Παρασκευή 14 Μαρτίου 2008

Φοβαμαι!!!!

Ουφ επιτελους τελος εξεταστικης ωρα να ξεκουραστουμε και λιγο .Το παρων ποστ δεν το γραφω με ιδιαιτερη ικανοποιηση διοτι τη στιγμη που το ειχα σκεφτει ημουν σε αλλη ψυχολογικη κατασταση οποτε οποιος δεν θελει ας μην το διαβασει....

Θελω να γραψω μια λιστα απο τα πραγματα που φοβαμαι ανα καιρους.
Φοβαμαι λοιπον......

Τα εντομα.
Οτι δεν θα ειμαι ευτυχισμενος.
Οτι δεν ανηκω στο κοσμο οπως θα ηθελα να ανηκω.
Οτι οι γονεις μου δεν θα με δεχτουν ποτε πληρως.
Οτι ειμαι υπερβολικα ανταγωνιστικος.
Την κριτικη .
Οτι δεν θα βρω ποτε τον τελειο συντροφο.
Οτι ειμαι ανωριμος.
Οτι γινομαι κακος καποιες φορες.
Τις κακιασμενες Αδερφες.
Οτι κατακρινω.
Οτι δεν θα περασω πολλα μαθηματα στην εξεταστικη.
Οτι αυτο το ποστ ειναι βαρετο .

Τελος φοβαμαι να φοβαμαι μια ζωη.Οπως ειχα ακουσει καποτε καπου,το να φοβασαι ειναι μεγαλο κριμα.Βλεπεις το να ζεις μεσα στο φοβο ειναι σαν να μη ζεις καθολου.Ευχομαι να το γνωριζαν ολοι αυτο.Αλλα δεν θα εκανε διαφορα...Γιατι παντα θα υπαρχουν οι ανθρωποι που αντιμετωπιζουν τους φοβους τους και αυτοι που τρεχουν απο αυτους.Το ερωτημα ειναι σε ποια κατηγορια ανηκει ο καθενας μας?

Next:"Gay χρωμα στο ΕΘΝΙΚΟ ΜΕΤΣΟΒΙΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ"

10 σχόλια:

Keen On Boys είπε...

Να μη φοβάσαι τίποτα.
Είναι φυσιολογικό να έχεις αυτές τις ανησυχίες και κάποιες δε θα φύγουν ευκολά.

Απλά προσπέρασέ το :)

tovenito είπε...

όλοι φοβόμαστε. έχουμε τις ανασφάλειές μας. αλλά ακόμη κι αν δεν ανήκουμε σε αυτούς που δεν φοβούνται και τόσο ζούμε σε μια εποχή που προάγει την ανασφάλεια σε όλους τους τομείς. όχι, δεν ήταν καθόλου βαρετό αυτό το ποστ. για εμένα ήταν το πιο ενδιαφέρον σου γιατί μπόρεσα να δω ένα κομμάτι σου.

revqueer είπε...

'Οτι ειμαι ανωριμος.'

XAXAXAXAXAXAXA!!! Παιδί μου σύνελθε!!!

(Πολύ όμορφο κι ανθρώπινο το ποστ σου!)

Ανώνυμος είπε...

Άλλο φόβος κι άλλο οι φοβίες.
Προσωπικά φοβάμαι τους ΟΜΟφοβικούς:)

g for george είπε...

Εγώ ανήκω στους ανθρώπους που αντιμετωπίζω τους φόβους μου (δεν ήμουν πάντα έτσι) και που ζω τον μεγαλύτερό μου. Αυτά.

Ναυτίλος είπε...

Αγαπητό μου παιδί,

Διάβασα όλα σου τα κείμενα σήμερα το πρωί μονοκοπανιά. Έχω εντυπωσιαστεί από την ωριμότητα τις σκέψης σου, ιδίως σε σχέση με το νεαρό της ηλικίας σου. Μου δίνεις ξανά πίστη στην νέα γενιά. (γαμώ το! Σαν παππούς μιλάω! 30 χρόνων είμαι μόνο!)

Όσο για το παρών πόστ. Ναι, φοβάσαι, και το πρώτο και καλύτερο βήμα για να μην φοβάσαι, είναι ακριβώς αυτό που έκανες: Να παραδέχεσαι τους φόβους σου. Οπότε μην φοβάσαι· είσαι σε καλό δρόμο.

Σε κάνω add στα links μου, γιατί πρέπει να το διαβάσουν κι άλλοι αυτό το blog.

Καλά να περνάς. :-)

Hfaistiwnas είπε...

:) αλήθεια φοβάσαι τα έντομα; Τα υπόλοιπα είναι γνωστά. Και μη μου πει κάποιος πως δεν έχει φόβους; Έστω και ας λέει πως δεν έχει... Θα υπάρξουν τρόποι που θα σε βοηθήσουν να τους αντιμετωπίσεις. Κάποιοι μένουν για πάντα μέσα μας, απλά κάποια στιγμή καταλαγιάζουν...
Πολλά φιλιά!!!

Ανώνυμος είπε...

Οι φόβοι είναι κομμάτι μας, το θέμα είναι να μη σε καταβάλουν. Ο φόβος είναι πολλές φορές η αρχή για πολλά συναισθήματα και υπάρχουν διαφορετικά ήδη φόβου. Joseph Ledoux - The emotional Brain

Ανώνυμος είπε...

Άποκωδικοποίηση....: ψυχής, σιωπής, θρησκειών, μυθολογιών,....
Σχηματοποίηση λόγου, θεογονία, κοσμογονία,....
URL : www.siopi.gr
Γεια.....

ολα θα πανε καλα... είπε...

Προχώρα κι ας φοβηθείς.Μάλλον στο τέλος θα δεις ότι ο φόβος σου μεγάλωνε όσο εσύ του έδινες διαστάσεις.Ο φόβος είναι ένα φάντασμα.Αν καταφέρεις να τον κοιτάξεις στα μάτια,διαλύεται.
Καλή σου μέρα.
Τυχαία μπήκα στο blog σου.