Αυτο το θεμα μπορει να φανει ανιαρο ή και ασημαντο μιας και εχουμε ταυτισει το σημαντικο και το ενδιαφερον με καταστροφολογιες,ατελειωτα καταθλιπτικα ποιηματα κτλ.Εχετε σκεφθει ποτε οτι νομιζουμε οτι η καταθλιψη ειναι το περιθωριο ενω στην πραγματικοτητα οι χαρουμενοι ανθρωποι ειναι στην πραγματικοτητα οι ξεχωριστοι και σπανιοι?
Επειδη οδευω στο να ξεφυγω απο το θεμα ,επανερχομαι.Ειχα παει στο σουπερ μαρκετ προσφατα και καθως εβγαινα δινω τα ρεστα που περισσεψαν σε μια κοπελια που ζητουσε ελεημοσυνη.Εβγαινε και μια κυρια εκεινη τη στιγμη και βλεποντας την κινηση μου αυτη ,μου λεει "Παλικαρι μου ,μην τους πιστευεις.Ψεματα σου λενε .Οι γυφτοι ειναι πολυ πλουσιοι και ζουνε μες στο χρυσαφι."Η κοπελια δεν μιλησε .Εγω της εξηγησα πως δεν με ενδιαφερει ,απλα νιωθω την αναγκη να βοηθησω.Και αναστεναξε μονολογωντας οτι θα με πιανουν κοτσο στη ζωη μου.
Μετα απο αυτο το σκηνικο αρχισα να σκεφτομαι για την καλοσυνη.Νομιζω οτι οι περισσοτεροι ανθρωποι ,εστω και συνειδητα πιστεουν οτι ειναι καλοι ανθρωποι.Και οταν κανουν κατι που ερχεται σε αντιθεση με τους κανονες ηθικης τους,το δικαιολογουν καπως μες στο μυαλο τους.Αυτο οφειλεται,οσο και περιεργο να ακουγεται,στο αισθημα της επιβιωσης που εχουμε.Για να επιβιωσουμε κουβαλωντας τις επιλογες μας πρεπει να τις δικαιολογουμε.
Ετσι και με την καλοσυνη.Εχουμε παψει να ειμαστε συνειδητα καλοι με τους αλλους και να δειχνουμε καλη διαθεση ,προφασιζομενοι οτι ζουμε σε ενα πολυ σκληρο κοσμο και οτι οποιος ειναι καλος ειναι και αδυναμος ,αρα δεν θα προκοψει..Ειναι γνωστη η φραση "Ο καλος ,καλο δεν εχει..".Ετσι ειτε συνειδητα ειτε υποσυνειδητα εχουμε συνδεσει τον καλο ανθρωπο με τον αγαθο και κουτο ανθρωπο που ολοι τον κανουν οτι θελουν.
Εδω πρεπει να ξεκαθαρισω κατι.Η πιο ευκολη πραξη καλοσυνης κατα τη γνωμη μου ειναι αυτη που απευθυνεται σε ενα ξενο,οπως η πραξη ελεημοσυνης μου που περιγραφω πιο πανω.Το δυσκολο ειναι να φερθεις καλα σε κοντινους ανθρωπους σου.Ναι καλα ακουσατε.Σε μια φιλια ή σχεση ειναι πολυ δυσκολο να φερθουμε καλοσυνατα και χωρις εγωισμο ειδικα οταν ο αλλος δεν μας εχει φερθει καλα.Και αυτο γιατι οσο πιο δυνατη ειναι η σχεση μας με καποιο ατομο τοσο πιο πολυ μας πονα το να μην μας φερεται καλα.
Η πραγματικοτητα ειναι διαφορετικη ομως.Η καλοσυνη δεν ειναι ενδειξη αδυναμιας.Τουναντιων ειναι αισθημα δυναμης και αυτοπεποιηθησης.Και το παραδειγμα το αντλω απο τον ιδιο μου τον εαυτο .Οταν νιωθω καλα με τον εαυτο μου και με τη ζωη μου,δεν βρισκω ποτε λογο να ειμαι κακος με τους αλλους ,απομακρος και δυσπροσιτος.Οταν δεν νιωθω καλα,οτανμε βασανιζουν αμφιβολιες για μενα και για τις πραξεις μου τοτε ειναι που βαζω ενα προσωπειο και κρυβομαι πισω απο αυτο.
Κλεινοντας θελω να πω,οτι το συμπερασμα που μπορω να βγαλω απο αυτες τις σκεψεις ειναι οτι μια πραξη καλοσυνης ειναι 1 φορα καλη για αυτον που την εφαρμοζουμε και 1000 φορες καλη για τον ιδιο μας τον εαυτο..
17 σχόλια:
ειναι πολυ σωστα ολα αυτα που λες , πραξε οπως νοιωθεις εσυ καλα και ασε τον κοσμο να λεει .
Βασικα δεν μου αρεσει οταν μου κανετε σχολια του στυλ συνεχισε ετσι κτλ .Δεν ειμαι αχαριστος απλα με ενδιαφερει περισσοτερο να μου πειτε την δικη σας αποψη...
Καλησπέρα!
Είναι γεγονός ότι κάποιοι που ζητούν ελεημοσύνη όντως δεν την χρειάζονται.
Το ότι μπορεί να είναι κάποιος καλός δεν σημαίνει ότι είναι και χαζός. Πολλές φορές όμως η καλοσύνη συνοδεύεται με την αφέλια.. εκεί είναι πιο δύσκολα τα πράγματα, γιατί όντως μπορεί να πιαστείς κότσο.. και δεν είναι ότι καλύτερο. Όπως και αν έχει όμως.. μαθαίνει από τα λάθη και γίνεσαι πιο προσεκτικός..
well said!
τον τελευταιο καιρο εχει αυξηθει η ζητιανια , βλεπω πολυ κοσμο οχι μονο στο κεντρο αλλα και στο παγκρατι που μενω , καποιες φορες δινω , λιγες βασικα , αλλα το κανω γιατι ετσι το θελω τη συγκεκριμενη στιγμη , το γιατι ο καθενας ζητιανευει δεν το ξερω , καποιοι εχουν πραγματικη αναγκη , και σε καποιους εχει γινει συνηθεια , αλλα εχω σταματησει να το σκεφτομαι .
δεν μπορώ παρά να μη συμφωνήσω με τις παραμέτρους που θέτεις.
ο άνθρωπος είναι εγωιστικό ον. ακόμη και την ελεημοσύνη την κάνουμε όπως σωστά αναφέρεις για να νιώσουμε εμείς καλύτερα. ιδιοτέλεια χαρακτηρίζει σχεδόν όλες μας τις πράξεις. προσδοκούμε ένα μικρό ή μεγάλο όφελος.
ο μόνος τρόπος να νικήσεις την ιδιοτέλεια αυτή των πράξεων είναι ο έρωτας, η αγάπη. να νικήσεις δηλαδή τον εγωισμό σου και να γίνει το εγώ εμείς.
την καλοσύνη σου οι απέξω μπορεί και να τη βλέπουν ως αδυναμία δική σου. όμως εφόσον ξέρεις ότι αυτό το καλό που κάνεις σου δίνει δύναμη εσένα ψιλοχέστηκες κιόλας
"Το δυσκολο ειναι να φερθεις καλα σε κοντινους ανθρωπους σου.Ναι καλα ακουσατε.Σε μια φιλια ή σχεση ειναι πολυ δυσκολο να φερθουμε καλοσυνατα και χωρις εγωισμο ειδικα οταν ο αλλος δεν μας εχει φερθει καλα.Και αυτο γιατι οσο πιο δυνατη ειναι η σχεση μας με καποιο ατομο τοσο πιο πολυ μας πονα το να μην μας φερεται καλα."
Αυτή είναι η ουσία για μένα. Πρόσφατα το εζησα αυτό που γράφεις, προσπαθώντας να φερθώ σε έναν αγαπημένο μου άνθρωπο όσο πιο καλά μπορούσα ακόμα κι αν αυτός μου φερόταν.... ας μη βάλω καμία λέξη...
@tovene:Εχεις δικιο,αλλα δεν μιλω ακριβως για αλτρουιστικη καλοσυνη.Πιστευω οτι μπορεις να κανεις το καλο ,και ας υπαρχει και λιγο εγωισμος.Εστιασατε πολυ στο θεμα της ελεημοσυνης και ηταν μια απλη παραθεση για το θεμα.Τελος παντων,δεν νομιζω οτι ουτε καν ο ερωτας μας κανει αλτρουιστες ,γιατι και παλι τις δικες μας αναγκες ικανοποιουμε.Αυτο που βλεπω ομως,ειναι οτι ειναι τοσο ριζωμενη μεσα μας η εννοια της αδυναμης=καλοσυνης που προσπαθουμε παντα να την δαιμονοποιησουμε.Το γραφω κιολας οτι ο εγωισμος μας μας κανει να λεμε διαφορες δικαιολογιες οταν οι πραξεις μας δεν συμβαδιζουν με την ηθικη μας...
@Kostas:Ακριβως, αλλα εδω ειναι το κρισιμο σημειο,να μη νιωσεις οτι σε εκμεταλλευονται επειδη εκανες το καλο και καποιος το εκμεταλλευτηκε.Δεν λεω να εισαι θυμα.Απλα να μην χανεις και την θεληση να κανεις το καλο...
Τελος να πω οτι σιγουρα οι περισσοτερες πραξεις καλωσυνης εχουν και αυτες εγωισμο,αλλα εκει ειναι το θεμα.Να προσπαθουμε να καταλαβουμε ποτε ο εγωισμος μας ,μας υπερνικα ,και να τον πολεμουμε οσο γινεται..
Φάση έχουν και αυτοί που νομίζουν ότι είναι καλοί. Δεν ξέρουν γιατί, αλλά υποστηρίζουν ότι είναι καλοί... επειδή έτσι νιώθουν καλύτερα. Μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι...
Αυτό που έχω και μου αρέσει, είναι το ότι αναγνωρίζω πότε γίνομαι κακός, πότε σκληρός, πότε απαθής...
Συμφωνω ,σιγουρα κανεις δεν ειναι μονο καλος ή μονο κακος.Εγω ομως εστιαζω στο οτι θεωρουμε οτι καποιος ο οποιος υποχωρει η δε φωναζει οτι ειναι μαλθακος και χαζουλης.Κατι που ειναι λαθος..Απο κει και περα εχεις δικιο.
i kalosini vgainei apo mesa mas...tin exeis or de tin exeis...
ego distixos sinado ka8imerina olo kai perissotera gaidouria pou kalosini oute pou xeroun ti paei na pei...ase pou pisteuo oti oi perissoteroi oti kanoun to kanoun gia na fanoun kai oxi giati to nio8oun...kalispera
καλα αν δεν ησουν gay θα στην επεφτα
Αν αλλαξεις sτην φραση τη λεξη gay με τη λεξη straight παιρνεις αυτο που λεει και γω στα μισα αγορα της σχολης μου(που by the way einai oloi theoi,με ελαχιστων εξαιρεσεων...)
Aπο την άλλη πλευρά υπάρχουν και τα άτομα που είναι καλοσυνάτοι για υποσυνείδητα εγωιστικούς λόγους... όπως είπες, "μια πραξη καλοσυνης ειναι 1 φορα καλη για αυτον που την εφαρμοζουμε και 1000 φορες καλη για τον ιδιο μας τον εαυτο" και αυτό πολλοί το γνωρίζουν και προσπαθούν να είναι καλοί απέναντι στον άλλον όχι επειδή είναι το σωστό, αλλά επειδή τους αρέσει η αυτοεπιβεβαίωση που δίνουν στον εαυτό τους με μια τέτοια πράξη ή επειδή τρέμουν στην ιδέα οτι οι γυρω τους θα έχουν γι αυτούς οποιαδήποτε γνώμη πέρα απο την καλύτερη...
Ναι αλλα να σου πω κατι?Καλυτερα να κανουμε πραξεις καλοσυνης εστω και με εγωιστικους σκοπους παρα να μην τις κανουμε καθολου,διοτι και τοτε παλι τον εγωισμο μας τρεφουμε με την εξης σκεψη:"Εγω τουλαχιστον δεν υποκρινομαι κτλ κτλ".
Τι να πω κι εγω που ειμαι μια Αγια?
Το να εχει κανεις καλοσυνη ειναι υποκειμενικο.
Ειναι αντιδραση η καλοσυνη.
Χελλοοοοου, ειχει απολυτο δικοι ο η μανταμ που στο πε.
Οι γυφτοι δεν ειναι τοσο κακομοιριασμενοι λογω φτωχιας, ειναι τροπος ζωης τους και δεν τους νοιαζει. Επισης δεν ξερω εαν οι συγκεκριμενοι ηταν απο τους πολυ πλουσιους της φυλης η οχι, αυτο που εχω να σου πω εγω περι ελεημοσυνης, οποιοσδηποτε ειναι ικανος να κατσει τοσες ωρες με οποιεσδηποτε καιρικες συνθηκες, σημαινει οτι μπορει να βρει και δουλεια (που φυσικα θα εχει και καλυτερες συνθηκες). Επισης αναλογισου οτι ολοι αυτοι που ρεπουν στην επαιτεια μεσα σε ενα 8ωρο έχουν καθαρισει 30-40 ευρω ανετα (που ειναι το μεροκαματο ενος εργαζομενου)
Περι χαρας και ευτυχιας.
Να ξερεις οτι ειναι διαφορετικες εννοιες. Η ευτυχια ειναι δυσκολο να βρεθει, δε θα μπορεσω να πω κατι γιατι εγω προσωπικα δεν την εχω βρει.
Η χαρα ειναι προσκαιρη, εντονη και μπορει να προελθει αποτιδηποτε (ιδιαιτερως απο υλικα αγαθα)
εκει εγκειται η διαφορα τους.
Οσο για το ποσους ευτυχισμενους ξερω... ειναι μονο οι ανθρωποι των πρηγ. γενεων οπως οι γονεις μου, τοτε που η ζωη τους ηταν λιγοτερο περιπλοκη και ηταν σιγουροι για το μελλον που μολις στρωνοταν μπροστα τους, τοτε δεν εξελισσονταν τα παντα με ραγδαιους ρυθμους. Οσο για χαρουμενους ανθρωπους, υπαρχουν και ειναι και αρκετοι, αλλα ειναι χαροθμενοι επειδη ζουν μεσα στην αγνοια ή απλούστατα επειδη ΔΕΝ μπορουν να κατανοήσουν Ολα οσα συμβαίνουν γύρω τους. Ζουν αλλού...
Ναι αν η αγνοια ηταν συνειδητη επιλογη, εκει θα ηθελα να ζω κι εγω. Μαζι τους.
Οσο για την καλωσυνη... δεν ειναι καποια αρετη η οποια θα πρεπει να διδεται απλοχερα, αν εισαι μονιμα καλωσυνατος, χωρις να μετρας τις παραμετρους και για ποιονλογο θες πραγματικα να εισαι καλωσυνατος στον ανθρωπο που εχεις απεναντι σου, τοτε λεγεσαι αγαθος, και στο τελος καταληγεις και μαλακακος γιατι σιγουρα καποιος θα βρεθει να σε εκμεταλευτει.
Η καλωσυνη δεν ειναι καποια αλτρουιστικη πραξη στην οποια πρεπει να εχεις μονιμα On. Αν ετσι πραττεις τοτε ναι ειναι αδυναμια.
Καλος με τους καλους
Χειροτερος με τους κακους.
Δημοσίευση σχολίου