Δεν ξερω ποσες φορες καλουμαστε να επιλεξουμε στη ζωη μας ενα μονοπατι που θα καθορισει τις ζωες μας.Ξερω σιγουρα ομως οτι μια απο αυτες τις φορες ειναι οταν εισαι 19.Εχοντας περασει ηδη ενας φοιτητικος χρονος,εχεις δει τι εστι η σχολη σου και το αντικειμενο που θες να ασχοληθεις.Για τους περισσοτερους τοτε ειναι που αρχιζουν τα ερωτηματα.Ειμαι στο σωστο δρομο?Και αν εχω κανει λαθος επιλογη?Μου αρεσει αυτο που σπουδαζω?
"Εν τελει,τι θελω απο τη ζωη μου?"
Λογω νιατων και παροχης χρηματων απο γονεις , οι επιλογες ειναι ακομη αρκετες.Εχεις ακομη τη δυναμη να αλλαξεις τη ζωη σου,με το να επιλεξεις αυτο που πραγματικα θες.Δυστυχως ή ευτυχως λιγοι κανουν το βημα της αλλαγης..Γιατι ομως συμβαινει αυτο?
Αυτο που μας διαχωρισε απο το υπολοιπο ζωικο βασιλειο ειναι η καταπληκτικη ικανοτητα μας να σχεδιαζουμε πραγματα και καταστασεις για ενα ευρος χρονου.Ετσι εξασφαλισαμε οχι μονο την επιβιωση του ειδους μας ,αλλα και την εξελιξη του.Οταν ομως αυτη η ικανοτητα μας επεισερχεται στην καθημερινη μας ζωη τοτε τα πραγματα αρχιζουν να σκουριαζουν.Προσπαθουμε να βγαλουμε την σωστη αποφαση για μας,με ελλιπη στοιχεια.Ετσι οταν πρεπει να αλλαξουμε δρομο συνηθως δεν το κανουμε γιατι προτιμουμε το ασφαλες και κοινωνικα σωστο.
Παντου ακουμε για την σημασια του τωρα και το πως πρεπει να μην αφηνεις απωθημενα αλλα να κανεις αυτο που πραγματικα θελεις.Μετα βλεπουμε και 2-3 ιστοριες "επιτυχιας" καποιου επωνυμου που εξιστορει πως ηρθε σε συγκρουση με το περιβαλλον του και εκανε αυτο που ηθελε.Φυσικα ποτε δεν μαθαινουμε για τους αλλους....αυτους που επελεξαν το αλλο μονοπατι(οπως οι παραπανω επιτυχημενοι)αλλα χαθηκαν στο δρομο?
"Γιατι οταν θελεις να το παιξεις κοκκινοσκουφιτσα,μπορει και να σε φαει ο κακος ο λυκος...."
Ουτε εγω ουτε κανεις μπορει να σας/μας πει τι θα κανουμε/τε.Πιστευω ακραδαντα οτι η ελευθερια βουλησης ειναι το εμφυτο δικαιωμα ολων μας.Μονο εσεις αποφασιζετε για τον εαυτο σας στην τελικη.Ξερω,πολλοι θα εχουν αντιθετοι αποψη ,διοτι πολλα μας τα επιβαλλει η κοινωνια και οι αλλοι.Και ομως ,αυτο για μενα ειναι υπεκφυγη.Η αληθινη εννοια της επιλογης,ειναι οτι ακομη και στις πιο δυσκολες στιγμες της ζωης μας,εχεις καποιες επιλογες.Παντα εχεις επιλογες...Οπως ειχα ακουσει, ακομη και καποιος να εχει ενα πιστολι στο κροταφο σου,εχεις την επιλογη να πεθανεις με αξιοπρεπεια,ή κλαιγοντας κτλ.
Τελος θελω να πω οτι οσοι βρισκεστε αυτη τη στιγμη σε καποιο αδιεξοδο στη ζωη σας,σταματηστε για λιγο ,βγειτε εξω και δειτε τον ουρανο.Πραγματικο θα νιωσετε ποσο μικροι ειστε απεναντι στο κοσμο,οποιοι και να ειστε.Θα δειτε οτι ο,τι και να παθετε ο κοσμος θα συνεχισει να περιστρεφεται.Μετα παρτε ενα νομισμα.Αφηστε αυτο να αποφασισει για σας.Μην το ριξετε μονο μια φορα ομως.Ριξ'τε το οσες φορες νιωθετε καλα με το αποτελεσμα......
23 σχόλια:
Είναι χαρακτήρες και χαρακτήρες, με περισσότερη ή λιγότερη θέληση και δύναμη. Παίζει μεγάλο ρόλο ο ψυχισμός του καθένα. Έχουμε επιλογές αλλά πρέπει να μπορούμε να τις στηρίζουμε, οι επιλογές δεν εξαρτώνται πάντα από μας μόνος, το περιβάλλον έχει και τη δική του μερίδα στις αποφάσεις μας..
Αισιοδοξία πάντα..
ωραία αυτή η σκέψη. να ρίχνεις το νόμισμα πολλές φορές και να κρατάς το αποτέλεσμα που σε συμφέρει..
πιστεύω στην τύχη. επηρέαζει ως ένα βαθμό τις αποφάσεις μας. ας πούμε αν αντί για 17,25 είχα γράψει 17,35 να περνούσα σε άλλη σχολή μακρυά από το σπίτι μου και η όλη μου εξέλιξη να ήταν διαφορετική. βέβαια είναι και βολικό να τα ρίχνεις και όλα στη τύχη. ορισμένα πράγματα μπορείς να τα διαχειριστείς και μόνος. να πάρεις τα ρίσκα σου. συν αθηνά και χείρα κίνει. αυτό μάλλον. συνδυασμός επιλογής και τύχης, οδηγεί στο επιθυμητό.
αστάθμητοι εξωτερικοί παράγοντες όμως πάντα υπάρχουν
Συμφωνω οτι υπαρχουν και ασταθμητοι παραγοντες.Το παιχνιδι με το νομισμα εχει ψυχολογικο υποβαθρο.Πολλες φορες οταν ριχνουμε ενα νομισμα αν δεν βγει αυτο που θελουμε λεμε αντε 2/3 κ.ο.κ. Εννοειται πως υπαρχει τυχη αλλα παντα πρεπει να κοιταμε τι να κανουμε εκεινη τη στιγμη.
Ναι εννοείται αυτό.. πάντα πρέπει να είμαστε στο παρόν ...
καθε μερα επιλεγουμε ονοπατια με τον ενα η τον αλλο τροπο , αλλες φορες σημαντικα και αλλες πιο ασημαντα , αλλα δεν ξερουμε που θα μας οδηγησουν ακομη και αυτα που ισως τα θεωρουμε ασημαντα εχουν σημαντικο ρολο . ειναι ολα στη ζωη τοσο αλληλένδετα τοσο μπερδεμενα το ενα μεσα στο αλλο ,τιποτα δεν υπαρχει μονο του , και η τυχη ισως ειναι σε καποιο μονοπατι που δεν πειραμε, καπου εδω ειναι και αυτη.
επιλογές υπάρχουν πάντα. απλά πολλές φορές δεν είσαι διατεθειμένος (φοβάσαι, δε θες, κολώνεις κλπ) να ακολουθήσεις ενδεχομένως κάποια ριζοσπαστική, κάποια ρηξικέλευθη κλπ
αυτό που λες στην αρχή, για τη σχολή μας κλπ από τη στιγμή που στα 18 που δηλώνουμε σχολή, δεν ξέρουμε τι θέλουμε να κάνουμε, μοιραία μας έρχονται τα ερωτήματα στο νου...
υπομονή...
Καλημέρα. Και γω το σκεφτόμουν κάποιες φορές... Υπάρχουν παραδείγματα που δικαιώνουν αυτούς που ακολουθούν την καρδιά τους και υπάρχουν και παραδείγματα που δικαιώνουν αυτούς που ακολούθησαν τη λογική. Εγώ πιστεύω πως είναι όλα θέμα συγκυριών... Αλλά όπως είπε και ο τόβενε, συν Αθηνά και χείρα κίνει...
Καλημερα σε ολους.Ενταξει εμενα μου αρεσει η σχολη μου(εχουμε πολυ ωραια αγορια)απλα αναρωτιεμαι γενικα οχι μονο για σπουδες αλλα γενικα γιατι οταν βλεπουμε οτι κατι ειναι στραβο στη ζωη μας,και μπορουμε να το αλλαξουμε γιατι δεν το κανουμε.Τοσο πολυ μας φοβιζει το μελλον?
μας φοβηζει το αγνωστο , αυτο που βρισκεται πισω απο τον τοιχο και δεν το γνωριζουμε τι ειναι και πως να το αντιμετωπίσουμε , συνηθως καθομαστε στα αυγα μας εκτος αν η κατασταση φτασει στο απροχωρητο . λιγοι τολμουν
δεν είναι μόνο ότι μας φοβίζει το μέλλον (ακόμα και το παρόν μερικές φορές), κατά τη γνώμη μου είναι ότι όταν είμαστε μπροστά από αλλαγές - ακόμα και στο πως σκεφτόμαστε - μας φοβίζει το να αναλάβουμε την ευθύνη.. κάθε αλλαγή, κάθε επιλογή φέρει και μια ευθύνη. εκεί είναι τα ζόρια. κι όχι μόνο στα 19, μη νομίζεις. άλλοι περνάνε μια ολόκληρη ζωή κι αρνούνται να αναλάβουν την ευθύνη των επιλογών, των αλλαγών, της ζωής τους τελικά! την καλησπέρα μου!
Επίσης παίζει και πολύ σημαντικό ρόλο το ποιους θα έχεις δίπλα σου. Και αν αυτοί στηρίζουν τις επιλογές σου ή τις κράζουν (π.χ γονείς)
Δικιο εχετε ολοι δεν λεω,και παραγοντες επηρρεαζουν τη ζωη μας και ολα.Αλλα κατι που σκεφτηκα μολις τωρα,μηπως αφιερωνουμε υπερβολικη ενεργεια σε οτι μας κραταει πισω και οχι στο τι κανουμε για να παμε μπροστα????
Αυτό είναι αλήθεια. Οι άνθρωποι γενικά ασχολούνται πολύ με το παρελθόν τους, ίσως γιατί αυτό είναι και ένας εύκολος τρόπος να αποφύγουν να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα τους. Είναι πολύ πιο εύκολο (αλλά και τελειώς αναποτελεσματικό συνάμα) να σκέφτεσαι συνέχεια τι λάθη (ή λάθος επιλογές) έκανες και να εύχεσαι να γύριζε πίσω ο χρόνος, παρά να ξεκινάς την προσπάθεια από την αρχή. Το τελευταίο χρειάζεται πράξεις.
ego ekana auto pou les...kai edo kai ena xrono eimai allos an8ropos...kalimera!
Μπραβο σου!Μακαρι ολοι να ειχαν την δυναμη σου.Και εγω ειχα κανει μια παρομοια αλλαγη πορειας περυσι και αν και σιγουρα κουραστηκα για την επιλογη μου,μπορω να πω με σιγουρια οτι αξιζε το κοπο.Φιλια!
Ενστικτο. Αυτό είναι
Η ζωή είναι σαν τους δρόμους. Παντού θα βρίσκεις κάποιο σταυροδρόμι που θα σε βάζει στη διαδικασία να επιλέξεις. Να ξέρεις όμως ότι ακόμη κι αν αλλάξεις δρόμο για να τον αποφύγεις, ίσως να τον βρεις ξανά μπροστά σου στο επόμενο φανάρι...
Καλό βραδάκι!
Μα σιγουρα η ζωη κανει κυκλους σε πολλα πραγματα.Αλλα ας υποθεσουμε οτι οποιον δρομο και να παρεις θα φτασεις στο ιδιο αποτελεσμα.Δεν ειναι πιο ομορφο να φτασεις στον προορισμο σου απο τη διαδρομη που εσυ επιλεγεις απο αυτη που διαλεξε η ζωη ή η κοινωνια για σενα?
Σίγουρα είναι πιο όμορφο. Γιατί η ζωή δική σου είναι, όπως επίσης η διαδρομή και οι επιλογές. Μόνο που δεν ξέρεις η κάθε διαδρομή από πού περνάει και πού θα καταλήξει... Το θέμα είναι όσο περπατάς σ' αυτούς τους δρόμους να απολαμβάνεις το τοπίο και την παρέα σου. Κι αν για οποιδήποτε λόγο βαρεθείς, στρίβεις στο επόμενο στενό. :-)
Στο εχω ξαναπει.
Κανε ο,τι γουσταρεις, αρκει να ξερεις τι επακολουθει αλλα ακομα κι αν παει στραβα, να το ευχαριστηθεις γιατι θα ειναι δικη σου επιλογη και οχι αλλων.
Η ζωη ειναι ΠΟΛΥ ΜΙΚΡΗ
ενώ έχουμε πολλές επιλογές στην ζωή μας το θέμα είναι οτι πρέπει να υποστούμε και τις συνέπειες των πράξεων μας.Αν μπορεί κάποιος να τις αντέξει να το κάνει με τα 1000.Άλλωστε όπως έχω ακούσει τα πράγματα που μετανιώνει περισσοτερό ένας άνθρωπος στη ζωή του είναι αυτά που δεν έκανε όταν είχε την ευκαιρία.Και να κλείσω με ένα τελευταίο τσιτάτο γιατι το κούρασα λίγο "Δεν υπάρχει η τέλεια στιγμή για να αποδράσεις...Απλώς καν'το".
Ακριβως αυτο ,αλλα συνεπειες υπαρχουν ακομη και οταν δεν τολμας.Το θεμα ειναι να ζυγισεις το κοστος των επιλογων σου...
Δική μου γνώμη είναι να λειτουργούμε λαμβάνοντας υπόψιν και τον κοινωνικό περιγυρό μας(καλώς ή κακώς δεν είμαστε ξεκομμένοι).Όταν ξέρεις οτι κάτι που θα κάνεις θα έχει αρνητικές συνέπειες σε άλλα άτομα είναι δίκοπο μαχαίρι.Γιατί εαν είναι ανάγκη να το κάνεις κάντο,εαν όμως το κάνεις επειδη αυτό θέλεις εκείνη την στιγμή(επιπολαιότητα) αυτή η πράξη τότε είναι εγωιστική.Επειδή γράφω λίγο συνειρμικά με καταστάσεις που έχω βίωσει ή έχω ακούσει αν δεν καταλαβαίνεις κάτι μπορώ να διευκρινήσω...
Δημοσίευση σχολίου