Άναψε ένα τσιγάρο,ρούφηξε μια τζούρα και άφησε το καπνό να θολώσει το μυαλό του.Κοίταξε τους 2 φίλους του και τα αγόρια τους...Συζητούσαν δυνατά γύρω απο το τραπέζι.Φαίνοταν ενθουσιασμένοι.Και γιατί να μην ήταν άλλωστε.Επιτέλους είχε εγκριθει ο νομος περι υιοθεσιας παιδιων απο γκει ζευγαρια στην Ελλαδα.Τεσσερα μολις χρονια μετα την θεσμικη κατοχυρωση των γκει γαμων,η ισοτητα φανταζε πιο κοντα απο ποτέ.Η κοινωνια βεβαια ηθελε ακομη τον χρονο της,αλλα που θα πηγαινε θα αλλαζε και αυτη.
Δεν συμμετειχε στις συζητησεις τους σχεδον ποτε πλεον.Και γιατι να το κανει .Ο ιδιος ουτε καν σταθερο γκομενο δεν ειχε.Δεν εβρισκε αυτον τον ενα ,τον πριγκηπα του παραμυθιου,που θα τον οδηγουσε στην ευτυχια.Το μυαλο του “ετρεξε”στο παρελθον.Θυμηθηκε τοτε,πριν 15 ολοκληρα χρονια οταν πρωτοπατησε το ποδι του στην Αθηνα.Ενα τρομαγμενο επαρχιωτοπουλο.Στη σχολη γνωρισε τον Νικο ,τον 1ο κολλητο του.Σχεδον αμεσως δεσανε και πολυ γρηγορα ομολογησαν τις σεξουαλικες τους προτιμησεις.Προσπαθησαν να τα βρουνε στο ερωτικο αλλα δεν τους βγηκε οποτε παρεμειναν φιλοι.Δεν πατησαν σχεδον καθολου στο 1ο ετος της σχολης.Ηταν απασχολημενοι με το να γνωρισουν την γκει ζωη.Σε μια απο τις εξορμησεις τους γνωρισαν τον Νοτη.Ο Νικος του ζητησε φωτια ,και γρηγορα οι 2 τους κατεληξαν στο κρεβατι.Αλλα ουτε και σε αυτους υπηρξε τρομερη ερωτικη χημεια.Αλλα διαπιστωσαν οτι ως φιλοι ταιριαζαν αψογα...Ετσι δεσανε.Τρια συνομηλικα αγορια διαφορετικα μεταξυ τους που δενανε ομως τοσο αρμονικα.
Εγιναν αχωριστοι.Ποσες φορες ηταν ο ενας εκει για τον αλλο.Ολα μαζι τα εκαναν.Μαζι στις εξορμησεις,μαζι στις αποκαλυψεις στους γονεις και στους συμφοιτητες.Μαζι στις διακοπες καθως και στον γκει ακτιβισμο.Ηταν απο τα πιο ενεργα μελη της κοινοτητας.Οταν κατοχυρωθηκε πλεον απολυτα ο γκει γαμος στην Ελλαδα ηταν μια στιγμη οροσημο για αυτους οχι μονο ως γκει αλλα και ως παρεα.Μαζι ειχαν στηριξει τον αγωνα για τα δικαιωματα με σημαντικη συνεισφορα σε αυτον.Ειχαν θυσιασει πολλα οποτε αυτο σημαινε κατι παραπανω.Συλλογιστηκε τις αμετρητες ερωτικες απογοητευσεις τους,και τη ζεστασια που ενιωθαν οταν βρισκονταν και οι 3 τους.Ενιωθαν ανικητοι και αχωριστοι.Μεχρι που...
Ο Νοτης ηταν ο εξαλλος της παρεας.Καθε βραδυ και με διαφορετικο γκομενο.Ειχε τρομερη αυτοπεποιηθηση και γιατι οχι αλλωστε?Ηταν ομορφος και το γνωριζε.Ειχε τη καταπληκτικη ικανοτητα να ειναι καλος σε ολα χωρις εμφανη κοπο και προσπαθεια.Δεν χρωστουσε ποτε μαθηματα και καθε βραδυ ξενυχτουσε στο γκαζι.Δυο φορες ειχε μαλωσει με τον Νοτη.Και οι 2 φορες οφειλοταν στη συνηθεια του Νοτη να κοιμαται με τους πρωην των φιλων του.Τον ειχε συγχωρεσει ομως γιατι ηταν καλος φιλος και αληθινο στηριγμα εκει που χρειαζοταν .Σαν χθες του φαινεται που ο Νοτης τους γνωρισε τον Γιαννη..ασχετα αν εχουν περασει 5 χρονια.Αυτος και ο Νικος εμειναν αφωνοι.Δεν τους ειχε γνωρισει ποτε γκομενο πριν.Ηξεραν οτι ηταν κατι σημαντικο.Και ηταν.Παρατηρησε με ποση λατρεια κοιτουσε ο Γιαννης τον Νοτη.Φαινοταν πραγματικα ευτυχισμενοι....
Ο Νικος ηταν το ακριβως αντιθετο του Νοτη.Ρομαντικος ,ευαισθητος συνεσταλμενος.Εψαχνε παντα τον εκλεκτο της καρδιας του .Τον ενα και μοναδικο ,αυτον στον οποιο θα εδινε και θα επενδυε τα παντα.Χαμογελασε ....σκεφτηκε ποσες φορες ειχε πιαστει κοροιδο.Αλλα το καλο με το Νικο ηταν οτι δεν απογοητευοταν ποτε.Ηλπιζε οτι καποια μερα θα βρει αυτον που ψαχνει.Η γνωριμια του Νικου με τον Βασιλη εγινε σε ενα καραβι που ταξιδευε απο Κρητη για Αθηνα.Η Κρητη ηταν η πατριδα του Νικου.Ειχε παει να δει τους γονεις του και επεστρεφε στην Αθηνα.Το καραβι ηταν γεματο οποτε ο Νικος βρηκε ενα αδειο διαδρομο και καθισε πανω στην βαλιτσα του.Μετα απο λιγο ηρθε και ο Βασιλης που εψαχνε επισης ενα χωρο να κοιμηθει.Η μια κουβεντα εφερε την αλλη ,και για τις επομενες 8 με 9 ωρες συζητουσαν ασταματητα.Ε μετα απο αυτο ολα πηραν το δρομο τους.Τεσσερα χρονια τωρα δεν εχουν χωρισει ουτε λεπτο....
Τεσσερα χρονια....σκεφτηκε.Η μεγαλυτερη σχεση του ηταν 8 μηνες.Εδω και 2 χρονια δεν ειχε κανει σχεση....Αρκουνταν στα πηδηματα της μιας βραδιας....
“Εεεε που ταξιδευεις εσυ?”,τον ρωτησε γελωντας ο Νοτης.
“Πουθενα μωρε κατι σκεφτομουν..”αποκριθηκε.
“Βλεπεις αυτη τη καρέκλα?”,του φωναξε ο Βασιλης δειχνοντας μια εκτη αδεια καρεκλα στο τραπεζι.”Την εχουμε για το χζικο σου αγορι .Αντε πολυ καιρο εμεινες μονος.Τι περιμενεις?Αν πατησεις τα 40 σκουραινουν τα πραγματα...”
Γελασε συγκαταβατικα.”Κι αν δεν βρω ποτε καποιον για μενα,η δεν θελω να βρω???¨,τους ρωτησε.
“Ε ολο και καποιον θα βρεις,δεν μπορει.Ριξε και συ λιγο τις απαιτησεις σου και κατι θα γινει!!”,αποκριθηκε ο Νικος.
“Οσο για το αν δεν θελεις να βρεις,ας τα κουφια..Ολοι θελουν καποιον διπλα τους...Ειδικα τωρα που μπορεις να κατοχυρωσεις τη σχεση σου και να χεις παιδια γιατι να θελεις να μεινεις μονο σου?”,συμπληρωσε ο Γιαννης.
Τους κοιταξε χαμογελωντας.Αποκριθηκε οτι ειναι κουρασμενος και επρεπε να φυγει.Χαιρετηθηκανε και εγκατελειψε την παρεα τους.Βγαινοντας απο το σπιτι,τον χτυπησε το τσουχτερο κρυο του Γεναρη..Καθως περπατουσε στους ερημους δρομους της Αθηνας ,διαπιστωσε οτι δεν γνωριζε πλεον τον Νικο και τον Νοτη που αγαπησε.Ηταν διαφορετικα ατομα.Ειχαν κανει οικογενειες,σε ,λιγο καιρο θα αποκτουσαν παιδια.Δεν ταιριαζε μαζι τους.Αν και εκαναν συγκινητικες προσπαθειες να τον ενταξουν στις ζωες τους,γινοταν πλεον εμφανες,οτι ουτε εκεινοι τον ηθελαν πραγματικα.Απλα εμεναν προσκολλημενοι στο απολιθωμα μιας δυνατης φιλιας...
Θυμηθηκε και τον εαυτο του.Ο ιδιος ηταν ο εξισσοροπηστης των προσωπικοτητων του Νικου και του Νοτη.Ουτε υπερβολικα ονειροπολος αλλα ουτε και αδιστακτος κυνικος.Ονειρευοταν μια παντοτινη σχεση αλλα απολαμβανε και τις εφημερες που του παρουσιαζοταν.Τα τελευταια χρονια ομως κατι τον εμποδιζε απο το να κρατησει μια σταθερη σχεση...Δεν ελλειπαν οι ευκαιριες.Τουναντιων ειχε πολλες και ενδιαφερουσες προτασεις.
Και τοτε το συνειδητοποιησε...Ισως απλα καποιοι ανθρωποι δεν ειναι για σχεσεις.Ισως ειναι καλυτερο για αυτους να τρεχουν ελευθεροι ,με διαφορετικοι ταχυτητα απο τους αλλους...Διεσχισε τον δρομο,σχεδον χοροπηδωντας.Ενιωθε τοσο αναλαφρος.Αποψε θα πηγαινε Γκαζι.Αν και πλεον οι ηλικιες σπανια ξεπερνουσαν τα 27-28,αφου μεχρι τοτε ειχαν παντρευτει,δεν τον πειραζεΝαι μπορει να εμενε μονος του,μπορει να μην εβρισκε ποτε το αλλο του μισο.Αλλα δεν μπορει να νιωσει ασχημα γιαυτο...Μπορει να μην ειχε συντροφο ,να μην εκανε σχεδια για παιδια,βαφτισεις κτλ αλλα εκεινο το βραδυ εκανε το καλυτερο σεξ της ζωης του....
20 σχόλια:
καλά το τελείωμα με το σεξ θεικό! επίσης, τώρα εξηγούνται όλα! εγώ πάω στην κρήτη με αεροπλάνο, γιαυτό δεν έχω γνωρίσει ακόμα τον έρωτα... την επόμενη φορά με μαούνα!
και σοβαρά τώρα, έπειτα από μεγάλη ενδοσκόπηση έχω συνειδητοποιήσει πως όντως μετά από κάποια χρόνια, ίσως είμαι μόνος, παρόλα αυτά για κάποιο λόγο δε με θλίβει...
Αυτο ειναι το νοημα.Να μην νιωθουμε ασχημα με τη ζωη μας ,οποια και αν ειναι αυτη.Παντως ναι μαλλον με ψαροβαρκα επεστρεψε την επομενη φορα...
xexe Δεν περίμενα αυτό το τέλος, αλλά ήταν καλό! Ο καθένας φτιάχτηκε για κάτι διαφορετικό...
Το θέμα είναι να μην συμβιβαστείς με κάτι που δεν θές..
γλυκόπικρο.
μερικοί άνθρωποι είναι φτιαγμένοι να είναι μόνοι. νομίζω ανήκω σε αυτούς.
αλλά η αυτοαναίρεση και η ανατροπή έχει γίνει ζητούμενό μου
Όντως γλυκόπικρο... Χαίρομαι που προσπαθείς να δώσεις μια πιο βολική οπτική, αλλά η αλήθεια είναι ότι οι περισσότεροι δεν το βλέπουν έτσι... Και δυστυχώς όχι άδικα... Μακάρι να ήταν όλοι ευχαριστημένοι, με την εξέλιξή τους, αλλά...
Ακριβως ομως αυτο ειναι το νοημα.Το να εισαι γκει συνδεθηκε καλως ή κακως με την σεξουαλικη ελευθερια...Μεσα απο την ιστορια ηθελα να δειξω την ταση που επικρατει να οδευουμε ολο και σε πιο συντηρητικες κοινωνικες οδους.Εκτος απο αυτο ομως,πολλες φορες σε ανθρωπους που εχουν βρει μια σχεση τους φαινεται αδιανοητο να μη θες σχεση.Τελος απλα ηθελα αυτη η ιστορια να μην ειναι τοσο απαισιοδοξη οσο η προηγουμενη.Σιγα σιγα θα εντασω και αλλες ιστοριες ,για να πω καποια θεματα που εχει σκοπο να πει αυτο το blog.Φιλια
Μου άρεσε το τέλος της ιστορίας. Νομίζω ότι αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς με τον εαυτό μας δεν πρέπει να ακολουθούμε ένα συγκεκριμένο μοντέλο σχέσης που δεν ανταποκρίνεται στις πραγματικές επιθυμίες κι ανάγκες μας επειδή υποτίθεται ότι εκφράζει την πλειοψηφία. Ξέρω βέβαια ότι στην Ελλάδα η πίεση που δέχονται όσοι παρεκλίνουν από την εκάστοτε νόρμα (είτε είναι ομοφυλόφιλοι, είτε είναι ετεροφυλόφιλοι)κουράζει, δημιουργεί αμφιβολίες και τελικά μας αποτρέπει από το να είμαστε αυθεντικοί.
Ναι αλλα ειναι πολλες φορες δυσκολο να επιλεξεις αναμεσα στο να εισαι ειλικρινης και στο να παρασυρθεις απο το ρευμα...Γιαυτο παντα ξεχωριζουμε τους ανθρωπους που ξεφευγουν απο το ρευμα,διοτι καπου εκει αναζητουμε τον εαυτο μας...
Ωραίο ποστ.Ταυτίζομαι σε πολλά με τον , ας πούμε, πρωταγωνιστή της ιστορίας. Αυτό το "κάποιοι δεν είναι για σχέση" το έχω σκεφτεί πολλές φορές για τον εαυτό μου και έχω συνηθίσει στην ιδέα.Από την άλλη, όμως δεν είναι λίγο "μεταφυσικό" αυτό΄, ότι δηλ. κάποιος από την ίδια του τη φύση δεν είναι για σχέση?(όπως βέβαια και το άλλο:"για όλους υπάρχει κάποιος εκεί έξω".Ποιός το λεει αυτο?Μπορεί και να μην υπάρχει κανένας ή μπορεί ποτέ να μην συναντηθούμε).Ποιοί λόγοι πιστευεις πως κάνουν κάποιον "ανεπίδεκτο σχέσεως"?
Δεν πιστευω οτι καποιοι ειναι γεννημενοι για σχεση και καποιοι οχι,(αν και το γονιδιο της απιστιας τεινει να μας πεισει για το αντιθετο...), ουσιαστικα ο πρωταγωνιστης συνειδητοποιει οτι ισως να μην ειναι αυτο που θελει τελικα ,το να κανει σχεσεις.Ισως υπαρχουν ανθρωποι που δεν υπακουουν στα κοινωνικα κατεστημενα.Και για να μην ακουστω ακραιος δεν εννοω οτι οσοι ψαχνουν σχεση ειναι θυματα της κοινωνιας απλα ας δεχθουμε οτι υπαρχουν και ανθρωποι που δεν θελουν ή δεν μπορουν να κανουν μακροχρονια σχεση...
Oσο για το 2ο ερωτημα σου,δεν πιστευω οτι υπαρχει καταλληλος ανθρωπος για σχεση οπως δεν υπαρχουν και καταλληλες σχεσεις για ανθρωπους(Am I making any sense???)
Πιστεύω οτί υπάρχουν ελάχιστα άτομα στον κόσμο που "δεν είναι για σχέση". Υπάρχουν απλά άτομα που για τον ένα ή τον άλλο λόγο κουβαλάνε κάποιες παραξενιές και δεν αφήνουν εύκολα το "εργένικο" πολυγαμικό βόλεμά τους. Ακόμα και γι αυτούς όμως υπάρχει το κατάλληλο άτομο που θα τους κάνει να τα αφήσουν όλα αυτά, και πολλές φορές δεν χρειάζεται καν αυτό, απλά καποιοι "πολυγαμικοί" φτάνουν μια ηλικία που βλέπουν οτι δεν περνά πια η μπογιά τους και βολεύονται σε "μόνιμη" σχέση με τον πρώτο τυχόντα.
Ξέρω απο πρώτο χέρι οτί μπορεί κανείς να βρει μια μακροχρόνια σχέση που να τον καλύπτει και στο συναίσθημα, και στο σεξ, και σε όλα, και να μη χρειάζονται καν νεωτερισμοί όπως ανοιχτές σχέσεις και ερωτικά παιχνίδια με τρίτους.
Απλά πιστεύω οτι κάθε ημέρα που περνάει, όπως είναι μιά ακόμα ευκαιρία για συγκλονιστικό σεξ με ένα νέο άτομο, είναι επίσης και άλλη μια ευκαιρία για να βρεις το άτομο το οποίο θα αγαπήσεις πιο πολύ κι απ'τον εαυτό σου (ή ευκαιρία να το αγαπήσεις λίγο πιο πολύ, αν το έχεις βρει ήδη).
Όταν περάσουν τα χρόνια και δεις το παρελθόν σου μέσα απο το γλυκό φάσμα της ανάμνησης, τι απο τα δύο θα θυμάσαι πιο πολύ?
Ναι αλλα οταν αγχωνουμε τους αλλους αλλα και τους εαυτους μας με το να κανουμε σχεση,νομιζεις οτι αυτο θα οδηγησει σε υγιεις σχεσεις???
οι αναγκες , ο φοβος , η ανασφαλεια κανει τον ανθρωπο να δημιουργει σχεσεις και η ιδια η κοινωνια που θελει να συντηρείται μεσα απο τη διαιώνιση του ειδους , αν δεν μας ελεγε ποτε κανεις τιποτα για σχεσεις και ολα τα συναφη θα λειτουργουσαμε ελευθερα και θα χαιρομαστε τις επαφες οσο διαρκουσαν και χωρις ιδιοτελειες
Συμφωνω και δεν συμφωνω μαζι σου.Πολλες φορες λεμε οτι αν κατι δεν μας το επεβαλλε η κοινωνια τοτε....Αλλα ξεχναμε οτι καποιες αξιες τις κοινωνιας δημιουργηθηκαν με βαση τις βιολογικες μας αναγκες.Επομενως,δεν πιστευω οτι αν δεν μας διδασκαν τις σχεσεις,δεν θα θελαμε να επισυναπτουμε,απλα θα ηταν πιο ελευθεροι οσοι δεν ηθελαν να μην το κανουν...
"Ναι αλλα οταν αγχωνουμε τους αλλους αλλα και τους εαυτους μας με το να κανουμε σχεση,νομιζεις οτι αυτο θα οδηγησει σε υγιεις σχεσεις???"
Όχι βέβαια, άλλωστε γι αυτό το λόγο οι πιο πετυχημένες σχέσεις είναι αυτές που έρχονται όταν δεν τις επιδιώκεις/περιμένεις...
Απλά ήθελα να πω οτι τα τελευταία χρόνια πιο πολύ το αντίθετο απ'ότι υποστηρίζεις βλέπω, δηλαδή την πίεση να έχει κάποιος όσο περισσότερες και ποικίλλες σεξουαλικές εμπειρίες γίνεται. Γιατί νομίζεις οτι τόσος κόσμος καταλήγει εργένης ή να απατά το συντροφό του? Κι αυτό κοινωνικό φαινόμενο είναι κι όχι καθαρά σωματικό/φυσικό, όπως νομίζουν πολλοί. Ο άντρας πχ που θα κερατώσει δε θα το κάνει απλά και μόνο για το πάθος της στιγμής, αλλά γιατί υποσυνήδειτα θέλει να δει αν είναι ακόμα γενικά ποθητός και περνά η μπογιά του, πράγμα που είναι καθαρό peer pressure απο την γύρω κοινωνία και έχει πιό πολύ να κάνει με την εικόνα (όπως και το παραδειγμά σου με τις σχέσεις για μάτια του κόσμου) παρά με την ανάγκη. Τα άτομα που νιώθουν πραγματικά άνετα με τον εαυτό τους δύσκολα θα κερατώσουν κάποιον που αγαπούν ή και θα διαλύσουν τη σχέση τους... απο πού νομίζεις έρχονται οι κρίσεις μέσης ηλικίας? :P
Όσα λέω δεν τα λέω απλά λόγω ρομαντισμού. Όπως υπάρχει η "τρομοκρατία της σχέσης" απο ανασφαλή άτομα που ΠΡΕΠΕΙ να έχουν γκόμενο για να εκτιμήσουν τον εαυτό τους ή ζευγάρια που την είδαν περάνω επειδή οι άλλοι δεν έχουν βρει το άλλο τους μισό όπως αυτοί, έτσι υπάρχει και η άλλη πλευρά του νομίσματος. Άτομα που επειδή πληγώθηκαν λίγες φορές ή νομίζουν οτι είναι πιό καλά να είναι ελεύθερα πουλιά να περιορίζονται σε περιστασιακά πράγματα και να περιφρονούν/κοροιδεύουν τους πιο ρομαντικούς.
It works both ways!
Ωραία η επιστημονική φαντασία... :) Συμφωνώ ότι μπορεί κανείς να περνάει εξίσου καλά (και εξίσου μίζερα) είτε έχει σχέση, είτε όχι. Έχω δει πολλά παραδείγματα και στις δύο πλευρές του φράχτη... Καλό Σ/Κ!
Χμ....
Πολύ όμορφη ιστορία. Αλλά όπως είπε και ο alex τείνει προς την επιστημινκή φαντασία... Δεν είναι αυτό όμως το θέμα.
Δεν ξέρω...Δεν ξέρω... Έχω προβληματιστεί αρκετές φορές πάνω στο θέμα των σχέσεων. Αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι γιατί οι περισσότεροι παραπονούμαστε ότι δεν έχουμε σχέση κι όταν βρίσκουυμε τη διώχνουμε. Κάθε άνθρωπος διαφέρει στις αναζητήσεις του. Άλλος μπορεί να είναι του τύπου γκόμενος και σεξ ανά βράδυ. Άλλος μπορεί να ψάχνει απεγνωσμένα το άλλο του μισό. Νομίζω πως οι δύο αυτοί ρόλοι αντιστρέφονται κάποια στιγμή. Και μετά πάλι απ' την αρχή. Οι άνθρωποι είναι φτιαγμένοι να δίνουν σημασία στις σχέσεις τους με τους άλλους. Γι' αυτό και δημιούργησαν τις κοινωνίες που ολοένα μεγάλωναν και έφτασαν στο σημείο να γίνουν απρόσωπες... Όλοι λοιπόν με τον έναν ή τον άλλο τρόπο γεμίζουν το κενό μέσα τους κι έχουν ανθρώπους γύρω τους ή τον έναν και μοναδικό...Για λίγο ή για πολύ.
Αχ, με προβλημάτισες βραδιάτικα...! :-Ρ
Το τέλος μόνο λίγο με στεναχώρησε... Ο άλλος έκανε ενδοσκόπηση και βρήκε την εσωτερική του ευτυχία. Μα άρχισε να χάνεται αυτό που και οι τρεις τους είχαν δημιουργήσει...
Φιλιά :-)
Ναι αγγιζει τα ορια της επιστημονικης φαντασιας συμφωνω.Αλλα ειναι κατι που βλεπω οτι πολλοι γκει θελουν και αυτο το ερωτημα θελω να θεσω.Οταν αγωνιζομαστε για στρεητ θεσμους (οπως ο γαμος) μηπως κρυφα θελουμε να ζησουμε μια ετεροκανονικη ζωη???Αν κρινω και απο το παραπονο με το οποιο λετε οτι ειναι επιστημονικη φαντασια ,μαλλον ναι....
den einai oloi idioi...alloi tis sxesis alloi oxi...o ka8enas opos nomizei gia ton eauto tou...!filia!
Δημοσίευση σχολίου