεις μόνος είναι η αρχή κάθε ελευθερίας. Στη δεύτερη περίπτωση το άτομο αισθάνεται ένα αόριστο αίσθημα έλλειψης ικανοποίησης, ότι κάτι δεν παει καλά, ότι υπάρχει ένα μικρό κενό στη ζωή του / της. Η αίσθηση αυτή μπορεί να αφορά κοινωνική ή συναισθηματική μοναξιά.

Η τελευταία αναφέρεται στην απουσία μιας στενής συναισθηματικής σχέσης. Οι επιφανειακές γνωριμίες που θεραπεύουν την κοινωνική μοναξιά, δεν αγγίζουν τη μοναξιά του συναισθηματικού τύπου. Έτσι εξηγείται το γεγονός ότι σε έναν κόσμο γεμάτο κόσμο αισθανόμαστε μόνοι. Μπορεί να γυρνάμε από πάρτι σε πάρτι και να συνεχίζουμε να αισθανόμαστε μόνοι / ες. Συνεπώς, μπορούμε να πούμε ότι ένα άτομο αισθάνεται μοναξιά όταν έχει λιγότερες διαπροσωπικές σχέσεις από όσες θα επιθυμούσε ή όταν αυτές οι σχέσεις δεν είναι τόσο ικανοποιητικές όσο θα ήθελε. Υπάρχει δηλαδή ένα κενό μεταξύ των προσδοκιών του ατόμου και της πραγματικότητας.

Καθώς σκεφτομαι για την μοναξιά αναρωτιεμαι:Είμαστε μόνοι απο επιλογη ή λόγω των καταστάσεων.Και καταλήγω στο γεγονός οτι εκτός αν εχουμε καποιο σοβαρο προβλημα ,δεν υπαρχει λογος να ειμαστε μονοι μας.Το μονο που χρειαζεται ειναι να ανοιξουμε τις καρδιες μας και να εμπιστευτουμε τους γυρω μας .Αλλα για να συμβει αυτο πρεπει πρωτα να εμπιστευτουμε και να αγαπησουμε τον εαυτο μας.Χωρις μια καλη και υγιη σχέση με τον εαυτο μας δεν μπορουμε να περιμενουμε να μας αγαπησουν αλλοι.

Πιστευω οτι πρεπει να προσπαθουμε να επικοινωνουμε με τους ανθρωπους σε πιο προσωπικο επιπεδο και οχι επιφανειακα.Πιστεψτε με υπαρχουν πολλα ατομα γυρω μας που ενω περιβαλλονται απο πολλους "φιλους/ες"δεν εχουν κανενα να εκμυστηρευτουν τα μυστικα τους και τη ζωη τους γενικα..... Ας μην ανταλλασουμε την ποσοτητα για την ποιοτητα...

Εν κατακλειδι θελω να σχολιασω το γεγονος οτι πολλοι ομοφυλοφιλοι αισθανονται μοναξια ζωντας σε ενα κοσμο που δεν τους αποδεχεται.Αυτο που θελω να πω ειναι οτι και παλι ειναι στο χερι μας να αλλαξουμε την κατασταση και να αποτιναξουμε απο πανω μας την ψυχολογια του θυματος που μας διακατεχει στην καθημερινοτητα μας.Και οσο για το φοβο για το αν μαθουν οι αλλοι οτι εισαι gay πιστεψε με ειδικα στην Αθηνα λιγοι εχουν μεγαλο προβλημα .Το πολυ πολυ να απομακρυνθουν κατι που ειναι ακομη καλυτερο γιατι σημαινει οτι δεν αξιζαν την φιλία σου!!!!!!!!

Next:"Κριτική πάνω στην Κριτική:Ελευθερία λόγου ή καμουφλαρισμένη λογοκρισία?"