
Χθες το βραδυ ειδα ενα ονειρο...Ονειρευτηκα οτι ειμαι νεκρος.Μην με ρωτησετε πως γινεται αυτο απλα το ονειρευτηκα.Δεν θυμαμαι πολλα .Θυμαμαι μονο οτι....
ημουν ευτυχισμενος.Οπου και αν ημουν,ημουν χαρουμενος.Σε γαληνη.Ηξερα οτι οσοι σημαινουν κατι για μενα,ηταν καλα.Το ηξερα.
Ο χρονος δεν σημαινε κατι ,τιποτα δεν ειχε μορφη αλλα και παλι εγω ημουν.Και ενιωθα ζεστασια και αγαπη.
Ειχα τελειωσει.Ημουν ολοκληρωμενος.Δεν καταλαβαινω απο θεολογια ,απο διαστασεις κτλ.Αλλα νομιζω πως ημουν στον παραδεισο.
Και τωρα δεν ειμαι...Μολις ξυπνησα ενιωσα να αποτραβιεμαι απο κει.
Ολα εδω ειναι σκληρα,και εκτυφλωτικα και βιαια.Οσα νιωθω ,οσα ακουμπω,αυτο ειναι η Κολαση.Ακομη και το να περνω απο τη μια στιγμη στην αλλη ,λεπτο προς λεπτο,μερα με την μερα,γνωριζοντας τι εχασα.......
Το πιο σκληρο πραγμα στον κοσμο,ειναι να ζεις σ'αυτον....